Khaleb Brooks
Φωτογραφία: Ciaran Frame
@ Khaleb Brooks είναι διεπιστημονικ@ καλλιτέχνης, ερευνητ@ και συγγραφέας που διερευνά τη μαύρη και την τρανς ταυτότητα, αλλά και τη συλλογική μνήμη. Συνταιριάζοντας τη μαύρη queer φιγούρα με τα σουρεαλιστικά περιβάλλοντα σε ζωγραφικά έργα, χρησιμοποιώντας την χαρακτική ως μέσο προκειμένου να θέσει ερωτήματα για την πολιτική της επιθυμίας και μπαίνοντας σε υπερβατικές καταστάσεις μέσω της περφόρμανς, φέρνει το κοινό αντιμέτωπο με τον βιολογικό και κοινωνικό θάνατο των μαύρων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Προτού ξεκινήσει να δουλεύει αποκλειστικά ως καλλιτέχνης, @ Khaleb εργαζόταν σε προγράμματα διεθνούς ανάπτυξης, σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη και με μια πληθώρα ΜΚΟ σε όλη την Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία. Αναζητά διαρκώς καινοτόμους τρόπους να εμφυσήσει το πάθος τ@ για κοινωνική δικαιοσύνη στον δημιουργικό τομέα. Με καταγωγή από το Σικάγο, αντλεί την έμπνευσή τ@ τόσο από το σθένος με το οποίο οι μαύρες οικογένειες ξεπερνούν τη φτώχεια, τον εθισμό, την κακοποίηση και τη βία των συμμοριών, όσο και από τη δική τ@ διεμφυλική εμπειρία.
@ Khaleb Brooks είναι συμμετέχ@ του προγράμματος Emergency Fellowships 2020-21 του Οnassis AiR και του προγράμματος Tailor-made Fellowships 2022-23.
Τη χρονιά που μας πέρασε ολοκλήρωσα ένα μονoετές πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών στην Tate Modern, όπου διοργάνωσα μια σειρά εβδομαδιαίων εργαστηρίων για νέους και δημιούργησα κάποια έργα σχετικά με το διατλαντικό εμπόριο δούλων. Μέσα από αυτά τα εργαστήρια όχι μόνο έμαθα πολλά χάρη στο τεράστιο εύρος της συλλογής, αλλά κατάφερα και να εντοπίσω τα κενά στις γνώσεις μου. Ξέρω μεν τι συνέβη κατά τη διάρκεια του δουλεμπορίου στον Ατλαντικό, αλλά άραγε γνωρίζω τις προσωπικές αφηγήσεις; Καταλαβαίνω τη γενεαλογική μνήμη; Ποια είναι η διεμφυλική ιστορία του δουλεμπορίου στον Ατλαντικό; Και πώς μπορώ να εμπλακώ πιο στενά με τις αφρικανικές κοινότητες της Διασποράς που ζουν σε χώρες εκτός της Δύσης; Η συγκεκριμένη έρευνα οδήγησε στη δημιουργία μιας σειράς ζωγραφικών έργων που χρησιμοποιούν ιστορικά αντικείμενα και στοιχεία σουρεαλισμού για να αφηγηθούν την ιστορία από την αρχή.
Αυτή την περίοδο ολοκληρώνω ένα εξάμηνο πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών στο Διεθνές Μουσείο για τη Δουλεία (International Slavery Museum) στο Λίβερπουλ. Η συλλογή του μουσείου προσφέρει μια εις βάθος οπτική στα ιστορικά αντικείμενα και στα αφηγήματα που είναι αναπόσπαστο μέρος της πρακτικής μου.
Στόχος μου είναι η ανάπτυξη αφηγηματικών πτυχών μέσα στην ίδια τη δουλειά μου, οι οποίες θα μπορούν να αξιοποιηθούν για εκπαιδευτικούς σκοπούς, συνεισφέροντας μελλοντικά σε εργαστήρια για νέους, αλλά και προσφέροντας μια νέα ανάγνωση της ιστορίας που θα ζωντανεύει προσωπικές αφηγήσεις.
Πρόθεσή μου είναι να συζητήσω για την αντοχή και την παρουσία των κουήρ και διεμφυλικών ταυτοτήτων σε αυτές τις ιστορίες. Αν και φοβάμαι πως αυτές οι ιστορίες μπορεί να είναι λίγες και διάσπαρτες, με ενθουσιάζει η προοπτικής της δημιουργίας τους και φυσικά της κάλυψης του κενού που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην έρευνα γύρω από την μαύρη τρανς/κουήρ ιστορία.