Realität

«Μην ανησυχείς» του είπε.

«Αυτήν την ώρα, μην ανησυχείς. Όλα γίνονται σωστά κι ας μην γίνονται από χέρι κανενός. Και τα χρώματα που σμίγουν στην κορφή του ουρανού κι αυτά θα γίνουν ένα.

Γι’ αυτό σου λέω, αυτήν την ώρα να μην ανησυχείς.

Ζήσαμε πολλές τέτοιες ώρες μαζί. Σαν φίλοι, σαν σύζυγοι. Εραστές, σαν ξένοι.

Και γίνανε όλα ένα. Τα σπαράγγια με την κρέμα, το αλάτι στο νερό.

Και κρασί κόκκινο, ζεστό.

Κι εμείς, ζεστοί ακόμα. Ακόμα όμορφοι και νέοι.

Αφού θέλει θάρρος η ζωή, ας τη γιορτάσουμε. Και φόβο λίγο θέλει, να την πάρουμε στα σοβαρά. Τα μικρά της, τα κομμάτια, κομματάκια της. Κι αυτά στα σοβαρά να τα γιορτάσουμε.

Μην ανησυχείς. Έχεις εμένα κι εγώ εσένα, αυτήν την ώρα και για πάντα».

Η καραντίνα υπήρξε περίοδος τριβών για πολλά ζευγάρια που βίωσαν την «τυραννία» της αδιάλειπτης εγγύτητας. Ωστόσο, για άλλους, η καραντίνα έγινε περίοδος επαναπροσέγγισης και συναισθηματικής αφύπνισης. Η Εβίτα Σκουρλέτη αποδίδει μοναδικά τη διαδικασία επανοικειοποίησης του συντρόφου χρησιμοποιώντας συμβολικά τις φιγούρες του κυρίου και της κυρίας Freud (Νίκος Κουρής και Έλενα Τοπαλίδου) στο φόντο μιας αθηναϊκής αυλής.