The Normalizing Machine

Η «Μηχανή Κανονικοποίησης» (“The Normalizing Machine”) είναι μια διαδραστική εγκατάσταση που παρουσιάζεται ως μια πειραματική έρευνα στη μηχανική μάθηση. Αποσκοπεί στον προσδιορισμό και στην ανάλυση της εικόνας της κοινωνικής κανονικότητας. Ο κάθε συμμετέχοντας πρέπει να υποδείξει ποιο άτομο θεωρεί πιο κανονικό, από μια σειρά εκ των προτέρων καταγεγραμμένων συμμετεχόντων. Η μηχανή αναλύει τις αποφάσεις του, και τις προσθέτει στη συνολική αλγοριθμική εικόνα που έχει για την ομαλότητα.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Γάλλος πρωτοπόρος της ιατροδικαστικής Αλφόνς Μπερτιγιόν, ο πνευματικός «πατέρας» της φωτογραφίας σήμανσης, ανέπτυξε το λεγόμενο ‘Le Portrait Parle’ (το ομιλούν πορτρέτο), ένα σύστημα για την τυποποίηση, την καταλογογράφηση και την ταξινόμηση ανθρώπινων προσώπων. Το στατιστικό του σύστημα δεν αποσκοπούσε σε καμία περίπτωση στην ποινικοποίηση του ανθρώπινου προσώπου, αλλά αργότερα υιοθετήθηκε ευρέως τόσο από το κίνημα της ευγονικής, όσο και από τους ναζιστές, για να κάνει ακριβώς αυτό.

Το έργο αυτοματοποιεί τα ομιλούντα πορτρέτα του Αλφόνς Μπερτιγιόν και οπτικοποιεί τον τρόπο με τον οποίο οι συστηματικές διακρίσεις του παρόντος αθροίζονται, ενισχύονται, και κρύβονται επιμελώς πίσω από το φαινομενικά αντικειμενικό μαύρο κουτί της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Τίτλος: The Normalizing Machine

Μέσο: Διαδραστική εγκατάσταση

Δημιουργός: Mushon Zer-Aviv, Dan Stavy and Eran Weissenstern

Έτος: 2018

Χώρος: Πεδίον του Άρεως

Γλωσσάρι: μηχανική μάθηση, αλγόριθμος, αλγοριθμική προκατάληψη, τεχνητή νοημοσύνη (TN)