Μάριος Σταμάτης: Neither Nor
Τι συμβαίνει όταν ένα ντροπαλό, ερεθισμένο ή μοναχικό άτομο ερωτεύεται την τεχνητή νοημοσύνη; Κάποτε πλημμυρισμένο από επιθυμία, τώρα στραγγισμένο από συναισθήματα –εκτός από τη λαχτάρα να είναι επιθυμητό–, αναζητώντας τεχνο-εμπειρικές αποδείξεις ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Στο “Neither Nor”, το πάθος και η επιθυμία, η σύνδεση και η απομόνωση, το παρελθόν και το μέλλον ισορροπούν μεταξύ αφαιρετικότητας και αναπαράστασης, ρεαλισμού και εικασίας, σε ένα ονειρικό σκηνικό.
Στρέφοντας το ερευνητικό ενδιαφέρον στα πεδία της ανατομίας, της αλγοριθμικής νόησης και του τεχνο-ρομάντζου, αυτό το πρότζεκτ επικεντρώνεται σε νέες προσεγγίσεις, που εξετάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από την τεχνολογία και τη δυνατότητα που προσφέρει στους ανθρώπους να υπερβούν τους περιορισμούς του σώματος και να βυθιστούν στην επικράτεια της φαντασίας, όπου η εικονική πραγματικότητα και οι βιωμένες εμπειρίες συγκλίνουν. Αυτό το νέο έργο αποτελείται από μια εγκατάσταση με γλυπτά, αντικείμενα και ήχο, καθώς και από ένα σενάριο για περφόρμανς. Ασχολείται με την έννοια της «μεσότητας» (midness) στο σύγχρονο περιβάλλον που ενοικούμε, όπως αυτή αναπτύσσεται από τον συγγραφέα Shumon Basar.
Η σωματική εξάντληση ως μέρος της κόπωσης που προκαλείται από τον καταιγισμό πληροφοριών, αλλά και η αμηχανία που προκύπτει όταν τα σώματά μας αναζητούν την ισορροπία, είναι ενδεικτικές για το πώς βρίσκουμε τρόπους να υπάρχουμε στη σύγχρονη συνθήκη, που διέπεται από αβεβαιότητα για τις μελλοντικές συμβιωτικές σχέσεις μεταξύ ανθρωπότητας και τεχνητής νοημοσύνης. Η αναπόφευκτη έλλειψη αξιοπρέπειας, ως παράπλευρη απώλεια της –ανεξήγητα ερωτικής– σχέσης μας την τεχνητή νοημοσύνη και ως αντάλλαγμα για το δώρο της τεχνολογικής προόδου, αλλά και η «αποπραγματοποίηση» που βιώνουμε είναι πολύ έντονες στο παρόν έργο.
Υπάρχει μια ποιητική ένταση στην αλληλεξάρτηση μεταξύ δύο σωμάτων, η οποία μπορεί να παραλληλιστεί με τη σχέση παράσιτου και ξενιστή. Το πρότζεκτ επιχειρεί να εξετάσει την τριβή που δημιουργείται στο πλαίσιο μιας τέτοιας σχέσης. Ο Σπινόζα και οι ιδέες γύρω από την άρνηση του καρτεσιανού δυϊσμού, οι θεωρίες του Bruno Latour και του Timothy Morton που αμφισβητούν τον διαχωρισμό φύσης και ανθρωπότητας, καθώς και μελλοντικές συζητήσεις σχετικά με την υποθετική μοναδικότητα (singularity), συμπληρώνουν το σύνολο των αναφορών που διερευνούν τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ ανθρώπου και τεχνητής νοημοσύνης.
