Paz Ponce: Διαδικασία διαλόγου Βερολίνο > Αθήνα
Ανοιχτός διάλογος για την πολιτιστική πολιτική και τον Ευρωπαϊκό Τουριστικό Φόρο
Η τέχνη προέρχεται από τη δημιουργία τέχνης.
Αυτές είναι οι τρεις βασικές πεποιθήσεις που την τελευταία δεκαετία πυροδότησαν το “City Tax Debate” (τη συζήτηση για τον αστικό φόρο) στο Βερολίνο. Πρόκειται για έναν ανοιχτό διάλογο για την πολιτιστική πολιτική, ο οποίος εστιάζει στην κατάσταση και στο μέλλον της παραγωγής και της διαμεσολάβησης της σύγχρονης τέχνης στο Βερολίνο, και εξελίσσεται ανάμεσα στους ανεξάρτητους και θεσμικούς παράγοντες της σύγχρονης καλλιτεχνικής σκηνής και στη Γερουσία του Βερολίνου (*). Αυτή η συζήτηση για την πολιτική και τον πολιτισμό συμπεριέλαβε και άλλες ομάδες, πρωτοβουλίες και θεσμούς που δραστηριοποιούνται στην αστική, κοινωνική και πολιτιστική πολιτική και προσανατολίζονται στις έννοιες και τις πραγματικότητες της εργασίας, της παραγωγικότητας και των κοινών. Αυτή η κοινή προσπάθεια κορυφώθηκε με τη δημιουργία ενός νέου πυλώνα χρηματοδότησης, του Spartenoffene Förderung (πολυτομεακή χρηματοδότηση), που σήμερα καλύπτει μέρος των αναγκών του κλάδου.
Η υποστήριξη της δημιουργίας της τέχνης είναι εξίσου σημαντική με την υποστήριξη της παρουσίασης της τέχνης.
Παίρνω ως παράδειγμα τη συζήτηση για τον αστικό φόρο στο Βερολίνο προκειμένου να πραγματοποιήσω μια ανάλογη έρευνα στην Αθήνα, αναζητώντας ανεξάρτητους και θεσμικούς παράγοντες για να συμμετάσχουν σε έναν διάλογο για την πολιτιστική πολιτική και σε μια προκαταρκτική μελέτη σχετικά με την πιθανή εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Τουριστικού Φόρου (City Tax) για την υποστήριξη του τοπικού καλλιτεχνικού κλάδου. Αν και δεν μπορεί να εφαρμοστεί καμία μαγική συνταγή με τον ίδιο τρόπο σε διαφορετικά περιβάλλοντα, και ενώ οι ιστορίες, οι βιογραφίες, οι χώροι, οι ανάγκες, οι πόροι, οι επιθυμίες και οι εκφράσεις της πολιτικής βούλησης διαφέρουν από τόπο σε τόπο, με ενδιαφέρει η μεταφορά γνώσης μεταξύ δύο πλαισίων που συνεχώς επινοούν πρότυπες πιθανές λύσεις για την καταπολέμηση παρόμοιων παν-αστικών φαινομένων· προστατεύουν έτσι την πόλη από την ολοκληρωτική οικονομική εκμετάλλευση και διεκδικούν έναν θεμελιώδη πολιτι(σμι)κό επαναπροσδιορισμό του τομέα των τεχνών, ο οποίος θα μπορεί να μακροημερεύσει. Διερωτώμαι ποιες μορφές φαντασίας μπορούμε να παραγάγουμε για να ευδοκιμήσουμε συλλογικά, πέρα από την επιβίωση;
Οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των καλλιτεχνών είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις εξελίξεις στη δημόσια πολιτική.
Αυτό το νέο ερευνητικό έργο φέρντει κοντά τα πεδία του ακτιβισμού, της πολιτιστικής πολιτικής, της συγκριτικής ιστορίας της τέχνης και της επιμέλειας (όπως αυτή αντιμετωπίζεται μέσα από τον ορισμό της «επιμέλειας ως ανακατανομής της εξουσίας») και σχετίζεται με μια διερώτηση/επιθυμία που καθοδηγεί την πρακτική μου: τι μπορεί μια επιμελητική πρακτική να επιστρέψει στην τοπική σκηνή;
[*] Οι πληροφορίες για το “Berlin City Tax Debate” βασίζονται σε έγγραφα που έχουν συντάξει οι οργανισμοί Haben und Brauchen, bbk Berlin, Koalition der Freie Szene.
