Φωτογραφία: VIGIL
Το “2XU” είναι ένα πρότζεκτ έρευνας-περφόρμανς που εκτυλίσσεται μεταξύ χώρων και ανθρώπινων στοιχείων. Η ερευνητική πρακτική αναδεικνύει ένα σύνολο ασκήσεων βασιζόμενων σε ένα αρχείο επικοινωνίας που αποτελείται από κείμενα, ήχους, φωνές, κινήσεις και βίντεο του αθηναϊκού ηχο/τοπίου και σε συνεντεύξεις με εγχώριους/ες και διεθνείς καλλιτέχνες/ιδες, ακτιβιστές/ριες και άλλους/ες επαγγελματίες. Αυτό το αρχείο τείνει να διαμορφώσει μια «τρίτη» κοινή γλώσσα που θα εξασκείται και θα επαναπροσεγγίζεται, προτείνοντας ένα κολάζ διαφορετικών φαινομενολογιών που σχετίζονται με την πόλη. Η έννοια της «τρίτης γλώσσας» βασίζεται στα κείμενα του Ocean Vuong: «Δύο γλώσσες ακυρώνουν η μία την άλλη, προτείνει ο Barthes, προσκαλώντας μια τρίτη. Μερικές φορές οι λέξεις μας είναι λίγες και σπάνιες, ή απλώς φαντάσματα. Σε αυτή την περίπτωση το χέρι, αν και περιορίζεται από τα όρια του δέρματος και της άρθρωσης, μπορεί να είναι αυτή η τρίτη γλώσσα που ζωντανεύει εκεί που η γλώσσα στο στόμα μας χωλαίνει».
Αυτή η «γλώσσα» λειτουργεί ως μηχανισμός προσαρμογής για την αναθεώρηση και αναδιάταξη ενός χώρου που αντιλαμβανόμαστε εκ νέου. Ως μια διαδικασία ζωντανών σωμάτων που κατακλύζονται από χαοτικά και πολυάριθμα ερεθίσματα και αναμνήσεις, μια διαδικασία που μετενσαρκώνεται και προσαρμόζεται, οργισμένα και συνειδητοποιημένα, μεταξύ ενός προσωπικού και δημόσιου χώρου. «Ένα ζήτημα του τώρα» και ένα ζήτημα ειλικρινούς προσέγγισης του ταξιδιού της ενηλικίωσής μας.
Η Αθήνα ξεχειλίζει από αισθητηριακό, αρχιτεκτονικό και φυσικό χάος, πολλαπλότητα και πολυπλοκότητα. Ο κόπος προκύπτει επομένως ως μηχανισμός προσαρμογής και ως επιτελεστική πρακτική, δημιουργώντας ένα πιθανό εγχειρίδιο επιβίωσης, ανάπτυξης και φιλίας στην αστική κοιλότητα της Αθήνας. Επιπλέον, αυτή η προσπάθεια επιβίωσης φαίνεται να συνδέεται καθοριστικά με την Αθήνα, καθώς η πόλη υφίσταται μια ραγδαία και βίαιη αλλαγή. Η ενδυνάμωση μιας κοινότητας που ασχολείται με την αγάπη και την προστασία της οικολογίας της Αθήνας από την αλλοτρίωση φαίνεται να είναι κεντρική για την πρακτική μας, καλλιτεχνική ή μη.Οι ποιοτικές ερευνητικές μέθοδοι (συνεντεύξεις) θα ενεργοποιήσουν συμμετοχικές και ειδικές για την πόλη πρακτικές για να συνδεθούμε με μια κοινότητα και να δημιουργήσουμε μια αισθητηριακή και ειλικρινή «γλώσσα» της ανθεκτικότητας στο χάος.
