Enki Bilal

Ο Ενκί Μπιλάλ είναι από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους εκπροσώπους του κόμικ επιστημονικής φαντασίας. Έχοντας βρει στον Κάφκα το κλειστοφοβικό κλίμα που του χρειαζόταν και στον Λάβκραφτ τις αρρωστημένες όψεις της πραγματικότητας που ήθελε να περιγράψει, δημιούργησε με τη μορφή του κόμικ μια πολιτική λογοτεχνία του φανταστικού, τοποθετημένη συνήθως στο μέλλον, φτιαγμένη με ζοφερούς παρακμιακούς κόσμους, εκκεντρικούς ήρωες, κοφτές φράσεις και, βέβαια, τις δουλεμένες εικόνες που είναι το σήμα κατατεθέν του και οι οποίες του απέφεραν, σε ηλικία μόλις είκοσι ετών, το βραβείο του γαλλικού περιοδικού “Pilote” και μια γνωριμία με τον πρωτεργάτη του εντύπου, Ρενέ Γκοσιννύ.

Χαρακτηριστικό της ευρύτερης αναγνώρισης του έργου του είναι ότι το βιβλίο του «Ισημερινό ψύχος» αναδείχθηκε από το γαλλικό λογοτεχνικό περιοδικό “Lire” ως το καλύτερο βιβλίο του 1993 ανεξαρτήτως λογοτεχνικής κατηγορίας. Και αυτή ήταν μία μόνο από τις αναρίθμητες επιτυχίες του. Θρυλικό είναι, για παράδειγμα, και το άλμπουμ του, «Παρτίδα κυνηγιού» (1983), θρυλικές και οι συνεργασίες του με τον σεναριογράφο Πιερ Κριστέν.

Έχει πάρει πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κόμικ της Ανγκουλέμ (1987), έχει συνεργαστεί στα γραφικά της ταινίας «Το όνομα του ρόδου» του Ζαν-Ζακ Αννώ (από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο), έχει πραγματοποιήσει έκθεση στο Τόκιο μαζί με τον φωτογράφο Γιόζεφ Κουντέλκα (1988), έχει κάνει σκηνικά και κοστούμια στο μπαλέτο του Προκόφιεφ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Και, βέβαια, έχει κάνει ταινίες που επίσης έχουν γνωρίσει επιτυχία: το “Bunker Palace Hotel” με τον Ζαν-Λουί Τρεντινιάν και την Καρόλ Μπουκέ (1989), το “Tykho Moon”, σε σενάριο που έγραψε από κοινού με τον Νταν Φρανκ, με τους Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, Μισέλ Πικολί, Ζυλί Ντελπί (1996), το “Immortel”, πάλι με τον μόνιμο πρωταγωνιστή του, Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, και τη Σαρλότ Ράμπλινγκ (2004).