Mostly Other People Do the Killing

Τους έχουν χαρακτηρίσει bebop τρομοκράτες! Έχοντας επιλέξει ένα χιουμοριστικό, αλλά βαθύτατα φιλοσοφημένο όνομα, και κάνοντας διαρκώς άλματα –από τα σημερινά στυλ στην πρώιμη hot jazz κι από εκεί πάλι στο παρόν–, οι MOPDtK από το 2002 συγχωνεύουν ένα τεράστιο στυλιστικό φάσμα γραμμένης και αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής. Ερμηνεύοντας δημιουργικά τα κεφάλαια ενός αιώνα ηχογραφημένης τζαζ, καταλήγουν σε ένα αυθεντικό, διαχρονικό «παν-τζαζιστικό» μείγμα. Παράλληλα, αποδεικνύουν πόσο περιπετειώδες, προχωρημένο και τολμηρό ήταν το πριν από το σουίνγκ παλιό καλό υλικό.

Μετά το εντυπωσιακό “Blue” (2014), ένα άλμπουμ ανασύνθεσης του επικού “Kind of Blue” του Miles Davis, του τζαζ δίσκου με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών, οι MOPDtK επανέρχονται με το “Mauch Chunk” (2015). Ο αινιγματικός τίτλος του άλμπουμ αναφέρεται στην ομώνυμη ορεινή, μακρόστενη λίμνη της πολιτείας Πενσυλβάνια, μια περιοχή ξεχωριστής φυσικής ομορφιάς, που γι’ αυτόν το λόγο ονομάζεται και «Ελβετία της Αμερικής».

Στον ήχο πρωταγωνιστούν το πιάνο (Ron Stabinsky) και οι μελωδίες του μπασίστα και ιδρυτή του σχήματος Moppa Elliott, ενώ αναδεικνύεται ο ρόλος του πιανίστα μέσα σε ένα τζαζ κουαρτέτο. Ο Μόππα Έλλιοτ, αφιερώνει αυτά τα κομμάτια στις ρίζες του, στους μουσικούς από τους οποίους εμπνεύστηκε και επηρεάστηκε. Αυτοβιογραφική τζαζ με τίτλο ο οποίος –όχι τυχαία– παραπέμπει στην ιδιαίτερη πατρίδα του συνθέτη.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι στοιχήματα συνύπαρξης ακραίων στυλιστικών συνδυασμών, αναπάντεχης συμβίωσης πρωτοπορίας και mainstream, παιχνιδιού μέσα κι έξω από φόρμες, ανάλαφρης lounge που δεν αποκλείει εκρήξεις, παραδόσεων που αγγίζουν την post-post-modern φάση τους…