Μαρία Παπαδημητρίου
Η Μαρία Παπαδημητρίου είναι σύγχρονη εικαστική καλλιτέχνης. Μετά την αποφοίτησή της, με διάκριση στη ζωγραφική, από την École Nationale Supérieure des Beaux-Arts (ENSBA) του Παρισιού, ξεκίνησε την καλλιτεχνική πρακτική της το 1989. Χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα μέσων για την υλοποίηση των έργων της, όπως γλυπτική, εγκαταστάσεις, δημόσια τέχνη, βίντεο και φωτογραφία.
Είναι γνωστή, ως καλλιτέχνης, για την ικανότητά της να διερευνά συνεργατικά πρότζεκτ και συλλογικές δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη διασύνδεση τέχνης και κοινωνικής πραγματικότητας. Διδάσκει στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και, παράλληλα, έχει ιδρύσει το Προσωρινό Αυτόνομο Μουσείο για Όλους ή, αλλιώς, T.A.M.A. (Temporary Autonomous Museum for All), το 1998) και την πλατφόρμα SOUZY TROS Art Canteen. Από το 2017 συνδιευθύνει το Victoria Square Project σε συνεργασία με τον Αμερικανό καλλιτέχνη Rick Lowe.
Το 2003, η Παπαδημητρίου κέρδισε το βραβείο ΔΕΣΤΕ για τη σύγχρονη ελληνική τέχνη και το 2016 τιμήθηκε με το παράσημο «Αξιωματικού του Τάγματος του Ακαδημαϊκού Φοίνικα» από τη γαλλική κυβέρνηση. Το έργο της έχει παρουσιαστεί διεθνώς, σε ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα, όπως στον Οργανισμό ΝΕΟΝ στην Αθήνα (2021), στον οργανισμό Cijaru στο Οτράντο (2021), στο ίδρυμα Mario Merz στο Τορίνο (2020, 2019), στην Μπιενάλε Gherdëina (Val Gardena) του Νότιου Τιρόλο (2020), στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα (2017), στο Ίδρυμα Ωνάση στη Νέα Υόρκη (2016), στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας (2015), στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ (2014),΄στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Μασσαλίας (2012), στο Louisiana Museum of Modern Art στην Κοπεγχάγη (2011), στη Royal Academy of Arts στο Λονδίνο (2010-11), στη Μεσογειακή Μπιενάλε της Χάιφα στο Ισραήλ (2010), στη 10η Μπιενάλε της Λυών (2009), στο Kunsthaus του Γκρατς στην Αυστρία (2009), στην 7η Μπιενάλε της Γκουανγκτζού στη Νότια Κορέα (2007), στην 1η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης (2007), στην 1η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής, Τεχνών και Τοπίου των Κανάριων Νήσων της Ισπανίας (2006-7), στο Περίπτερο Σύγχρονης Τέχνης στο Μιλάνο (2006), στο Bâtiment d’Art Contemporain της Γενεύης (2007), στο EPO στο Μόναχο (2006), στο MM Projects Rincon στο Πουέρτο Ρίκο (2004), στο Ίδρυμα Olivetti στη Ρώμη (2004), στο Μουσείο Reina Sofia στη Μαδρίτη (2004), στη Manifesta04 στη Φρανκφούρτη (2003) και στην 25η Μπιενάλε του Σάο Πάολο (2002).
περισσοτερα:
Plásmata: Bodies, Dreams, and Data |Το γλωσσάρι της έκθεσης
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα
Τα Plásmata συναντούν «αστερισμούς έργων» στο Πεδίον του Άρεως
Έκθεση
Ο Αλγόριθμος και το Πάρκο
Online
Έκθεση
Plásmata: Bodies, Dreams, and Data
Αθήνα
νέα
Τρομοκρατικές συναθροίσεις: Ομοεθνικισμός σε παράξενους καιρούς | Μια συζήτηση με την Jasbir Puar
Λέξεις & Σκέψεις
Συνέδριο Interfaces
Στέγη
Plásmata: Bodies, Dreams, and Data |Το γλωσσάρι της έκθεσης
Έκθεση
Ο Αλγόριθμος και το Πάρκο
Online
νέα
Τρομοκρατικές συναθροίσεις: Ομοεθνικισμός σε παράξενους καιρούς | Μια συζήτηση με την Jasbir Puar
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα
Τα Plásmata συναντούν «αστερισμούς έργων» στο Πεδίον του Άρεως
Έκθεση
Plásmata: Bodies, Dreams, and Data
Αθήνα
Λέξεις & Σκέψεις
Συνέδριο Interfaces
Στέγη