Δανάη Γιαννόγλου: Γλωσσολαλιά

Η επιμελητική έρευνα της Δανάης Γιαννόγλου θα εστιάσει σε ιδέες που αγγίζουν ζητήματα γλώσσας και μετάφρασης, σε συνδυασμό με την εμπειρία της οικιακότητας και της αίσθησης του ανήκειν. Στο παρελθόν, αυτή η έρευνα πήρε τη μορφή εκθέσεων, πολυθεματικών εγχειρημάτων και εκδόσεων, όπως ήταν για παράδειγμα η ομαδική έκθεση “Missing Homes” στο Hotel Maria Kapel, στο Χόορν της Ολλανδίας (Ιούνιος 2021), το πρότζεκτ «Στην άκρη της γλώσσας» στο Enterprise Projects στην Aθήνα (Μάιος 2021), καθώς και ο συντονισμός της διαδικτυακής πλατφόρμας “Enterprise Projects Journal” από το 2018. Με την υποστήριξη του προγράμματος Tailor-made Fellowships του Οnassis AiR, η Γιαννόγλου θα ερευνήσει τις παραδόσεις αφήγησης ιστοριών και τις πρακτικές καλλιτεχνών από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο, που εντάσσουν γλωσσικά συστήματα, κώδικες ή γραπτά κείμενα στο έργο τους, σε μια προσπάθεια να εξερευνήσει το κοινό έδαφος ανάμεσα στις εικαστικές τέχνες και τη φιλολογία, τη γλώσσα ως μέσο επικοινωνίας αλλά και καταπίεσης, τον παραλογισμό της μετάφρασης, καθώς επίσης το κίνητρο και το ενδιαφέρον πίσω από επινοημένες γλώσσες. Η έρευνα θα εμπλουτιστεί μέσα από συνεδρίες ανάγνωσης και εργαστήρια, που θα είναι ανοιχτά για την κοινότητα του Οnassis AiR αλλά και για άλλους ενδιαφερόμενους.

εικόνα1/7
Enterprise Projects Journal, ed. Danai Giannoglou
Σημείωμα Δημιουργού
Η έρευνά μου για το Onassis AiR Tailor-Made Fellowship αποτελεί μέρος μιας συνεχιζόμενης, εκτενούς έρευνας που συνοδεύει την πρακτική μου –και είναι η πρακτική μου– εδώ και πολλά χρόνια. Υπό αυτή την έννοια, το Tailor-Made Fellowship δεν ήταν η αφορμή για την ολοκλήρωση ενός συγκεκριμένου έργου ή τη διαμόρφωση ενός ορισμένου επιχειρήματος, αλλά μάλλον η ευκαιρία για συμπυκνωμένο και οργανωμένο χρόνο με σκοπό τη διερεύνηση σκέψεων και δυνατοτήτων. Αν έψαχνα ένα απτό αποτέλεσμα του προγράμματος, αυτό θα ήταν μια σειρά από σημειώσεις και μουτζούρες σε πολλαπλά σημειωματάρια καθώς και ένα ντοσιέ με τυπωμένα ποιήματα, κείμενα και newsletters.

Πάντα με τραβούσε η γλώσσα: πώς λειτουργεί, τι κάνουμε με αυτήν, οι ατελείωτες δυνατότητές της, ο αναπόφευκτος, υποσχόμενος και καταστροφικός χαρακτήρας της. Κατά κάποιον τρόπο, η έρευνά μου για τις λέξεις και τη μετάφρασή τους πήρε την πρώτη της μορφή το 2019, ενώ ήμουν Emergency Fellow του Onassis AiR και συμμετείχα στο επιμελητικό πρόγραμμα de Appel στο Άμστερνταμ. Χαίρομαι που κατάφερα να συνεχίσω να σκέφτομαι και να δουλεύω πάνω σε αυτό το θέμα, τρία χρόνια αργότερα, στο ίδιο πλαίσιο.

Κατά τη διάρκεια του Tailor-Made Fellowship επικεντρώθηκα στην ποίηση, στη λογοτεχνία και στις εικαστικές πρακτικές που θα λειτουργούσαν πρωτίστως ως οχήματα για τη δική μου κατανόηση των διαφορετικών σχέσεων με τη γλώσσα και τη μετάφραση ως δικαίωμα και ως αγώνα. Το “To write in a foreign language” της Etel Adnan και το “On earth we are briefly gorgeous” του Ocean Vuong ήταν δύο αναγνώσματα που αποδείχθηκαν σημαντικοί πυλώνες της παραμονής μου στο Onassis AiR, δίπλα στις εικαστικές πρακτικές της Irma Blank και της Gala Porras-Kim που κατάφερα να ερευνήσω περαιτέρω αυτούς τους μήνες. Μια από τις πιο σημαντικές πτυχές του Fellowship ήταν ότι μου προσέφερε την ευκαιρία να συνομιλήσω με άλλες πρακτικές και ανθρώπους. Κάποιοι από αυτούς τους συνομιλητές –ακόμη και μέλη της κοινότητας του Onassis AiR– ήταν ήδη κοντά μου, κάποιοι άλλοι ήταν πιο μακριά και κάποιους θέλω να τους φέρω πιο κοντά.

Η συμμετοχή μου στο Open Day τον Δεκέμβριο του 2022 χρησίμευσε ως μια στιγμή για να συζητήσω αυτές τις σχέσεις και τις σκέψεις που με οδήγησαν σε αυτή την έρευνα, σε μια προσπάθεια να καταλάβω πού πηγαίνω και πώς θα μπορούσα να συνεχίσω. Η επιθυμία μου για την ολοκλήρωση του Fellowship είναι να δημιουργηθεί μια ζωντανή υβριδική βιβλιογραφία και ένα σύνολο αναφορών που θα διαμορφωθεί συλλογικά και θα φέρει στον πυρήνα της την εμπειρία και την ιδέα της ποίησης ως πολιτικής.

Ένα από τα δομικά στοιχεία της επιμέλειας είναι ότι σπάνια αυτοπροσδιορίζεται, βασίζεται σε σχέσεις, ανταλλαγές και πρακτικές πέρα από τις δικές σου. Μια συνεχής έρευνα που μπαινοβγαίνει σε διαφορετικά πλαίσια δεν είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα είναι δύσκολο να επικοινωνηθεί όταν δεν απεικονίζεται ή συνοδεύεται από ένα τελικό, απτό –πέρα από τις μουτζούρες μου– αποτέλεσμα. Ωστόσο, πιστεύω στη βραδύτητα και στη δυναμική της διαδικασίας της απόσταξης και χαίρομαι που το Onassis AiR δημιούργησε μια δομή εμπιστοσύνης γύρω από αυτό.