While I was waiting / FOCUS: SYRIA

Τόπος: Η Δαμασκός της Συρίας στα πρόθυρα της διάλυσης. Χρόνος: 2015, πέμπτο έτος της αιματηρής εμφύλιας διαμάχης. Ο νεαρός Ταΐμ πέφτει θύμα ανελέητου ξυλοδαρμού σε ένα από τα δεκάδες σημεία στρατιωτικού ελέγχου της πόλης και μεταφέρεται στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Είναι το δεύτερο τραγικό συμβάν που συγκλονίζει την οικογένειά του –μετά το θάνατο του πατέρα του– και τη φέρνει αντιμέτωπη με βασανιστικά ερωτήματα και οδυνηρές αποκαλύψεις.
Στο βαθύ του ύπνο, στα όρια συνειδητού και ασυνείδητου, ο Ταΐμ φαντάζει με βωβό παρατηρητή τόσο της οικογενειακής κρίσης όσο και των σαρωτικών αλλαγών που μετασχηματίζουν γοργά την πατρίδα του σε μια no man’s land. Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.

Πέντε χρόνια μετά τη συμμετοχή τους στο Meeting Points 6, το φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης για την Αραβική Άνοιξη, ο Σύριος σκηνοθέτης Ομάρ Αμπουσαάντα και ο σταθερός συνεργάτης του, ο συγγραφέας Mohammad Al Atar, επιστρέφουν στη Στέγη για να ερευνήσουν την υπαρξιακή πάλη που εγείρουν τραυματικές συνθήκες, όπως η απουσία, η αναμονή και η ανάγκη του να ανήκεις. Στο όριο μεταξύ θεάτρου ντοκουμέντου και θεάτρου επινόησης και κάνοντας χρήση οπτικοακουστικών μέσων και αρχειακού υλικού, ο Αμπουσαάντα αναγνωρίζει σε μια ιστορία μυθοπλασίας τη σύγχρονη ιστορία μιας χώρας. Ο Ταΐμ είναι η προσωποποίηση μιας ενδιάμεσης «γκρίζας» ζώνης, που δεν βρίσκεται εν ζωή, μα ούτε έχει αγγίξει το θάνατο, μιας επώδυνης ακροβασίας ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία.

Γεννημένος στη λαβωμένη Δαμασκό, ο Ομάρ Αμπουσαάντα αντιμετωπίζει το πολιτικό θέατρο ως μια πράξη αντίστασης, παρότι, όπως λέει ο ίδιος, «οι αξίες του απέτυχαν να πραγματωθούν όταν αυτό ήταν ακόμα δυνατό». Συνάμα, το θέατρό του λειτουργεί σαν μια δυνατότητα καταγραφής της Ιστορίας, επαναφέροντας το ερώτημα για την επίδραση της μυθοπλασίας σε μια σπαρασσόμενη πραγματικότητα. Για τις δραματουργικές ανάγκες του “While I was waiting”, ο σκηνοθέτης ήρθε σε επαφή με οικογένειες ανθρώπων που βρίσκονται σε κώμα και με γιατρούς, προκειμένου να κατανοήσει τους μηχανισμούς του ανθρώπινου σώματος σε καταστολή. Η παράστασή του «επεμβαίνει» σαν μια επιχείρηση διάσωσης σε εμπόλεμη ζώνη.