DisJoint

Είτε όταν καταπιάνεται με την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στην ομάδα και το άτομο, είτε όταν αφιερώνεται στη μικρή φόρμα του σόλο, η Αναστασία Βαλσαμάκη επιμένει σε αναζητήσεις με γνώμονα την «καθαρή» κίνηση. Για τη νεαρή χορογράφο, ο χορός συνιστά τρόπο σκέψης και μέθοδο παρατήρησης, πριν από κάθε πρόθεση αφηγηματικότητας ή πλοκής.

Το έργο της, “Sync”, έκανε πρεμιέρα το 2016 και στη συνέχεια επιλέχθηκε από το δίκτυο Aerowaves ανάμεσα στα 20 έργα Ευρωπαίων νέων δημιουργών που παρουσιάστηκαν στο φεστιβάλ Spring Forward (2017). Στο “Sync”, η Βαλσαμάκη επικεντρώθηκε στην έννοια της ομαδικότητας, στην ευθραυστότητα της συνύπαρξης, στη διαφύλαξη της ατομικότητας εντός του συνόλου.

Στο σόλο της, “Body Monologue (2018)”, η χορογράφος αναζητά στη μικρή χορευτική φόρμα αφηγηματικές λειτουργίες της κίνησης, χρησιμοποιώντας ως βασικό εργαλείο τις εκφραστικές δυνατότητες του σώματος και τη δομή του μονολόγου.

Στο “DisJoint”, πολύτιμοι συνεργάτες της Βαλσαμάκη, όπως ο Μάνος Βορδοναράκης –διακεκριμένος αρχιτέκτονας και σχεδιαστής– και ο Γιώργος Πατεράκης –μουσικός, συνθέτης και ιδρυτής του String Theory Ensemble–, έχουν συμβάλει στην έρευνα και τον εντοπισμό εκείνων των εργαλείων που θα βοηθήσουν στην επίτευξη ενός παράδοξου αποτελέσματος, με χαρακτηριστικά του τον αποσυγχρονισμό, τη δυσλειτουργία, την αποσύνδεση και την ανακολουθία.