Or Who Owns the World

Κοινωνική μνήμη, ιστορία, πολιτική... Έννοιες που δίνουν στο χορό μια κριτική διάσταση. Ο Κυριάκος Χατζηιωάννου, διακεκριμένος χορευτής της Hellenic Dance Company και πολυάριθμων Ελλήνων και ξένων δημιουργών, ξεδιπλώνει την ιδιαίτερη προσέγγισή του για το τι είναι θέατρο, περφόρμανς και χορός.

Το “or Who Owns the World”, που έκανε πρεμιέρα στο Kaserne Basel, ένα από τα σημαντικότερα ελεύθερα θέατρα της Ελβετίας, αποτελεί μια παράσταση πολυδιάστατου χαρακτήρα. Συνδυάζοντας το παρελθόν με το παρόν, το βίντεο με τη ζωντανή περφόρμανς, την κίνηση με το λόγο, το χορό με το θέατρο και το σινεμά, παράγει ένα δυνατό σκηνικό διάλογο δράσεων και καλλιτεχνικών μέσων. Ρεαλισμός και φαντασία συνδυάζονται σε ένα οπτικό αποτέλεσμα που θυμίζει τη δομή ενός τηλεοπτικού δελτίου ειδήσεων και καλεί το βλέμμα να παρακολουθήσει την πολυδιάσπαση της εικόνας.

Η παράσταση έχει κινητήριο μοχλό και αφετηρία τη γερμανική πολιτική ταινία του 1932 “Kuhle Wampe” (μεταφράζεται ελεύθερα ως «Άδειο Στομάχι»), που κυκλοφόρησε στα αγγλικά με τον τίτλο “Kuhle Wampe or Who Owns the World”. Η ταινία αυτή, σε σκηνοθεσία Slatan Dudow, σενάριο του Bertolt Brecht και με μουσική του Hanns Eisler, αναφέρεται στα οξύτατα κοινωνικά προβλήματα της Γερμανίας την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (ανεργία, σφοδρές πολιτικές συγκρούσεις), λίγο πριν από την επικράτηση του ναζισμού. Η παράσταση επαναφέρει και καθιστά επίκαιρους τους προβληματισμούς της ταινίας, γύρω από τις έννοιες της αλληλεγγύης, της συλλογικής δομής, της ισότητας και της κοινωνικής ουτοπίας, ενώ αναζητά μια ουσιαστική απάντηση στο πόσο η σημερινή πολιτική δράση και σκέψη, ενσωματώνονται στην καλλιτεχνική πρακτική.

Σαν μια παρτίδα πέντε γύρων, η παράσταση αρθρώνεται γύρω από διαφορετικές θεματικές δράσεις και αντίστοιχες σωματικές εικόνες συλλογικών δομών. Καθεμία από αυτές αναζητά μέσα από την κινητική επανάληψη και την αναπαραγωγή, την αντίθεση: αφενός να αναδείξει τη συνεργασία και την κοινωνική ισότητα και αφετέρου να αποδείξει ότι οι παρούσες συνθήκες οδηγούν σε μια διαρκή αποτυχία αυτής της ουτοπικής προοπτικής.