Crowd

Ρέιβ, βία, ιεροτελεστία. Στις 17 & 18 Νοεμβρίου, η Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση δονείται από την επιθυμία μιας ομάδας νέων για ευφορία και από την κοινή τους αγάπη για την techno μουσική. Υπό τους ήχους ενός κανονικού ρέιβ πάρτι, τους οποίους έχει επιμεληθεί ο διάσημος Αμερικανός DJ Peter Rehberg, στο Crowd της Ζιζέλ Βιέν παρακολουθούμε τα σώματα 15 νέων χορευτών να δημιουργούν μια ατέλειωτη σειρά από πίνακες σε πολύ αργή κίνηση. Ερωτισμός, βία, ένα συναισθηματικό rollercoaster υπό τους ήχους σημαντικών κομματιών της ηλεκτρονικής μουσικής και 15 νέοι που χάνονται και ξαναβρίσκονται στο «πλήθος».

Η ροή των κινήσεων διακόπτεται κάθε φορά, για να ακολουθήσει μια διαφορετική κατεύθυνση. Αυτά τα ανολοκλήρωτα ταμπλό βιβάν αποκαλύπτουν, από τη μια, την εκστατική, σχεδόν θρησκευτική διάσταση της διασκέδασης και, από την άλλη, την πλήρως ασυνείδητη βία που ενυπάρχει σε αυτήν – μια βία απελευθερωτική και γονιμική, σαν σε αρχαία τελετουργία. Ανοίκειος αλλά και εκπληκτικά όμορφος, ο κόσμος του "Crowd" έλκει το βλέμμα σαν μαγνήτης.

Έχοντας θητεύσει μεταξύ άλλων και στον κινηματογράφο, η Ζιζέλ Βιεν δημιουργεί μια εκπληκτικής ακρίβειας παρτιτούρα κινήσεων. Καθεμιά τους εκτελείται με βάση ένα κινηματογραφικό εφέ, όπως είναι η αργή κίνηση, το πάγωμα της εικόνας ή η διαρκής και «σπασμένη» επανάληψη ενός αρχείου .gif.

Στα έργα της δημιουργεί ένα πανόραμα εικόνων εκπληκτικής ομορφιάς, ανοίκειο, παράξενο και αποπροσανατολιστικό, το οποίο μετατρέπεται σε μικροσκόπιο που επιτρέπει να φανούν καθαρά τα ατομικά και συλλογικά συναισθήματα, οι φαντασιώσεις και οι δυνάμεις που μετατοπίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Συντελεστές

Σύλληψη, Χορογραφία και Σκηνογραφία: Gisèle Vienne

Βοηθοί: Anja Röttgerkamp και Nuria Guiu Sagarra

Φωτισμοί: Patrick Riou

Δραματουργία: Gisèle Vienne και Denis Cooper

Μείξεις μουσικής και επιλογή σειράς των κομματιών: Peter Rehberg

Επίβλεψη διάχυσης του ήχου: Stephen O’Malley

Κοστούμια: Gisèle Vienne, σε συνεργασία με την Camille Queval και τους ερμηνευτές

Ηχοληψία: Adrien Michel

Τεχνική διεύθυνση: Richard Pierre

Διεύθυνση σκηνής: Antoine Hordé

Διεύθυνση φωτισμών: Arnaud Lavisse

Παραγωγή: Aima Office, Anne-Lise Gobin, Alix Sarrade & Camille Queval

Διαχείριση: Etienne Hunsinger

Εκτελεστική παραγωγή: DACM

Μουσικά αποσπάσματα: Underground Resistance, KTL, Vapour Space, DJ Rolando, Drexciya, The Martian, Choice, Jeff Mills, Peter Rehberg, Manuel Göttsching, Sun Electric και Global Communication

Ερμηνευτές: Philip Berlin, Marine Chesnais, Kerstin Daley-Baradel, Sylvain Decloitre, Sophie Demeyer, Vincent Dupuy, Massimo Fusco, Rémi Hollant, Oskar Landström, Theo Livesey, Louise Perming, Katia Petrowick, Jonathan Schatz, Henrietta Wallberg και Tyra Wigg

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στις: Margret Sara Guojònsdòttir και Louise Bentkowski

Συμπαραγωγοί: Théâtre Nanterre-Amandiers, centre dramatique national (Ναντέρ), Maillon, Théâtre de Strasbourg – Scène européenne (Στρασβούργο), Wiener Festwochen (Βιέννη), Manège, scène nationale - Reims (Ρενς), Théâtre national de Bretagne, υπό τη διεύθυνση του Arthur Nauzyciel (Ρεν, Βρετάνη), Centre Dramatique National Orléans/Loiret/Centre (Ορλεάνη), La Filature, Scène nationale - Mulhouse (Μιλούζ), BIT Teatergarasjen (Μπέργκεν)

Με την υποστήριξη: CCN2-Centre Chorégraphique national de Grenoble (Γκρενόμπλ), CND Centre national de la dance.

