Φωτογραφία: Gints Malderis
Θέατρο

The Sound of Silence

Alvis Hermanis

Ημερομηνίες

Εισιτήρια

18 — 52 €

Χώρος

Στέγη

Ημέρες & Ώρες

Ημέρα
Ώρα
Χώρος
Ημέρα
Πέμπτη-Κυριακή
Ώρα
20:30
Χώρος
Κεντρική Σκηνή

Πληροφορίες

Εισιτήρια

25 - 28 - 52 € | Φοιτ. 18 €

Διάρκεια

2 ώρες & 50 λεπτά (με διάλειμμα 20 λεπτών)

Περιγραφή

Ο πολυβραβευμένος Λετονός σκηνοθέτης παρουσιάζει μια βωβή παράσταση, με ένα δωμάτιο μιας μετα-σοβιετικής κοινωνίας ως βασική αφηγηματική μονάδα, διερευνώντας την ουτοπία μέσα από επαναλαμβανόμενα μοτίβα και τη μουσική των Simon & Garfunkel.

Φωτογραφία: Gints Malderis

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πολυβραβευμένος Λετονός σκηνοθέτης Άλβις Χερμάνις πειραματίζεται με μια βωβή παράσταση, η οποία υπερβαίνει τα εκφραστικά όρια που επιβάλλει ο λόγος. Πριν από τον «Ήχο της σιωπής» (2007), ο σκηνοθέτης είχε δημιουργήσει το “Long Life” (2003), μια παράσταση που εκτυλίσσεται σε ένα δωμάτιο, ένα κοινόβιο εξαθλιωμένων ηλικιωμένων μιας παραπαίουσας μετα-σοβιετικής δημοκρατίας.

Το δωμάτιο είναι η βασική αφηγηματική μονάδα και της δεύτερης παράστασης: H ενότητα του χώρου είναι το μόνο στοιχείο που συνδέει τα κατακερματισμένα στοιχεία δράσεων και μια εντελώς ανοιχτή ιδέα για το χρόνο. Για τον σκηνοθέτη, οι ήρωες των δύο παραστάσεων είναι τα ίδια άτομα με απόσταση σαράντα χρόνων. Αν η παρακμή ήταν το βασικό θέμα της πρώτης παράστασης, η ουτοπία είναι το θέμα της δεύτερης. Πρόκειται ουσιαστικά για μια σπουδή πάνω στο "annus mirabilis" του 1968, τη στιγμή κορύφωσης των δυτικών ουτοπιών, ιδωμένη μέσα από το πρίσμα μιας από τις χώρες του «Ανατολικού μπλοκ», στοιχείο που υποδηλώνεται και στον ειρωνικό υπότιτλο της παράστασης: «Η συναυλία των Simon & Garfunkel το 1968 στη Ρίγα που δεν έγινε ποτέ».

Η διαδοχή των εικόνων συνδιαλέγεται με τη μουσική σε ένα είδος βωβού σκηνικού καραόκε, που δημιουργεί ένα θέατρο χαρακτήρων, κάπου ανάμεσα στο νατουραλιστικό θέατρο, το βωντβίλ και το έργο των Αδερφών Μαρξ. Πανταχού παρούσες η ουτοπία, η νεότητα, η ερωτική ορμή με φόντο τη σεξουαλική απελευθέρωση, η αντίθεση συναισθήματος και γνώσης, κομφορμισμού και επανάστασης.

Την παράσταση διαπερνούν επαναλαμβανόμενα μοτίβα: το φιλί, η ανάγνωση, ο ύπνος, η μεταμόρφωση και, κυρίως, η μουσική των Σάιμον και Γκαρφάνκελ. Είναι μια παράσταση που συνειδητά κλίνει προς την άμεση και αναγνώσιμη σκηνική εικόνα, φόρο τιμής στην ανάλαφρη ουτοπία του ’68, χωρίς ωστόσο να κρύβει τη νοσταλγία για μια εποχή που φαντάζει ως ο χρυσός αιώνας της ανθρωπότητας, μέσα από τη σημερινή οπτική.

Βραβείο Καλύτερης Θεατρικής Παράστασης φθινοπώρου της περιόδου 2007/2008 (Ετήσιος Διαγωνισμός Θεατρικών Παραστάσεων της Λετονίας)


Μεγάλο Βραβείο στο Διεθνές Θεατρικό Φεστιβάλ Kontact της Πολωνίας (2008)


Βραβείο Τύπου από τους δημοσιογράφους του Φεστιβάλ Kontact της Πολωνίας (2008)

Παράλληλη Δράση

Συζήτηση μετά την παράσταση με τον σκηνοθέτη Άλβις Χερμάνις

17 Δεκεμβρίου 2010 | 23:30 | Κεντρική Σκηνή

Συντονισμός: Κάτια Αρφαρά, Υπεύθυνη Τομέα Θεάτρου & Χορού της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία
Alvis Hermanis
Mουσική
Simon and Garfunkel
Σκηνικά-Κοστούμια
Monika Pormale
Φωτογραφίες
Māra Brašmane
Ερμηνεύουν
Guna Zariņa, Sandra Zvīgule, Inga Alsiņa, Liena Šmukste, Iveta Pole, Regīna Razuma, Jana Čivžele, Gatis Gāga, Kaspars Znotiņš, Edgars Samītis, Ivars Krasts, Varis Piņkis, Andris Keišs, Girts Krūmiņš

Συμπαραγωγή: spieltzeit'' Europa/Berliner Festspiele και New Riga Theatre

Προβάλλονται αποσπάσματα από την ταινία “Self-Portrait”, που γυρίστηκε στη Ρίγα το 1972 από τον Andris Grinbergs.