Transitions Central Europe: «Υβόννη, πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» του Witold Gombrowicz

Σάββατο 28 Νοεμβρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές (Γλώσσα: Αγγλικά, με διερμηνεία)

Συντονισμός: Δρ Piotr Gruszczyński, κριτικός θεάτρου και δραματουργός

Οι Ingmar Bergman, Κρίστιαν Λούπα, Grzegorz Jarzyna, Zygmunt Hübner, Karin Beier, Luc Bondy είναι ενδεικτικά ορισμένοι από τους κορυφαίους Ευρωπαίους σκηνοθέτες που καταπιάστηκαν με το έργο «Υβόννη, πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» του Βίτολντ Γκομπρόβιτς, υπογράφοντας ορισμένες από τις πιο σημαντικές δημιουργίες τους.

Η παράσταση «Υβόννη, πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» του Κριστόφ Γκαρμπατσέφσκι βραβεύτηκε το 2012 στο περίφημο Διεθνές Φεστιβάλ Divine Comedy (Βραβείο Καλύτερης Σκηνογραφίας και Ειδικών Εφέ).

Ο Πολωνός λογοτέχνης Βίτολντ Γκομπρόβιτς (1904-1969) έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα. Με ευγενή καταγωγή και με σπουδές νομικών, ο εκκεντρικός και πολυταξιδεμένος Γκομπρόβιτς έζησε οριακές καταστάσεις μέσα στη δίνη της Ιστορίας, αυτοεξόριστος επί 30 χρόνια, πρώτα στην Αργεντινή (1939-63) και στη συνέχεια, μέχρι το θάνατό του, στη Γαλλία. Σε όλα τα έργα του, το παράλογο ξεδιπλώνεται με χιούμορ, καθαρό βλέμμα και ευαισθησία. Όσο ζούσε, τα περισσότερα έργα του ήταν απαγορευμένα στην κομουνιστική Πολωνία (εκδίδονταν στο Παρίσι στα πολωνικά). Σήμερα θεωρείται από τις κορυφαίες μορφές της πολωνικής λογοτεχνίας.

Το έργο «Υβόννη, πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» του Γκομπρόβιτς δημοσιεύτηκε το 1938 στο περιοδικό "Skamander". Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1958. Ο Γκομπρόβιτς σε αυτή την έκδοση έκανε ορισμένες αλλαγές. Για παράδειγμα, οι 25 λακωνικές ατάκες της Υβόννης μειώθηκαν σε μόλις 7! Το εξώφυλλο αυτής της έκδοσης σχεδίασε ο σπουδαίος Πολωνός δημιουργός Tadeusz Kantor. Το έργο του Γκομπρόβιτς αποτέλεσε έμπνευση για την περίφημη παράσταση του Κάντορ, «Η νεκρή τάξη».

Ο Κριστόφ Γκαρμπατσέφσκι είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους εκπροσώπους της γενιάς των Πολωνών σκηνοθετών που μαθήτευσαν δίπλα στον σπουδαίο δημιουργό Κριστιάν Λούπα. Οι παραστάσεις του παίζονται σε σημαντικά και πειραματικά θέατρα στην Πολωνία, έχουν κερδίσει την αναγνώριση των κριτικών, έχουν αποσπάσει σημαντικά βραβεία και έχουν παρουσιαστεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Οι δημιουργίες του αντιστέκονται στις συνήθεις κατηγοριοποιήσεις. «Θεατρικές εγκαταστάσεις» τις έχει αποκαλέσει ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Ο αυτοσχεδιασμός με το κείμενο, η σωματικότητα και η σημασία στη φυσική παρουσία του ηθοποιού αποτελούν βασικά συστατικά για την εξερεύνηση της θεατρικής λειτουργίας στη δουλειά του. Οι παραστάσεις του είναι αιρετικές, έχουν κυβερνοπάνκ στοιχεία και βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση με το θεατρικό καθωσπρεπισμό και τον κομφορμισμό του πραγματικού κόσμου.