En Atendant

Το τελευταίο έργο της βελγικής ομάδας Rosas, που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2010, στην αυλή ενός μοναστηριού (Cloître des Célestins), υπενθυμίζει ότι η σχέση της διάσημης χορογράφου με τη μουσική παραμένει πάντα εξαιρετικά στενή. Στα έργα της των τελευταίων 30 ετών, η Αν Τερέζα Ντε Κερσμάκερ έχει χρησιμοποιήσει μουσικές από τους Beatles μέχρι τον Μάλερ και από τον Μπαχ μέχρι την Τζόαν Μπαέζ, αν και ο Στηβ Ράιχ παραμένει ο συνθέτης με τον οποίο συνδέθηκε περισσότερο.

Στο “En atendant” εμπνέεται από την Ars Subtilior, μια γαλλο-φλαμανδική μουσική φόρμα που γεννήθηκε στα τέλη του Μεσαίωνα, μια μουσική εγκεφαλική και ποιητική, μυστικιστική και αισθησιακή, προϊόν του τέλους μιας εποχής. Είμαστε άραγε τώρα σε μια ανάλογη περίοδο κατάρρευσης του κοινωνικού, θρησκευτικού και πολιτικού ιστού που χαρακτήριζε την εποχή της πανώλης; Ή μήπως η Κερσμάκερ τονίζει για άλλη μία φορά την αξία της οικονομίας των εκφραστικών μέσων;

Στο έργο, που αρχικά είχε δημιουργηθεί για ανοιχτό χώρο, χορευτές ντυμένοι με απλά μαύρα ρούχα ή γυμνοί, κινούνται οργανικά, άλλοτε υπό τον ήχο της μουσικής και άλλοτε στη σιωπή. Οι αναπνοές τους ενώνονται αρμονικά με αυτές των μουσικών και της σοπράνο σε ένα ενιαίο σύνολο. Με σύμμαχο την απλότητα κάποιων συμβολικών σκηνικών αντικειμένων και του φωτισμού, η Κερσμάκερ χειρίζεται με μοναδική δεξιοτεχνία τη σχέση κάθε χορευτή με τη μουσική και υφαίνει ένα έργο υποβλητικής ομορφιάς.

Το "En atendant" είναι ένα έργο βαθύ και ποιητικό, απλό και ουσιώδες