Meriç Öner: Saving/s? | Acts of Preserving

Το πρότζεκτ “SAVING/S?” αποτελεί μια μακροπρόθεσμη έρευνα για την καλλιέργεια των πόρων σε διάφορους κλάδους όπως η μαγειρική, η αρχιτεκτονική και η οικονομία. Αναγνωρίζει ένα πλήθος μεθόδων παραγωγής –από την παρασκευή λαχανικών τουρσί και τη δημιουργία πλίνθινων τούβλων ως τη δημιουργία blockchain– ως μια συλλογή προσωπικών δεξιοτήτων. Η έρευνα καταλογογραφεί εργαλεία, τεχνολογίες και κοινότητες που υπάρχουν εγγενώς σε αυτές τις διαδικασίες. Το πρώτο κεφάλαιο του “SAVING/S?”, με τίτλο ”Acts of Preserving”, διερευνά διαφορετικές πρακτικές συντήρησης της πολιτισμικής κληρονομιάς, του φαγητού, του πλούτου, της φύσης, των έργων τέχνης, των δεδομένων και των αναμνήσεων.

Η συντήρηση είναι η διαδικασία προστασίας κάποιου πράγματος από ζημία, φθορά ή καταστροφή. Προϋποθέτει και εφαρμόζει συγκεκριμένες μεθόδους και δεξιότητες. Ανάλογα με τους διαφορετικούς τομείς στους οποίους δοκιμάζεται, συνεπάγεται επίσης τα μέσα ανάκτησης του ελέγχου, την παροχή ασφάλειας και την επίτευξη της μακροζωίας. Οι περισσότερες πράξεις συντήρησης πηγάζουν από τη μεταφορά αντικειμένων από το παρελθόν στο μέλλον, παρατείνοντας έτσι την προσδοκώμενη διάρκεια ζωής τους. Σε περιπτώσεις όπως στα κτίρια-μνημεία ή στα έργα τέχνης, αυτές οι πρακτικές δημιουργούν προστιθέμενη αξία, καθιστώντας τον χρόνο το βασικό εμπορεύσιμο στοιχείο. Μερικές τεχνικές συντήρησης αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εποχικότητας, όπως στην περίπτωση των τροφίμων που έχουν υποστεί ζύμωση. Ανάμεσα σε αυτές τις χρονικότητες οι έννοιες του «νέου» και του «παλιού» ή του «φρέσκου» και του «ξεπερασμένου» τείνουν διαρκώς να αλλάζουν θέση στον χάρτη. Ωστόσο, σε άλλα παραδείγματα όπως στη συντήρηση του πλούτου και των δεδομένων, τα μέτρα που εισάγονται τείνουν να ξεπερνούν κατά πολύ τη θνητή φύση του ανθρώπου. Τότε οι συνέπειες της χρήσης, της κυκλοφορίας και της αίσθησης του πεπερασμένου καταρρέουν, και η συντήρηση γίνεται πράξη αυτοπροστασίας.

Μέσα από μια σειρά συνομιλιών με οικονομολόγους, οικολόγους, αρχιτέκτονες και αρχιτεκτόνισσες, μάγειρες και μαγείρισσες, βιολόγους και συμπεριφορικούς επιστήμονες, μεταξύ των άλλων, η Meriç Öner θα διερευνήσει τι είναι αυτό που οδηγεί στη συντήρηση. Ποιες είναι οι ανάγκες, οι προσδοκίες και οι επιθυμίες που ωθούν στη δράση; Τι προσπαθούν να αποφύγουν ή να πετύχουν; Πώς διαφέρουν σε ό,τι αφορά τον προσδιορισμό νέων αξιών ή/και κύκλων ζωής; Θα λειτουργήσουν πραγματικά στο μέλλον όπως έχουν περάσει, ως προβολές, από το παρελθόν;