Arshia Fatima Haq
Φωτογραφία: Yumna Al-Arashi
Βιογραφικό
Η Arshia Fatima Haq (γεννημένη στο Χιντεραμπάντ της Ινδίας) δραστηριοποιείται στον χώρο του κινηματογράφου, των εικαστικών τεχνών, της περφόρμανς και του ήχου. Εργάζεται με αντι-αρχεία και θεωρησιακές αφηγήσεις, ενώ αυτή την περίοδο διερευνά θέματα ενσάρκωσης, μυστικισμού, καθώς καιι γηγενούς και τοπικής γνώσης, με έμφαση στο πλαίσιο που ορίζει ο σουφισμός. Είναι η ιδρύτρια του Discostan, ενός συνεργατικού απο-αποικιακού εγχειρήματος και δισκογραφικής εταιρείας που παρουσιάζει δείγματα πολιτισμικής παραγωγής από τη Νοτιοδυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική. Είναι παραγωγός και παρουσιάστρια μηνιαίων ραδιοφωνικών εκπομπών στον διαδικτυακό σταθμό NTS. Έργα της έχουν παρουσιαστεί εντός και εκτός αμερικανικών συνόρων, σε μουσεία, γκαλερί, νυχτερινά κλαμπ ή και στους δρόμους, σε χώρους όπως το ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης, το Museum of Contemporary Art Tucson, το Station Museum of Contemporary Art, το Broad Museum, το LACE, το Toronto International Film Festival, Centre Pompidou, το NPR και το Pacific Film Archive, μεταξύ άλλων. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο φιλμ και το βίντεο στο CalArts και αυτή την περίοδο ζει στο Λoς Άντζελες.
H Arshia Fatima Haq είναι συμμετέχουσα του προγράμματος (Inter)national Residency του Οnassis AiR 2019-20 και του προγράμματος Tailor-made Fellowships 2022-23.
Καλλιτεχνική Έρευνα
Η ορατή μορφολογία της γης γύρω μας είναι η έκφραση συνεχών και αόρατων τεκτονικών κινήσεων βαθιά κάτω από την επιφάνεια. Με κάποιους τρόπους, παρόμοια εκδηλώνεται και η ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι πρακτικές, οι συνήθειες και τα συστήματα πεποιθήσεών μας διαμορφώνονται σε ένα θεμελιώδες επίπεδο μέσω διαδικασιών που λειτουργούν κάτω από την οριακή αντίληψή μας, σε σφαίρες που προκαλούν και επικαλούνται την υποσυνείδητη, καθώς και την ασυνείδητη διάσταση της ύπαρξης. Οι πρώτες μας αναμνήσεις, το χιούμορ μας, οι λαϊκές ιστορίες και οι μυθολογίες μας είναι αυτά που κουβαλάμε μαζί μας ακόμα και όταν αναγκαζόμαστε να αφήσουμε πίσω (και να ζήσουμε χωρίς) τα φυσικά αντικείμενα που θα μπορούσαν να ορίσουν την πατρίδα και την ταυτότητά μας. Αυτά τα στοιχεία γονιμοποιούν τις ψυχικές δομές τις οποίες κατοικούμε στον ορατό κόσμο και εκδηλώνονται ως μελλοντικές αφηγηματικές δυνατότητες για να τροφοδοτήσουν τη δημιουργία (και συνεχή αναδημιουργία) της ταυτότητας στον κόσμο.
Κατά την έρευνά της στην Aθήνα, η Arshia Fatima Haq θα εργαστεί με πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν που μιλούν τη γλώσσα ούρντου, μέσα στους προσφυγικούς καταυλισμούς και σε γειτονικές τοποθεσίες. Μέσω ηχογραφήσεων πεδίου ήχου και βίντεο, η Χακ θα συγκεντρώσει πρώιμες αναμνήσεις, λαϊκά παραμύθια, αγαπημένα ανέκδοτα και τραγούδια, για να δημιουργήσει ένα αρχείο πολιτισμικής παραγωγής που θα λειτουργεί ως χώρος αντίστασης και λύτρωσης απέναντι στις τρέχουσες αφηγήσεις τραύματος, απώλειας και εκτοπισμού που υποβιβάζουν και εξανδραποδίζουν τις ταυτότητες και τις δυνατότητες αυτενέργειας των προσφύγων. Αυτές οι ηχογραφήσεις βασίζονται και εξελίσσουν ανεπίσημες συνεντεύξεις και ηχογραφήσεις πεδίου που έχει πραγματοποιήσει η Χακ στο Πακιστάν, στην Αλγερία, στον Λίβανο και στο Μαρόκο. Η ίδια συσχετίζει αυτές τις ιστορίες και τις αναμνήσεις με την έννοια του φαντασιακού που υπάρχει διακρατικά και διαγενεαλογικά. Είναι υποσυνείδητοι, χαραγμένοι ήχοι, οι οποίοι ενώνονται μεταξύ τους σαν μουσική επένδυση υπναγωγικών ονειρικών διαστάσεων, που ανασύρουν και επηρεάζουν τις δυνατότητες των κόσμων στους οποίους φιλοδοξούμε να ζήσουμε.
Παράλληλα, θα οργανώσει μια site-specific εκδοχή του εν εξελίξει πρότζεκτ Discostan, σε συνεργασία με τοπικούς καλλιτέχνες διαφορετικών πολιτισμικών και γεωγραφικών καταβολών, εντός αλλά και εκτός των προσφυγικών πληθυσμών. Το “Discostan” θα περιλαμβάνει video art, μουσικούς και DJs για τη δημιουργία ενός κοινωνικού χώρου, ο οποίος θα είναι ανοιχτός τόσο στους προσφυγικούς πληθυσμούς που ήρθαν πρόσφατα στην Aθήνα, όσο και σε εκείνους που προσδιορίζονται ως Έλληνες πολίτες, εξερευνώντας αμοιβαία σημεία κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς και αντιπαλεύοντας την έννοια των προσφύγων ως παριών.
περισσότερα:
>
Σπύρος Στάβερης: 1980-2020: Μια οπτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας
>
Dorota Gawęda & Eglė Kulbokaitė: Τραγούδια του πεπρωμένου
>
Κυριακή Γονή: Η απόσταση ανάμεσα στα μάτια μας
>
Φωτεινή Σταματελοπούλου: NEAR MISSES
>
Nadja Verena Marcin: #SOPHYGRAY
>