Aristide Rontini: Lampyris Noctiluca

Η Lampyris Noctiluca, η κοινώς αποκαλούμενη πυγολαμπίδα, είναι μια ποιητική εικόνα που χρησιμοποιεί ο Πιερ Πάολο Παζολίνι στο «Άρθρο των πυγολαμπίδων» (ένα κείμενο της συλλογής “Corsari Writings”) για να τραβήξει τη γραμμή που διαχωρίζει «τον χρόνο πριν από την εξαφάνιση των πυγολαμπίδων» από τον «χρόνο μετά την εξαφάνιση των πυγολαμπίδων». Ταυτόχρονα, η πυγολαμπίδα ανακαλεί τους διάφορους οικολογικούς, ανθρωπολογικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς που συντελούνται στην εποχή του συγγραφέα. Έκτοτε κάθε αναφορά στις πυγολαμπίδες ισοδυναμεί με νύξη για τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου κόσμου που κινδυνεύουν με αφανισμό ενώπιον της εξέλιξης της κοινωνικής στερεοτυπίας.

Υπό ποιο πρίσμα μπορούν να συνδεθούν οι θεματικές του Παζολίνι με το ανθρώπινο σώμα; Μπορεί κανείς να το φανταστεί ως το μέρος όπου πιθανώς συμπίπτει ο εαυτός με το σώμα και την επιθυμία. Αυτή η σύμπτωση απειλείται από τις εντάσεις που ο Παζολίνι περιγράφει ως «αποκαλυπτικές»: από τον επιστημονισμό, την αντικειμενοποίηση και την αναγνώριση από τις αρχές, δηλαδή από παραμέτρους που μας κάνουν να κινούμαστε από μια ανεξέλεγκτη, άσκοπη ενόρμηση, καθιστώντας μας ένα απλό πράγμα μεταξύ ομοίων.

Τι είναι αυτό καθιστά δυνατή την όραση των πλασμάτων που αχνοφέγγουν στο σκοτάδι και τη στιγμιαία αναστολή από τα εκτυφλωτικά φώτα του παρόντος;

Σωματικές και κινητικές πρακτικές, σε συνδυασμό με την ανάγνωση κειμένων όπως το “Come le lucciole” του Georges Didi-Huberman, γίνονται το εφαλτήριο για την προσωπική μου έρευνα, η οποία έχει στόχο τη δημιουργία μιας διαδοχής φευγαλέων εικόνων. Σαν σ’ ένα διαλεκτικό παιχνίδι βλεμμάτων και προσφοράς του εαυτού ως μάρτυρα της άσβεστης και εύθραυστης χάρης της ύπαρξης, οι εικόνες αυτές καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια σύνδεση με τον θεατή.

H συμμετοχή του Aristide Rontini στο Οnassis AiR υποστηρίζεται από το πρόγραμμα Europe Beyond Access που συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Δημιουργική Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.