Εκπαίδευση

Σε μια εποχή κατά την οποία η τεχνολογία διαρκώς προπορεύεται της κοινωνίας, είναι λογικό αυτό να επηρεάζει και την εκπαίδευση, είτε στην ενσωμάτωσή της (νέα εκπαιδευτικά εργαλεία) είτε στην αποτίμησή της (τρόποι χρήσης). Σημαντικά ζητήματα ανακύπτουν επίσης από το αίτημα για σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά, κάτι που έχει όμως παράπλευρες απώλειες, όπως είναι η τάση υποβάθμισης των κλασικών σπουδών διεθνώς, εξαιτίας της χρησιμοθηρικής θεώρησης της παιδείας. Σε κάθε περίπτωση, το αίτημα της παιδείας δεν μπορεί παρά να είναι αυτό που ήταν πάντα: να δημιουργεί πολίτες υπεύθυνους, συγκροτημένους, με γνώσεις τόσο πρακτικές όσο και ανθρωπιστικές, ικανούς να συμμετέχουν ισότιμα σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες – από τις οικονομικές έως τις πολιτικές.

Είναι το σημερινό μας εκπαιδευτικό σύστημα ικανό να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις; Είναι σε θέση να κάνει ανατροπές αμφισβητώντας τον ίδιο του τον εαυτό; Μπορεί να επανακαθορίσει τη διδακτέα ύλη με βάση τις διαχρονικές εκπαιδευτικές αξίες, προσαρμοσμένες στις σημερινές του ανάγκες και δεξιότητες; Μπορεί να διδάξει δημιουργικά την αποδοχή του διαφορετικού σε έναν κόσμο με τη μεγαλύτερη μεταναστευτική κινητικότητα που γνώρισε ποτέ; Μπορεί να γίνει πρακτικότερο εκεί που πρέπει, εστιάζοντας στις ανάγκες επαγγελματικής κατάρτισης, αλλά και να παράσχει ευρύτερη γενική παιδεία, εντάσσοντας στους κόλπους του και τις τέχνες, που συνεχίζουν να είναι «ο φτωχός συγγενής» της εκπαίδευσης;

Αυτά και άλλα καίρια ερωτήματα για την εκπαιδευτική μας πραγματικότητα, με προτάσεις για το σχολείο που θέλουμε να έχουμε στο μέλλον, θα αποτελέσουν το περιεχόμενο του ειδικού κύκλου για την εκπαίδευση.

Επιμέλεια κύκλου: Μανώλης Πιμπλής