Στεφανία Στρούζα: Under the Shadow of Erciyes

Το “Under the Shadow of Erciyes” εστιάζει στο ηφαιστειακό τοπίο της Καππαδοκίας, όπου ο Πιερ Πάολο Παζολίνι γύρισε την ταινία «Μήδεια» (1969). Το πρότζεκτ συνιστά την κορύφωση της έρευνάς μου γύρω από τον μύθο της Μήδειας και τις πολιτισμικές, φεμινιστικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Απαντώντας σε ερωτήματα σχετικά με την περιβαλλοντική βία, διερευνώ πώς αυτή η συγκεκριμένη αφήγηση ενσωματώνει ένα γεωλογικό μοντέλο σκέψης ικανό να υπονομεύσει την ανθρώπινη υπεροχή. Στο καλλιτεχνικό μου έργο, η Μήδεια εμφανίζεται συνεπώς σαν μια τεχνο-φυσική δύναμη που αποκαλύπτει την υλική διασύνδεση μυθικών τόπων και λεηλατημένων τοπίων της Ανθρωπόκαινου Εποχής.

Έχοντας διερευνήσει αυτές τις έννοιες στο γεωγραφικό δίκτυο της ανατολικής Μεσογείου, θα επικεντρωθώ τώρα στην Καππαδοκία. Σε αυτή την περιοχή της κεντρικής Ανατολίας στην Τουρκία, ο Παζολίνι αποκάλυψε, μέσω του μύθου της Μήδειας, τη δυαδική σύγχυση και την απομυθοποίηση της Φύσης που διέπουν τη δυτική σκέψη. Η υλικότητα του τοπίου της Καππαδοκίας χρησιμοποιήθηκε για να ασκηθεί κριτική στην καπιταλιστική κοινωνία στην οποία ζούσε ο Παζολίνι. Η τρέχουσα έμφασή μου στην περιοχή σκοπεύει να φέρει στο προσκήνιο ένα γεωλογικό πρίσμα: μια μη ανθρώπινη οπτική που εδράζεται στη μελέτη του ηφαιστείου του Αργαίου. Σε διάλογο με τους θεωρητικούς λόγους του νέου υλισμού και του περιβαλλοντικού φεμινισμού, ο Αργαίος θα αποτελέσει τον κεντρικό «χαρακτήρα» του έργου μου. Μέσω της απειλητικής, πανταχού παρούσας επιρροής του στο τοπίο της Καππαδοκίας, το ηφαίστειο μετατρέπεται στη φυσική εκδήλωση των μετα-ανθρώπινων δυνάμεων που κινητοποιούν τον μύθο της Μήδειας, καθώς και μια μεταφορά του αστάθμητου παράγοντα του περιβάλλοντος στη σύγχρονη εποχή.