Isabelle Huppert

Όταν κανείς αναλογίζεται μια ηθοποιό του διαμετρήματος της Isabelle Huppert, μπαίνει στον πειρασμό να συντάξει μια εντυπωσιακή, μακρά λίστα με ονόματα των σπουδαιότερων εν ενεργεία καλλιτεχνών που είχαν την τύχη να τη σκηνοθετήσουν, είτε για τη θεατρική σκηνή είτε για τον κινηματογράφο, ή απλώς να συνεργαστούν μαζί της στον ίδιο θίασο ή στο ίδιο καστ. Αυτό το γεγονός είναι δηλωτικό ενός πράγματος σημαντικότερου από την αναγνώριση του μεγάλου ταλέντου μιας ηθοποιού: φανερώνει την εξαιρετικά ανοιχτή προσωπικότητα μιας γυναίκας. Το παρόν κείμενο επιχειρεί να επικεντρωθεί σε ό,τι είναι ουσιαστικό, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι είναι αδύνατο να καλύψει τα πάντα γύρω από αυτήν.

Εν αρχή ήσαν τα μαθήματα υποκριτικής, τα οποία ακολούθησαν οι σπουδές στη σχολή La Rue Blanche – ENSATT and και στο Conservatoire national supérieur d'art dramatique (CNSAD). Στο σινεμά την Ιζαμπέλ Ιπέρ σκηνοθέτησαν οι Claude Goretta («Για μια Νύχτα Αγάπης» [La Dentellière], βραβείο BAFTA για την Καλύτερη Ανερχόμενη Ηθοποιό σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο), Claude Chabrol («Βιολέτ Νοζιέρ», Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών· «Μια υπόθεση γυναικών», Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Βενετίας· και «Η τελετή», Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Βενετίας και Βραβείο Σεζάρ για την Καλύτερη Ηθοποιό), Jean-Luc Godard, André Téchiné, Maurice Pialat, Patrice Chéreau («Γκαμπριέλ», Ειδικός Χρυσός Λέων για Συνολικό Καλλιτεχνικό Επίτευγμα στο Φεστιβάλ Βενετίας), Michael Haneke («Η δασκάλα του πιάνου», Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών), Benoît Jacquot, Jacques Doillon, Claire Denis, Christian Vincent, Laurence Ferreira Barbosa, Olivier Assayas, Patricia Mazuy, Diane Kurys, Caroline Huppert, François Ozon, Anne Fontaine, Joachim Lafosse, Eva Ionesco, Serge Bozon, Catherine Breillat, Mia Hansen-Løve, Pascal Bonitzer, Guillaume Nicloux και Samuel Benchetrit. Έχει συνεργαστεί με επιφανείς σκηνοθέτες παγκόσμιου βεληνεκούς, όπως οι Michael Cimino, Joseph Losey, Otto Preminger, αδελφοί Taviani, Marco Ferreri, Hal Hartley, David O. Russell, Andrzej Wajda, Werner Schröter, Rithy Panh, Brillante Mendoza, Joachim Trier, Hong Sang-soo και Paul Verhoeven (στην ταινία «Εκείνη», η οποία απέσπασε πλήθος διακρίσεων, όπως τη Χρυσή Σφαίρα και τα βραβεία Gotham και Independent Spirit, αλλά και υποψηφιότητες για τα Βραβεία Όσκαρ και Σεζάρ για την Καλύτερη Ηθοποιό). Η Ιζαμπέλ Ιπέρ διατέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής στο 62ο Φεστιβάλ των Καννών και στο 34ο Δεθνές Φεστιβάλ Κινημτογράφου του Τόκιο. Το 2022 το Φεστιβάλ Βερολίνου της απένειμε τιμητική Χρυσή Άρκτο για τη συνολική συνεισφορά της στον κινηματογράφο.

Κατά τη διάρκεια της θεατρικής της καριέρας εντός και εκτός Γαλλίας, η Ιζαμπέλ Ιπέρ συνεργάστηκε με πρωτοποριακούς σκηνοθέτες όπως οι Robert Wilson (στο «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ, σε μια διασκευή του Darryl Pinckney), Heiner Müller («Κουαρτέτο» του ιδίου), Peter Zadek («Με το ίδιο μέτρο» του William Shakespear) και Claude Régy («Η Ιωάννα της Λωρραίνης στην πυρ» του Paul Claudel και «Ψύχωση 4.48» της Sarah Kane, δύο έργα για τα οποία χρειάστηκε να μείνει σχεδόν εντελώς ακίνητη κατά τη διάρκεια της παράστασης). Συνεργάστηκε επίσης με ονόματα όπως οι Bernard Murat («Ένας μήνας στην εξοχή» του Ivan Turgenev), Jacques Lassalle («Μήδεια» του Ευριπίδη, για το Φεστιβάλ της Αβινιόν), Éric Lacascade («Έντα Γκάμπλερ» του Henrik Ibsen), Yasmina Reza («Ο θεός της σφαγής»), Krzysztof Warlikowski (“A Streetcar”, βασισμένο στο έργο «Λεωφορείον ο πόθος» του Tennessee Williams και «Φαίδρε(ς)» των Wajdi Mouawad, Sarah Kane και J. M. Coetzee), Benedict Andrews («Οι δούλες» του Jean Genet, για το Sydney Theatre Company και τη Νέα Υόρκη, όπου μοιράστηκε τη σκηνή με την Cate Blanchett) και Luc Bondy («Οι ψεύτικες εκμυστηρεύσεις» του Pierre de Marivaux). Πρόσφατα συνεργάστηκε στην αμερικανική παραγωγή του “The Mother in New York” του Florian Zeller, στον «Γυάλινο κόσμο» του Tennessee Williams, σε σκηνοθεσία του Ivo van Hove, και στον «Βυσσινόκηπο» του Άντον Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία του Tiago Rodrigues, που έκανε πρεμιέρα στην κεντρική σκηνή Cour d’honneur του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Διακρίθηκε με το γαλλικό θεατρικό βραβείο Molière συνολικής προσφοράς και κέρδισε το 16ο Ευρωπαϊκό Θεατρικό Βραβείο στη Ρώμη.

Συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη Ρόμπερτ Γουίλσον για τρίτη φορά.