Frederik Heyman

Το έργο του Frederik Heyman (1984) είναι μια άσκηση ισορροπίας που ενσωματώνει πολλαπλά εκφραστικά μέσα. Οι πολύπλευρες καταβολές του Heyman είναι ευκρινώς ορατές επί της διαδικασίας της δουλειάς του. Το αποτέλεσμα αυτής, το οποίο δημιουργείται ως επί το πλείστον σε ψηφιακά τροποποιημένα περιβάλλοντα, παίρνει τη μορφή ψηφιακών εγκαταστάσεων και βίντεο. Στις εικόνες του κάθε στοιχείο και κάθε δράση έχουν επιμελώς προσχεδιαστεί και προκαθοριστεί. Αυτό αντικατοπτρίζεται τόσο στις καλλιτεχνικές αναθέσεις που έχει αναλάβει, όσο και στο προσωπικό, πιο εκλεκτικό έργο του.

Στη δουλειά του ο Frederik Heyman χρησιμοποιεί τη φωτογραμμετρία για να στήσει ψηφιακούς κόσμους από απομεινάρια του παρελθόντος. Καθώς κανείς χρειάζεται χρόνο για να βιώσει και τις τρεις διαστάσεις, φορέας της διάρκειας γίνεται μια τρισδιάστατη σάρωση. Αυτή η διάρκεια προσδίδει στο έργο του Heyman ένα στοιχείο αφηματικότητας, το οποίο συχνά ενισχύεται από κίνηση και χρονισμένο κείμενο. Για τον Heyman η τρισδιάστατη σάρωση δεν είναι απλώς ένα μέσο για τη διατήρηση του παρελθόντος, αλλά και ένα μέσο για την ανακύκλωση του παρόντος και την απόπειρα διαμόρφωσης του μέλλοντος.

Ο Heyman εξετάζει την επιθυμία του να ξεπεράσει την ανθρωπότητα. Πρωταγωνιστές γίνονται η τεχνολογία και το ανθρώπινο σώμα.

Είτε βασίζονται σε αληθινά γεγονότα είτε στη φαντασία, οι εικόνες του μας ρωτούν πώς θέλουμε να θυμόμαστε.