Ottof

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου

Εργαστήριο χορού με την Bouchra Ouizguen

Οι συμμετέχοντες θα εξερευνήσουν τις αυτοσχεδιαστικές πρακτικές της Compagnie O και θα γνωρίσουν ποικίλους μαροκινούς χορούς, που πολιτιστικά ανήκουν σε διαφορετικές περιοχές του νότιου Μαρόκου και που δεν συναντάμε στην κλασική εκπαίδευση, ούτε καν στις σχολές του ίδιου του Μαρόκου.

Απευθύνεται σε όλους όσοι αγαπούν τον χορό, επαγγελματίες χορευτές, φοιτητές σχολών χορού, ερασιτέχνες και άτομα άνω των 65 ετών.
Ώρες: 11:00-13:00
Κρατήσεις: education@onassis.org

Συζήτηση μετά την παράσταση

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές.
Συντονισμός: Νίνα Αλκαλάη, θεωρητικός του χορού

H χορεύτρια και χορογράφος Μπουσρά Ουιζγκέν γεννήθηκε το 1980 στο Ouarzazate του Μαρόκου. Σήμερα ζει στο Μαρακές, όπου από το 1998 έχει αφοσιωθεί στη δημιουργία μιας τοπικής χορογραφικής σκηνής.

Η Ουιζγκέν είναι αυτοδίδακτη και ξεκίνησε στα 16 της ως χορεύτρια ανατολίτικων χορών. Τα πρώτα της πειραματικά έργα, “Ana Ounta” και “Mort et moi”, βασίστηκαν στην αγάπη της για τη λογοτεχνία, τη μουσική και τον κινηματογράφο. Το 2002 ίδρυσε, μαζί με τον Taoufiq Izeddiou, την ομάδα Anania. Συνεργάστηκε με χορογράφους όπως η Mathilde Monnier, ο Bernardo Montet, ο Boris Charmatz και ο Alain Buffard προτού ιδρύσει τη δική της ομάδα, την Compagnie O, το 2010. Τα έργα της, στα οποία χρησιμοποιεί τον ήχο, την περφόρμανς και το βίντεο, εμπνέονται από ερωτήματα πάνω στην κοινωνία, τις εικαστικές τέχνες και τη λαϊκή κουλτούρα της χώρας της και τα παρουσιάζει σε συνεργασία με μια ομάδα που έφτιαξε ταξιδεύοντας στο Μαρόκο. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα μουσεία, θέατρα και φεστιβάλ, όπως στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, στο Φεστιβάλ Χορού του Μονπελιέ, στο Κέντρο Πομπιντού, στο Festival d’Automne του Παρισιού, στο Kunstenfestivaldesarts των Βρυξελλών κ.α.

Το 2010 τιμήθηκε με το γαλλικό βραβείο SACD για νέους ταλαντούχους χορογράφους και με το βραβείο της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου, Μουσικής και Χορού για το έργο της “Madame Plaza”, στο οποίο για πρώτη φορά μοιράστηκε τη σκηνή με τρεις ερμηνεύτριες που είχαν διαμορφωθεί μέσα στην παράδοση της Αΐτα.

Η Ουιζγκέν και η ομάδα της εμφανίζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Η Αΐτα είναι η αρχαιότερη μορφή λαϊκής μουσικής του Μαρόκου. Ήταν η μουσική των αγροτικών κοινοτήτων κοντά στην ακτή του Ατλαντικού. Οι κοινότητες αυτές ήταν ομάδες Βεδουίνων, κυρίως Βέρβεροι νομάδες που μετακινήθηκαν από τη νότια Αίγυπτο. Παίζεται σε ιδιωτικές και δημόσιες γιορτές (π.χ. σε γάμους) και συνήθως η γλώσσα της είναι τα Darija (αραβική καθομιλουμένη στο Μαρόκο). Τα τραγούδια μιλάνε για την αγάπη, την απώλεια, τον πόθο και την καθημερινότητα. Η Αΐτα έχει συνήθως δύο μέρη, ένα αργό οργανικό πρελούδιο, που ακολουθείται από ελεύθερους στίχους, το lafrash, και μια γρήγορη χορευτική διασκευή, το lahsab, που μπορεί να διαρκέσει όσο επιθυμεί το κοινό. Παραδοσιακά ερμηνευόταν από έναν βασικό τραγουδιστή ή μια τραγουδίστρια, βιολί, φωνητικά και κρουστά, αλλά υπάρχει και μια πιο ποπ εκδοχή, με πλήκτρα, ντραμς και ηλεκτρικές κιθάρες. Άλλοτε πάλι ερμηνεύεται από ομάδες που περιλαμβάνουν μουσικούς, τραγουδιστές και χορεύτριες· οι τελευταίες ονομάζονται “sheikha” (πληθυντικός “sheikhates”).