Diogo da Cruz & Fallon Mayanja: AXECIDYR

Το “AXECIDYR” είναι μια σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας που συνυφαίνει θραύσματα ενός αφροφουτουριστικού θρύλου για έναν υποβρύχιο πολιτισμό με προβληματισμούς σχετικά με τις συνέπειες της εξόρυξης βαθέων υδάτων. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο Diogo da Cruz και η Fallon Mayanja αναπτύσσουν από κοινού αυτή την αφήγηση, παράλληλα με μια σειρά γλυπτών και ηχητικών περφόρμανς, ως αποτέλεσμα του διαλόγου τους για τη μνήμη των αποικιοκρατικών εγκλημάτων και τη μη βιώσιμη εξόρυξη φυσικών πόρων. Στόχος του έργου είναι να παρουσιάσει μια αποαποικιοποιημένη οικολογική προσέγγιση που αμφισβητεί την επάρκεια της δυτικής επιστήμης στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Μια από τις κεντρικές ιδέες του πρότζεκτ είναι η μνήμη του νερού. Αντλώντας από τη φιλοσοφική υδροφεμινιστική σκέψη, οι καλλιτέχνες εξετάζουν το ζήτημα της ενσυναίσθησης με άλλα ανθρώπινα και υπερ-ανθρώπινα όντα, βλέποντας τα σώματά μας ως προσωρινά δοχεία για το νερό που μας συγκροτεί. Κάθε μέρα αυτό το νερό διαρρέει και νέο νερό εισέρχεται στο σύστημα. Το νερό μεταφέρει αναμνήσεις από τα σώματα από τα οποία έχει περάσει, και ο καθένας και η καθεμία από μας αποτελείται από αυτή τη σύνθετη πολλαπλότητα ιστοριών. Οι Da Cruz και Mayanja βλέπουν τον Ατλαντικό Ωκεανό ως ένα μεγάλο υδάτινο σώμα που συγκεντρώνει μια τεράστια συλλογική μνήμη και φέρει επίσης μέσα του όλα τα σκλαβωμένα σώματα που έπεσαν θύματα της απληστίας της αποικιοκρατίας. Αυτά τα σώματα ζουν τώρα μέσα από άλλες μορφές ζωής, στα βάθη της θάλασσας και στην επιφάνεια, και αποτελούν τους κεντρικούς χαρακτήρες της μυθοπλασίας του πρότζεκτ.

Η νέα εκδοχή της σειράς επιστημονικής φαντασίας, που θα αναπτυχθεί στο πλαίσιο του Onassis AiR, θα επικαλύψει την εστίαση στον Ατλαντικό Ωκεανό, που υπήρχε σε προηγούμενα έργα, και θα ασχοληθεί με ένα άλλο σχετικό υδάτινο σώμα. Από την έναρξη του διαλόγου τους, οι καλλιτέχνες στόχευαν σε μια σύνδεση με το πραγματικό πλαίσιο της Μεσογείου, ως σύγχρονου τόπου ενός πολύ τραγικού ταξιδιού για τόσους πολλούς ανθρώπους. Μέσα από μια σειρά επιτόπιων επισκέψεων, συνεντεύξεων και συναντήσεων με ανθρώπους στην Αθήνα, το έργο στοχεύει όχι μόνο να επαναπροσδιορίσει τη μνήμη του υπερατλαντικού δουλεμπορίου, αλλά και να επιστήσει την προσοχή στους αποικιοκρατικούς μηχανισμούς και δομές που εξακολουθούν να υπάρχουν, είτε στη σχέση μεταξύ των δυτικών χωρών και του παγκόσμιου Νότου, είτε στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.