Thinking Things

Κλείνοντας την παρουσίαση στη Στέγη της άτυπης τριλογίας του, που ξεκίνησε με το “Machinations” (2000) και συνεχίστηκε με το “Luna Park” (2011), περνώντας μέσα από το διαρκώς εξελισσόμενο “Tourbillons” που είδαμε πέρυσι, ο Γιώργος Απέργης δημιουργεί στο “Thinking Things” (2018) ένα ηχητικό σύμπαν τεχνητό, πλαστικό, εξερευνώντας την αλληλεπίδραση ανθρώπων και μηχανών.

Από τους τελευταίους μεγάλους «Έλληνες του Παρισιού» (Καστοριάδης, Αξελός, Ξενάκης, Πετρόπουλος, Τάκις), ο Απέργης τοποθετεί επί σκηνής ένα τεράστιο ρομποτικό παζλ: ένα ρομπότ με μέλη ασύνδετα, διασκορπισμένα. Το ρομπότ όμως δεν έχει κατασκευαστεί με πρότυπο τον άνθρωπο. Στον σκηνικό κόσμο του Απέργη, οι άνθρωποι έχουν ρομποτικές πλευρές και τα ρομπότ ανθρώπινες.

Ο Γιώργος Απέργης έχει συνεργαστεί με πολύ σημαντικές μορφές του σύγχρονου θεάτρου, ανάμεσα στους οποίους είναι ο συγγραφέας του «θεάτρου του παραλόγου», Artur Adamov, ο μυθικός σκηνοθέτης της Comédie-Française, Antoine Vitez, και ο περίφημος σκηνογράφος Γιάννης Κόκκος.

«Αντιλαμβάνομαι τη σύντηξη λόγου και μουσικής στα έργα του Γιώργου Απέργη ως αντανάκλαση της αρχέγονης ανάγκης της ανθρωπότητας για επικοινωνία.» – Grant Chu Covell

«Ο Γιώργος Απέργης είναι ένας από τους κορυφαίους συνθέτες του Σύγχρονου Μουσικού Θεάτρου.» – Jean-François Trubert & Grégory Beller

«Χαρακτηριστικό του συνόλου της φωνητικής και μουσικοθεατρικής εργογραφίας του Απέργη είναι η επεξεργασία της γλώσσας στα όρια, αλλά και πέρα από τo σημασιολογικό της πλαίσιο.» – Penelope Messidi