ώρα & ημερομηνία
Το Onassis AiR επιστρέφει με ένα ακόμα Open Day που παρουσιάζει τα έργα και την έρευνα των τωρινών μας Fellows.
Την Παρασκευή 26 Απριλίου 2024 ανοίγουμε και πάλι τις πόρτες μας για να μυήσουμε το κοινό στο συναρπαστικό έργο της καλλιτεχνικής μας κοινότητας. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, θα έχετε την ευκαιρία να ανακαλύψετε πάνω σε τι δούλεψαν οι Onassis AiR Fellows τις τελευταίες εβδομάδες μέσα από μια σειρά περφόρμανς, ζωντανών sound sessions, οπτικοακουστικών εγκαταστάσεων και έργων τέχνης από τη Γιώτα Αργυροπούλου, τον Dante Buu, την Αγάπη Χαρμάνη, τον Αριστοτέλη Μαραγκό, την Alyssa Moxley, την εύη νάκου, την Τζάνις Ραφαηλίδου και τη Phoenix Rousiamanis. Για αυτό το Open Day, έχουμε καλέσει την Onassis AiR Fellow και επιμελήτρια Εύα Βασλαματζή να αναστοχαστεί μέσα από ένα κείμενο που προτείνει μια εναλλακτική θέαση της εκδήλωσης μέσα από τη δική της μάτια.
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
19:00-22:00 [παρουσιάσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης]:
- Dante Buu | Αχ αγάπη μου, δεν είσαι τρομοκράτης (924 ώρες), 2024 – Κέντημα γκράφιτι
- Αγάπη Χαρμάνη | Ρίζες/Roots/Hundee, 2024 – Βίντεο κολάζ (10΄, σε λούπα)
- Τζάνις Ραφαηλίδου | Love me. Lick me. Forgive Me. – Σειρά από γλυπτικά έργα
- Αριστοτέλης Μαραγκός | T[he] last D[ays] of my Fat[her] – Εγκατάσταση
- εύη νάκου | endless distances inside me, highways of quiet – Ένα σκίτσο σε μορφή εγκατάστασης
19:30-20:20 | Γιώτα Αργυροπούλου | IRЯINA α memory rehearsal – Περφόρμανς
21:00-21:30 | Alyssa Moxley | All this is real, but only I have heard it. – Ζωντανή ηχητική περφόρμανς
21:30-22:00 | Phoenix Rousiamanis | Patchwork Girls – Υβριδικά ηλεκτροακουστικά τραγούδια
εικόνα 1 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
Αγάπη Χαρμάνη: Ρίζες/Roots/Hundee
εικόνα 2 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
εικόνα 3 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
εικόνα 4 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
εικόνα 5 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
εικόνα 6 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
εικόνα 7 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
εικόνα 8 / 8
Φωτογραφία: Μαργαρίτα Νικητάκη
Γιώτα Αργυροπούλου | IRЯINA α memory rehearsal
Εμπνευσμένη από την επιστημονική τεχνική της «πρόβας μνήμης» και εφαρμόζοντάς τη στην ερμηνευτική πράξη, η Γιώτα Αργυροπούλου διερευνά τους μηχανισμούς της μνήμης και πώς αυτοί καταγράφονται και παίρνουν μορφή με (μη) υλικό τρόπο στο σώμα και στον εαυτό μιας σύγχρονης ερμηνεύτριας (Αντιγόνη Φρυδά). Ενώ η ερμηνεύτρια προετοιμάζεται να ενσαρκώσει έναν εμβληματικό χαρακτήρα, την Ιρίνα –τη νεότερη από τις τρεις αδελφές του Τσέχοφ– οι τρεις γυναίκες που συνυπάρχουν μέσα της (η δημιουργός, η ερμηνεύτρια και η μυθιστορηματική περσόνα) γίνονται ένα κοινό όχημα μέσα στον χρόνο και τον χώρο, επανεξετάζοντας τη γυναικεία ταυτότητα και χρησιμοποιώντας την ερμηνευτική διαδικασία ως μια βαθιά πράξη μνήμης.
Dante Buu | Αχ αγάπη μου, δεν είσαι τρομοκράτης (924 ώρες), 2024
O Dante Buu παρουσιάζει ένα κέντημα γκράφιτι που δημιουργήθηκε μέσα σε 77 μέρες στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια του ιερού μήνα του Ραμαζανιού και ενώ ο χειμώνας μεταμορφωνόταν σε άνοιξη.Αγάπη Χαρμάνη | Ρίζες/Roots/Hundee, 2024
Για αυτό το Open Day, η Αγάπη Χαρμάνη συνεχίζει την έρευνά της πάνω στο θέμα της ταυτότητας και παρουσιάζει μια σειρά αρχειακών και προφορικών συναντήσεων με τις ιστορίες της οικογένειας Χαρμάνη που σχετίζονται με τις ρίζες και τη μετανάστευση.
