Νατάσσα Δουρίδα

Η Νατάσσα Δουρίδα είναι πολιτιστική μηχανικός και εννοιολογική καλλιτέχνιδα με έδρα την Aθήνα. Σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών (ΕΜΠ, Aθήνα) και ολοκλήρωσε το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Προστασία Μνημείων» (ΕΜΠ, Aθήνα). Είναι απόφοιτος του προγράμματος START–Create Cultural Change για πολιτιστικούς διαχειριστές που υλοποιείται μέσω του Robert Bosch Stiftung, σε συνεργασία με το Goethe-Institut Thessaloniki.

«Μεγάλωσα σε ένα χωριό της Αρκαδίας, ένα ευρύ πεδίο για ένα παιδί εξαιρετικά κοινωνικό και απείθαρχο. Πέρασα την εφηβεία μου σε μία επαρχιακή πόλη, κατάλληλη για να τεθούν οι φοιτητικοί στόχοι. Ήρθα στην Aθήνα το 2001, έχοντας επιτύχει τον στόχο μου να σπουδάσω πολιτικός μηχανικός. Ωστόσο, σύντομα άρχισα να αισθάνομαι το τεχνικό περιβάλλον λιγότερο ζωντανό. Εξασφαλίζοντας μία φοιτητική δουλειά, δώρισα στον εαυτό μου έναν εξαετή κύκλο ψυχοθεραπείας, αγόρασα το σκούτερ μου και αφοσιώθηκα στο να διευκρινίσω τους επαγγελματικούς μου στόχους: αισθανόμουν σημαντικό να κάνω ένα επάγγελμα με θετικό κοινωνικό αντίκτυπο. Οδηγώντας μέσα στην πόλη, αυτή γινόταν διαρκώς πηγή έμπνευσης, καθώς απορροφούσα την ιστορία και την κουλτούρα της. Με ξάφνιαζε το επίπεδο παραμέλησης της πρόσφατης ιστορίας (19ος–20ος αι.) εντός του αστικού ιστού και αναρωτήθηκα μήπως υπάρχει κάποια πεποίθηση ριζωμένη εντός των κατοίκων της πόλης: μήπως ζώντας σε ένα περιβάλλον γκρίζο που συντίθεται από καταρρέοντα κτήρια, είχε σχηματιστεί κάποια πεποίθηση μέσα τους, πως αυτό τους αξίζει, και επομένως συμπεριφέρονταν με τρόπους που να την επικυρώνουν. Έκανα το μεταπτυχιακό μου στην προστασία μνημείων, θέλοντας να συνεισφέρω στην ιδέα ότι μπορεί αυτός ο φαύλος κύκλος να μετατραπεί σε μία δημιουργική σπείρα: αν η πόλη ξαναζωντάνευε και συντηρούνταν, ίσως οι κάτοικοι κατάφερναν να αναστρέψουν αυτή την τάση, καθώς θα χαίρονταν την πόλη και τις ζωές τους. Ωστόσο, με την οικονομική κρίση σε πλήρη ανάπτυξη, γινόταν εμφανές ότι χρειάζονταν περισσότερο μεταβατικές μεθοδολογίες για να κινητοποιηθεί μία τέτοια αλλαγή. Είχα παρηγορηθεί πολύ από τις τέχνες εκείνη την στερημένη από ελπίδα περίοδο και είχα αρχίσει φτιάχνοντας τη δική μου πρακτική, δημιουργώντας βεντάλιες για το εισόδημά μου κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού. Το 2015, κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος υποτροφιών στην πολιτιστική διαχείριση, ανέπτυξα ένα κοινωνικό πείραμα: μέσα από τρεις διαδοχικές εκδηλώσεις θα ανέπτυσσα την κοινότητα που θα λειτουργούσε συλλογικά ένα κοινωνικό και πολιτισμικό κέντρο μέσα σε ένα εγκαταλειμμένο κτήριο, που οι ιδιοκτήτες του θα παραχωρούσαν στην κοινότητα έναντι αποκατάστασης. Όλως παραδόξως το εγχείρημα πέτυχε. Από τότε, έχω αναπτύξει και εφαρμόσει 5 ιδέες , δημιουργώντας μαζί με την κοινότητά μου εμπειρίες που προωθούν την κοινωνική εξέλιξη. Πλέον συστήνομαι ως πολιτιστική μηχανικός.»

Η Νατάσσα Δουρίδα είναι συμμετέχουσα του προγράμματος The School of Infinite Rehearsals του Onassis AiR για τη σεζόν 2020-21.