Tony Oursler

Βαθιά αγκυρωμένος σε ένα σύστημα εννοιολογικό, ο Tony Oursler επινοεί πολυμεσικές και εμβυθιστικές εμπειρίες που συνδυάζουν παραδοσιακά εργαλεία δημιουργίας έργων τέχνης με νέες τεχνολογίες. Αντλεί έμπνευση από ποικίλα φαινόμενα της ποπ κουλτούρας που τα συνδυάζει με κοινωνική θεωρία και χιούμορ, διερευνώντας τις τηλεπικοινωνίες, την εξέλιξη της αφήγησης, τις συνωμοσίες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την αναγνώριση προσώπου, τον μυστικισμό, την οντολογία και τις περιβαλλοντικές ανησυχίες. Συχνά χρησιμοποιεί την εικονική παραγωγή εικόνων τόσο ως θέμα όσο και ως φυσικό μέσο παρουσίασης. Τα έργα του έχουν τη μορφή «παλίμψηστου», συνθέτοντας πιθανά μέλλοντα με το πρόσφατο παρελθόν, ενώ εστιάζουν σε θέματα του παρόντος.

Τα τελευταία χρόνια ο Oursler χρησιμοποιεί το εκτεταμένο αρχείο του σε συνάρτηση με εγκαταστάσεις για να θολώσει τα όρια μεταξύ τέχνης, πραγματικών δεδομένων και συστημάτων πεποιθήσεων. Από το 2000 έχει δημιουργήσει πολλά δημόσια έργα που περιλαμβάνουν φως και προβολές σε αρχιτεκτονικά και σε άλλα υπάρχοντα χαρακτηριστικά του τοπίου, όπως σε νερό, δέντρα και καπνό, καθώς και γλυπτικά αντικείμενα από υλικά όπως ο χυτός χαλκός και η πέτρα. Ο Oursler έχει αναπτύξει μια διαρκώς εξελισσόμενη πολυμεσική και οπτικοακουστική πρακτική που χρησιμοποιεί προβολές, υπολογιστές, οθόνες βίντεο, γλυπτά και οπτικές συσκευές, οι οποίες μπορεί να πάρουν μορφή εγκαταστάσεων μεγάλης κλίμακας, οικείων ψηφιακών ομοιωμάτων ή μποτ, αιθέριων ομιλούντων αυτοματισμών ή εμβυθιστικών και μερικές φορές κακόφωνων περιβαλλόντων. Αναφερόμενος σε ένα πλήρως δικτυωμένο, ψηφιακά υποβοηθούμενο μέλλον της παραγωγής εικόνας και ταυτότητας, ενώ παράλληλα ανατρέχει στη φαντασμαγορία, την camera obscura και την ψυχεδέλεια, ο Oursler έχει έντονη επίγνωση του θεατή ως συμμετέχοντα στο έργο του. Ως πρωτοπόρος της βιντεοτέχνης στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στην Καλιφόρνια και τη Νέα Υόρκη, ο Oursler διαμόρφωσε μια μοναδική σύζευξη μεταξύ ποιητικής ελεύθερης συσχέτισης, ροής συνείδησης, δραματουργίας και ριζοσπαστικού μορφολογικού πειραματισμού, χρησιμοποιώντας ζωγραφική, κινούμενα σχέδια, μοντάζ και ζωντανή δράση: «Η πρώιμη ιδέα μου για το τι θα μπορούσε να είναι τέχνη για τη γενιά μου ήταν μια ανατιναγμένη τηλεόραση». Από τα επιτελεστικά και lo-fi ξεκινήματά του μέχρι τα σημερινά περιβάλλοντα υψηλής τεχνολογίας, τον γοητεύουν διαρκώς οι αλληλοεπικαλυπτόμενοι κόσμοι της λαϊκής δημοφιλούς κουλτούρας, της υποκουλτούρας και των συστημάτων πεποιθήσεων. Σήμερα, ο Oursler πιστεύει ότι η τέχνη μπορεί «να εξασκείται από όλους και είναι μια ενωτική μετασχηματιστική δύναμη».

Ο Tony Oursler ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Γεννήθηκε το 1957, αποφοίτησε από το California Institute of the Arts των ΗΠΑ και συνεργάστηκε σε πρώιμα έργα με καλλιτέχνες όπως ο Mike Kelley. Οι εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία όπως τα: Kaohsiung Museum of Fine Arts, Ταϊβάν (2021), Musée d'arts de Nantes, Γαλλία (2020), Guild Hall of East Hampton, Νέα Υόρκη (2019), MoMA, Νέα Υόρκη (2017, 2016), Magasin III Museum & Foundation for Contemporary Art, Σουηδία (2016), Hessel Museum of Art, Bard College, Νέα Υόρκη (2016), Luma Westbau, Ελβετία (2015), Stedelijk Museum, Ολλανδία (2014), Oude Kerk, Ολλανδία (2014), Pinchuk Art Centre, Ουκρανία (2013), ARoS Aarhus Art Museum, Δανία (2012), Helsinki City Art Museum, Φινλανδία (2005), Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη (2005), Kunsthaus Bregenz, Αυστρία (2001), Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη (2000) και Kunstverein Hannover, Γερμανία (1998). Εκτός από τη συμμετοχή του σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις, όπως οι documenta VIII και IX, Κάσελ, Γερμανία (1987 και 1992), το έργο του Oursler περιλαμβάνεται σε πολλές δημόσιες συλλογές παγκοσμίως, όπως του Hirshhorn Museum and Sculpture Garden στην Ουάσιγκτον, του Centre Georges Pompidou στη Γαλλία, του MoMA στη Νέα Υόρκη, του National Museum of Art της Οσάκα στην Ιαπωνία, της Tate στο Ηνωμένο Βασίλειο, του Van Abbemuseum στην Ολλανδία, και του ZMK/Center for Art & Media στη Γερμανία.