Η ομάδα της Gisèle Vienne υποστηρίζεται από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού και Επικοινωνίας – Περιφερειακή Διεύθυνση Πολιτιστικών Υποθέσεων της Μείζονος Ανατολής (Ministère de la culture et de la communication - DRAC Grand Est), την Περιφέρεια Μείζονος Ανατολής και τον Δήμο Στρασβούργου.

Η ομάδα υποστηρίζεται από το Γαλλικό Ινστιτούτο για τις διεθνείς περιοδείες της.

Η Gisèle Vienne είναι συνεργαζόμενη καλλιτέχνιδα στο Théâtre Nanterre-Amandiers, centre dramatique national και στο théâtre national de Bretagne, υπό τη διεύθυνση του Arthur Nauzyciel.

Διαβάστε περισσότερα

Ανατρέχοντας στην περίοδο της δεκαετίας του ’90, όταν η ίδια εμβαπτιζόταν για πρώτη φορά στους κόσμους του κλάμπινγκ και του θεάτρου, στο Βερολίνο, η Ζιζέλ Βιεν προσκαλεί τον διάσημο συνθέτη ηλεκτροακουστικής μουσικής Πίτερ Ρέμπεργκ να επιλέξει τα κομμάτια που συνθέτουν το σάουντρακ για το ρέιβ πάρτι του "Crowd".

Ο Πίτερ Ρέμπεργκ, συνθέτης και ιδρυτής του label Éditions Mego, βραβεύτηκε στην Ars Electronica το 1999, την ίδια χρονιά που και η Ζιζέλ Βιεν έκανε την πρώτη της σκηνοθεσία.

Οι μουσικές επιλογές του Ρέμπεργκ έχουν σαφείς αναφορές στην τέκνο σκηνή του Ντιτρόιτ, με κομμάτια, μεταξύ άλλων, του Jeff Mills, των Underground Resistance και των Drexciya, που σημάδεψαν τον ήχο των κλαμπ της βερολινέζικης σκηνής, καθώς και μουσική που έχει γράψει ο ίδιος σε συνεργασία με τον Stephen O’Malley των Sunn O))). Αυτοί οι ήχοι, που κυριάρχησαν στα κλαμπ τα τελευταία τριάντα χρόνια, βρίσκοντας τον δρόμο τους από τα κρυφά ρέιβ πάρτι στις πιο mainstream εκφάνσεις του σημερινού ηχητικού τοπίου, είναι ο ένας από τους άξονες που καθόρισαν τη δημιουργία του "Crowd".

Ο δεύτερος άξονας είναι η δραματουργία του Dennis Cooper, μόνιμου συνεργάτη της Ζιζέλ Βιεν από το 2004. Ο Νεοϋορκέζος συγγραφέας, ποιητής, κριτικός και επιμελητής έχει αποτελέσει πρότυπο για πολλούς νεότερους συγγραφείς. Έγινε γνωστός από τις πέντε αυτοβιογραφικές νουβέλες του με τον κοινό τίτλο “George Miles Cycle”. Στο έργο του κάνει πολλές αναφορές στην underground και indie μουσική σκηνή, με μέλη της οποίας διατηρεί στενές σχέσεις.

Η Γαλλοαυστριακή χορογράφος και σκηνοθέτρια Ζιζέλ Βιέν γεννήθηκε το 1976, στη Σαρλβίλ-Μεζιέ της Γαλλίας. Μετά από σπουδές φιλοσοφίας και μουσικής, φοίτησε στην Εθνική Σχολή Μαριονέτας (École Nationale Supérieure des Arts de la Marionnette) στη γενέτειρά της.

Ίδρυσε τη δική της ομάδα το 1999 και από τότε έχει δημιουργήσει 14 παραστάσεις. Συνεργάζεται συχνά με τον συγγραφέα Ντένις Κούπερ, τους μουσικούς Πίτερ Ρέμπεργκ και Στέφεν Ο’Μάλεϊ, τον φωτιστή Patrick Riou και τον ηθοποιό Jonathan Capdevielle, σε έργα που κατέκτησαν αμέσως τις ευρωπαϊκές σκηνές, όπως τα "Jerk" (2008), "Showroomdummies #3" (2009, νέα εκδοχή του έργου που δημιούργησε αρχικά το 2001 με τον Etienne Bideau-Rey, το οποίο σήμερα αποτελεί μέρος του ρεπερτορίου του CCN-Ballet de Lorraine), "LAST SPRING: A Prequel" (2011), "The Pyre" (2013) και "The Ventriloquists Convention" (2015, σε συνεργασία με το Puppentheater Halle).