Zeppelin Bend (έργο εν εξελίξει)

Ο όρος “zeppelin bend” αναφέρεται στη δημιουργία ενός κόμβου πολλαπλών χρήσεων: κόμβος που νοείται μεταφορικά, ως δεσμός, αλλά και κυριολεκτικά, ως δέσιμο (κόμπος). Στη λογική αυτής της «χορογραφικής συμβίωσης» τοποθετεί η Ανδρέου και το ντουέτο· με την πρόθεση όχι ακριβώς να εγκωμιάσει τη δυαδικότητα, αλλά να επικεντρωθεί στη διαφορά ως προϋπόθεση διερεύνησης των λεπτών εκείνων πλέξεων που μας «δένουν» κατά κάποιον τρόπο με τον άλλον, χωρίς να μας κρατούν δέσμιους.

Η Ανδρέου τοποθετεί στον πυρήνα της δουλειάς της δύο βασικές έννοιες: την ελεύθερη βούληση, αλλά και τις τεχνικές/τεχνολογίες που «κρύβονται» πίσω από τις διάφορες σωματικές πρακτικές και κουλτούρες, είτε πρόκειται για τις νέες τάσεις στη σωματική εκγύμναση (fitness), είτε για τις ασκήσεις διαλογισμού και εσωτερικής αναζήτησης, συμπτώματα ενός μηχανισμού πειθαρχίας ή εμψύχωσης που μας βοηθά να ανακαλύπτουμε τα όρια του εαυτού, άλλοτε με τη λογική της συμμόρφωσης και άλλοτε με την απαίτηση της ελευθερίας.

Η Κατερίνα Ανδρέου εμφανίστηκε στο 5ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων της Στέγης με το έργο “bstrd”, ένα σόλο που διερευνούσε τα όρια της «αυθεντικής» έκφρασης στη σκηνή και τη σωματική «αλήθεια» του ερμηνευτή. Όπως υποδήλωνε και ο τίτλος ―συντομογραφία της λέξης bastard―, το σόλο αυτό ήταν αποτέλεσμα έρευνας πάνω σε διάφορες μουσικές κουλτούρες (μείξη κομματιών στη house μουσική) και χορευτικά ιδιώματα (freestyle), με στόχο να αναδείξει τη διαδικασία «νόθευσης» σε κάθε δημιουργική διαδικασία.