HackAthens 2020

«Δεν είναι πάρτι. Είναι γιορτή.

Ή, τουλάχιστον, έτσι θα θέλαμε να είναι το μετά.

Εάν με το HackAthens 2019 αναρωτηθήκαμε σε ποιον ανήκει η Αθήνα, το 2020 αναζητούμε τη συλλογική της ουτοπία.

Γενική απομόνωση, άδειοι δρόμοι, γεμάτα σπίτια, μεγάλα έργα αστικής ανάπλασης, μάσκες και πλαστικά γάντια, απουσία αγγίγματος και το «σέξι 6», τηλεργασία και νέες μορφές συμβίωσης, το ενάμισι μέτρο απόσταση και προσμονή για ένα μέλλον που διαρκεί πολύ.

Το HackAthens 2020 ολοκληρώνει την πρώτη φάση της ψηφιακής του αναζήτησης για την επόμενη μέρα της Αθήνας, με την παρουσίαση πέντε έργων που εξετάζουν, από διαφορετικές σκοπιές, το ερώτημα του συλλογικού μας φαντασιακού για ένα αύριο που έχει ανεξίτηλα σημαδευτεί από μια πανδημία που δεν λέει να τελειώσει. Τα έργα επιλέχθηκαν μέσα από ανοιχτή πρόσκληση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και αναπτύχθηκαν συλλογικά μέσα από τη στενή συνεργασία των επιλεγμένων ομάδων τόσο με τους επιμελητές του πρότζεκτ όσο και μεταξύ τους.

Το HackAthens 2020 δεν αποτελεί μόνο ακόμα έναν ψηφιακό χώρο έκφρασης των δημιουργών σε καιρούς φυσικής απομάκρυνσης, αλλά και ένα ενεργό εργαστήριο πειραματισμού με νέες μορφές συνεργασίας, δημιουργίας κοινοτήτων και συλλογικής δράσης. Τα έργα που παρουσιάζονται στο HackAthens 2020 αντιμετωπίζουν την ψηφιακότητα ως μια πραγματικότητα που επικάθεται στα σώματα των Αθηναίων και μεταβάλλει, στην ουσία, τον τρόπο που υπάρχουμε ως ατομικές και συλλογικές υποκειμενικότητες. Δεν είναι η φόρμα, αλλά το περιεχόμενό τους, που τα καθιστά έργα αντιπροσωπευτικά της υβριδικής, ψηφιακής και υλικής, πραγματικότητας της Αθήνας σήμερα. Το αποτέλεσμα της συλλογικής αυτής προσπάθειας ξεπερνά τη γραμμική παράθεση ανεξάρτητων έργων που δημιουργούνται σε συνθήκες καραντίνας και, στην πραγματικότητα, συνθέτει μια πολυεδρική, αλλά ενιαία περιήγηση στην Αθήνα του μέλλοντος.

Τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι δημιουργοί του HackAthens είναι πολλαπλά και στοχεύουν σε μια πολυαισθητηριακή εμπειρία της μελλοντικής πόλης. Βίντεο, ψηφιακές εφαρμογές, αμφιωτικές τεχνικές ηχογράφησης, 3D stereo sound, παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας και ποίηση ξυπνούν τη φαντασία, διεγείρουν τις αισθήσεις και μας προσκαλούν να στοχαστούμε ξανά τη ζωή μας σε μια Αθήνα που αλλάζει ίσως γρηγορότερα και πιο αναπάντεχα από ποτέ.

Παρόλο που η πανδημία αποτελεί σημείο σύγκλισης των έργων που συνθέτουν το αποτέλεσμα της πρώτης φάσης του HackAthens 2020, οι θεματικές και η έρευνα των ομάδων του πρότζεκτ εγγράφονται σε έναν συνολικότερο προβληματισμό για το κοινωνικό μας μέλλον. Η κλιματική κρίση, η τεχνητή νοημοσύνη, η ψηφιοποίηση και, τελικά, η αποσωματοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης, ο αστικός απομονωτισμός και η εξατομίκευση, η οικονομία του διαμοιρασμού, οι διαμάχες για το δημόσιο χώρο της πόλης και τα κοινά, και, τέλος, η επαυξημένη κοινωνική επιτήρηση είναι διαδικασίες που εντάθηκαν αλλά προϋπήρχαν της πανδημίας. Τα έργα του HackAthens 2020 επιχειρούν να φωτίσουν αυτά τα φαινόμενα, πότε με ρεαλισμό και επιστημονική ακρίβεια και πότε με sci-fi σενάρια, σαρκασμό και προκλητικό χιούμορ.»

— Οι επιμελητές Άγγελος Βαρβαρούσης και Πρόδρομος Τσιαβός

"Solo" των Βασιλείας Δερελή και Μαριαλένας Βυζάκη

Ένα φανταστικό app που μας καλεί να βιώσουμε τη σχετικότητα της εμπειρίας του χρόνου και τη σημασία της όσφρησης και της αφής, η οποία μας γίνεται φανερή διαμέσου της απουσίας τους.

"Realität" της Εβίτας Σκουρλέτη

Η Εβίτα Σκουρλέτη αποδίδει μοναδικά τη διαδικασία επανοικειοποίησης του συντρόφου, χρησιμοποιώντας συμβολικά τις φιγούρες του κυρίου και της κυρίας Freud (Νίκος Κουρής και Έλενα Τοπαλίδου) στο φόντο μιας αθηναϊκής αυλής.

«Αν είναι ωραία η ντελιβερού, ξύπνα με» των Lotus Eaters

Ένα πρωτότυπο radio drama μάς μεταφέρει στον ονειρικό κόσμο μιας νεαρής ομοφυλόφιλης γυναίκας και στις ενδόμυχες σκέψεις της για την περίοδο του lockdown στην Αθήνα, καθώς και για την επόμενη μέρα που, επιτέλους, «ανοίγουν τα μπαρ».

"Home / Work" του Πάρη Σέληνα

Η φαινομενική επιβράδυνση της περιόδου της καραντίνας συνοδεύτηκε από μια εκρηκτική μεταβολή στον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε. Ένα mocumentary για τις ζωές δύο γυναικών οι οποίες αρνούνται να ζήσουν σε απομόνωση και αποφασίζουν να μετατρέψουν τα διαμερίσματά τους σε κοινούς χώρους κατοικίας και εργασίας.

"The Great Bar in the Sky" των Χριστίνας Χρυσανθοπούλου και Όλγας Χατζηφώτη

Ένα παιχνίδι-περιπέτεια μέσα σε μία «άλλη» Αθήνα, η οποία κινείται μεταξύ δυστοπίας και ουτοπίας, υποταγής και επανάστασης.