Árpád Schilling
Φωτογραφία: Máté Tóth Ridovics
Ο Άρπαντ Σίλλινγκ (γενν. 1974) είναι θεατρικός σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του θιάσου Krétakör. Άρχισε να σκηνοθετεί σε ηλικία 19 ετών και δημιούργησε το Krétakör Theatre το 1995, την ίδια χρονιά που ξεκίνησε σπουδές σκηνοθεσίας στην Ακαδημία Θεάτρου και Κινηματογράφου της Βουδαπέστης. Παράλληλα με τις σπουδές του διατηρούσε και την ομάδα Krétakör. Από το 1998 έως το 2000, μετά από πρόσκληση του Gábor Zsámbéki, διετέλεσε φιλοξενούμενος σκηνοθέτης στο παγκοσμίως φημισμένο Katona József Theatre. Το 1999, ανέβασε το έργο «Πλατόνοφ» του Τσέχοφ, με φοιτητές από το Εθνικό Θέατρο του Στρασβούργου, στο πλαίσιο του φεστιβάλ της Ένωσης Ευρωπαϊκών Θεάτρων. Το ίδιο έτος απέσπασε το βραβείο των Ούγγρων κριτικών θεάτρου στην κατηγορία «ανερχόμενου επαγγελματία» για την παραγωγή του István Tasnádi, «Δημόσιος κίνδυνος», στο Katona József Theatre (ένα έργο βασισμένο στη νουβέλα του Heinrich von Kleist, «Μιχαήλ Κολχάας»). Αφού απέρριψε διάφορες προτάσεις που του έγιναν για να ενταχθεί σε θεσμικά θέατρα, από κοινού με τον Máté Gáspár (που έχει την πολιτιστική διεύθυνση) μετέτρεψαν το Krétakör Theater σε μόνιμο θίασο. Το πιο εμβληματικό έργο που έχουν ανεβάσει είναι «Ο Γλάρος» του Τσέχοφ, που έκανε πρεμιέρα το 2003.
Από τις πιο διακεκριμένες παραστάσεις της πρώτης περιόδου του Σίλλινγκ και του θιάσου Krétakör είναι οι εξής: "Baal" του Μπέρτολτ Μπρεχτ (1998), "Liliom" του Ferenc Molnár (2001), ο «Κύκλος Büchner» –με τα έργα Βόυτσεκ (2001), «Λεόντιος και Λένα» (2002) και "Hazam, Hazam", βασισμένο στο έργο «Ο θάνατος του Δαντόν» (2002)– και, βέβαια, «Ο Γλάρος» του Τσέχοφ (2003).
Το 2008, ο Σίλλινγκ αναδιοργάνωσε τη δημιουργική ομάδα του, μετακινούμενος από την επιλογή έργων ρεπερτορίου στην ανάπτυξη πρότζεκτ. Επίσης, αφαίρεσε τη λέξη «θέατρο» από την ονομασία της ομάδας, διατηρώντας μόνο το Krétakör. Έκτοτε, επιδόθηκε σε ένα μεγάλης κλίμακας καλλιτεχνικό πειραματισμό, εστιάζοντας στην εκπαίδευση, την κοινωνική ανάπτυξη και την καλλιέργεια ταλέντων. Από το 2008, εργάζεται ως καλλιτεχνικός διευθυντής σε διάφορα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά προγράμματα, τόσο στην Ουγγαρία όσο και στο εξωτερικό (Παρίσι, Πράγα, Μόναχο), μεταφέροντας τα πρότζεκτ του σε σχολεία, μικρές κοινότητες και περιθωριακές ομάδες.
Η «Τριλογία της Κρίσης» (2011-12) ήταν ένα πρότζεκτ σε τρία μέρη, το οποίο παρουσίαζε την πορεία της φανταστικής ουγγρικής οικογένειας των Gat μέσα στο χρόνο, εστιάζοντας κάθε φορά σε ένα άλλο μέλος της, μέσω διαφορετικής παραστασιακής φόρμας κάθε φορά. Το πρώτο μέρος ήταν ένα φιλμ, με τίτλο “jp.co.de”, το δεύτερο ήταν η όπερα δωματίου "Ungrateful Bastards" και το τρίτο ήταν το θεατρικό έργο "The Priestess", όπου συμμετείχαν επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά και έφηβοι ηλικίας 12-18 ετών.
Τον Οκτώβριο του 2012 παρουσίασε το έργο του, "Noéplanete", στο Théâtre National de Chaillot, στο Παρίσι, ενώ το Δεκέμβριο του ίδιου έτους σκηνοθέτησε την όπερα Ριγκολέτο του Verdi στην Κρατική Όπερα της Βαυαρίας, στο Μόναχο. Το 2013, σκηνοθέτησε τον Ιδομενέα του Mozart στο Κρατικό Θέατρο του Κλάγκενφουρτ (Αυστρία) και τον επόμενο χρόνο το "La damnation de Faust" του Berlioz, στο Θέατρο της Βασιλείας (Ελβετία). Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του έχει λάβει πολλές διακρίσεις για το έργο του.
Ο Σίλλινγκ και ο θίασος Krétakör έχουν έρθει στην Ελλάδα δύο φορές: το 2001, με το έργο «Δημόσιος κίνδυνος», στο θέατρο της Μονής Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, και το 2007 με το «Γλάρο», στην Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.