Ξένια Κογχυλάκη: Συγκρούσεις, προσκρούσεις και άλλοι τρόποι συνύπαρξης
Το «Συγκρούσεις, προσκρούσεις και άλλοι τρόποι συνύπαρξης» είναι ένα χορογραφικό ερευνητικό πρότζεκτ που εξερευνά την έντονα ενεργητική συλλογική κίνηση από τη σκοπιά των τελετουργιών του πλήθους που προκύπτουν μέσα σε μουσικούς χώρους. Το έργο ασχολείται με τις νόρμες και τους περιορισμούς που καθορίζουν τη σωματική κίνηση στον δημόσιο χώρο και εστιάζει στο moshing ως μια hardcore πρακτική ακραίου χορού. Διερευνά τις επιτελεστικές εφαρμογές της συγκεκριμένης πρακτικής εξετάζοντας το κοινωνικοπολιτικό τους πλαίσιο σε σχέση με τον χορό και τις έννοιες της συλλογικότητας. Τι είναι αυτό που κρατάει μαζί τα σώματα που κάνουν moshing; Τι είδους συλλογικότητα ενσαρκώνει το πλήθος του moshing; Πώς μπορούν οι στρατηγικές του moshing να ενημερώσουν την εμπειρία της κίνησης, ατομικής και συλλογικής;
Στην πρώτη φάση του residency εστίασα την έρευνά μου στη διασταύρωση των αρχιτεκτονικών σπουδών και του ρόλου του σώματος στη θεωρία της μάζας, καθώς και του ρόλου της ενσάρκωσης στις κοινωνικοπολιτικές διαδικασίες. Με αναφορές στους Elias Canetti, Walter Benjamin, Siegfried Kracauer και Michel Foucault, μελέτησα διαφορετικές δυναμικές του πλήθους και τα σωματικά και χορογραφικά στοιχεία που μετατρέπουν ένα φαινομενικά επιθετικό πλήθος σε χώρο κοινωνικής συνεργασίας.
Στη δεύτερη φάση της έρευνας προσκάλεσα δύο ακόμη χορεύτριες, τη Noumissa Sidibé και την Ειρήνη Γεωργίου, για να δουλέψουμε στο στούντιο. Μαζί επανεξετάσαμε τη σωματική πράξη του σπρωξίματος, που αποτελεί κύριο χορογραφικό στοιχείο του moshing σε ό,τι αφορά τη σωματική και χωρική διαπραγμάτευση. Εξερευνήσαμε το σπρώξιμο μέσα από κινήσεις και τεχνικές πάλης, επανεξετάζοντας σενάρια μάχης μέσα από τον φακό της απαλότητας και της ευαισθησίας. Δουλέψαμε με την αντίσταση και την παραίτηση, το τράβηγμα και την άφεση, την επίθεση και την άμυνα, τοποθετώντας την πρακτική μας τόσο στο στούντιο όσο και στον δημόσιο χώρο, και συγκεκριμένα στην πλατεία Torgalmenningen, την κεντρική πλατεία της πόλης του Μπέργκεν για δημόσιες συγκεντρώσεις.
Με βάση τα παραπάνω, δημιουργήσαμε ένα αρχείο χορογραφικών στρατηγικών και μεθοδολογιών που μπορούν να εφαρμοστούν τόσο στη σκηνή όσο και στον κοινωνικό χώρο.
Στο τέλος της ερευνητικής διαδικασίας οργανώθηκε μια ανοιχτή πρόβα, όπου συλλέχθηκαν πολύτιμα σχόλια. Η έρευνα εντάχθηκε σε ευρύτερους δημόσιους καλλιτεχνικούς λόγους και καλλιεργήθηκε διάλογος με την τοπική καλλιτεχνική κοινότητα και άλλους συναδέλφους.
Το πρόγραμμα οργανώνεται από το Onassis AiR σε συνεργασία με το BIT Teatergarsjen στο πλαίσιο του έργου Transmissions, που υποστηρίζεται από το EEA Grants (Χορηγίες Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου) και τους Νορβηγικούς Χρηματοδοτικούς Μηχανισμούς 2014–2021.