Αριστοτέλης Μαραγκός | T[he] last D[ays] of my Fat[her]
Σε συνεργασία με το Αρχείο Καβάφη στην Αθήνα, ο Αριστοτέλης Μαραγκός παρουσιάζει μια σειρά από φανταστικούς διαλόγους μεταξύ πατέρα και γιου, με αφορμή τις χειρόγραφες σημειώσεις του Καβάφη από την περίοδο που δεν μπορούσε να μιλήσει λόγω της τραχειοστομίας στην οποία υποβλήθηκε μήνες πριν από το θάνατό του. Μια σειρά από κινούμενα ασπρόμαυρα χάρτινα κολάζ διερμηνεύουν μια επιλογή αυτών των σημειώσεων, συγκεντρώνοντας στοιχεία από το Αρχείο Καβάφη –ημερολόγια, φωτογραφίες και σημειώσεις– και αναμνήσεις από την παιδική ηλικία του Μαραγκού, που καταγράφηκαν σε VHS στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τα κολάζ κατασκευάζουν μια ανάμνηση της συζήτησης, συμπληρώνοντας τον ρόλο του καλλιτέχνη σε αυτήν.
Alyssa Moxley | All this is real, but only I have heard it.
Το πρότζεκτ “The Imagined Trajectory” εξετάζει πώς οι προσωπικές μυθολογίες, οι κοινές λαϊκές δοξασίες και οι διαγενεακές αντιλήψεις του τόπου μπορούν να βιωθούν μέσω της ακρόασης και των συνθετικών έργων. Η έρευνα προκύπτει μέσα από τη συνεργασία με την καλλιτέχνιδα και ανθρωπολόγο Ευδοκία Νούλα, που εδρεύει στην Αθήνα και καταγράφει προφορικές ιστορίες για τις νεράιδες, τα θηλυκά πνεύματα της φύσης, που διατηρούνται ακόμα στη ζωντανή μνήμη των παλαιότερων γενεών στα χωριά γύρω από τον Εύηνο ποταμό. Η έρευνα σε εξέλιξη παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια του Open Day ως ζωντανή ηχητική περφόρμανς 4 καναλιών. Συνθέσεις καταγραφών πεδίου και ήχου απαντούν σε αποσπάσματα προφορικών ιστοριών και σε μια οπτική παρτιτούρα με εικόνες της Ευδοκία Νούλα και του Stéphane Charpentier.
εύη νάκου | endless distances inside me, highways of quiet
Ένα σκίτσο σε μορφή εγκατάστασης, μια μη γραμμική πολυφωνική σύνθεση αποσπασματικών φωνητικών μηνυμάτων, οπτικών και κειμενικών τεκμηρίων, υλικών μιας έρευνας σχετικά με το συν-αίσθημα και την κοινωνικότητα του κουτσομπολιού – μια συνθετική αναπαράσταση του κουτσομπολιού ως μιας τοποθετημένης πρακτικής μέσα από τον ήχο και την κινούμενη εικόνα.
ιδέα/έρευνα/σύνθεση: εύη νάκου
βίντεο: Αναστασία Μελία Ελευθερίου
Ο τίτλος του έργου είναι δανεισμένος από το ποίημα “Unlove” της Franny Choi.
Τζάνις Ραφαηλίδου | Love me. Lick me. Forgive Me.
Στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης έρευνάς της για το στόμα και το σώμα του αλόγου, η Ραφαηλίδου παρουσιάζει μια μικρή επιλογή από την εν εξελίξει σειρά γλυπτικών έργων της που εστιάζουν στην έννοια της φροντίδας, της αγάπης και της προστασίας. Επανοικειοποιείται υπάρχοντα αντικείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί από/για άλογα και επιχειρεί να μιλήσει για τις σχέσεις ανθρώπου-ζώου ως ένα σχήμα που βασίζεται στην εξαπάτηση των ενστίκτων, στη μη συναινετική συμπεριφορά και στον ανθρώπινο οίστρο.
Phoenix Rousiamanis | Patchwork Girls
Το πρότζεκτ Patchwork Girls επανακτά την τρανς-θηλυκή φωνή ως πηγή ευχαρίστησης και ευφορίας. Πρόκειται για μια επιλογή υβριδικών ηλεκτροακουστικών τραγουδιών που μιλούν για ιστορίες περιθωριοποίησης, οικειότητας, χιούμορ και τρόμου, παρούσες στην ελληνική κουίρ εμπειρία.
Μετά από ένα επιτυχημένο ανοιχτό κάλεσμα με περισσότερες από 120 προτάσεις, το Onassis ONX Immersive Proof-of-Concept προσκαλεί 17 ομάδες και καλλιτέχνες που προκρίθηκαν στην επόμενη φάση, σε ένα Welcome Day γεμάτο με συμβουλές, καινοτόμες ιδέες και ευκαιρίες για σύνδεση με το οικοσύστημα της εμβύθισης και της δημιουργίας κόσμων.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εκδήλωσης, κάθε ομάδα θα έχει 3’ για να παρουσιάσει την πρότασή της. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει ένα δυναμικό “speed-dating”, που θα δώσει τη μοναδική ευκαιρία στους καλλιτέχνες να έρθουν ένας προς έναν σε επαφή με ηγέτες και πρωτοπόρους από διάφορα δημιουργικά πεδία, όπως η ψηφιακή τέχνη, η φωτογραφία, η ανάπτυξη παιχνιδιών και πολλά άλλα.
