Ψηφιακές Τετάρτες

Β' Κύκλος | Δίκτυα και Διαφυγή

ημερομηνίες

01-06 —08-06-2016

τιμές

Δωρεάν

τοποθεσία

ώρα & ημερομηνία

ημέρα

ώρα

τοποθεσία

ημέρα

Τετάρτη

ώρα

19:00, 18:00

τοποθεσία

πληροφορίες

Εισιτήρια

Η είσοδος και για τις δύο συζητήσεις είναι ελεύθερη.
Απαραίτητη η κράτηση θέσης στο: m.christofi@sgt.gr

Πάρτε μέρος σε ένα φόρουμ δημιουργικού διαλόγου ανάμεσα στην τεχνολογία, την τέχνη και την επιστήμη που μπορεί να καλλιεργήσει την κοινότητα των μετα-ψηφιακών τεχνών στην Ελλάδα.

Οι Ψηφιακές Τετάρτες είναι μια πρωτοβουλία της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με στόχο την παρουσίαση στο κοινό θεωρητικών τάσεων και καλλιτεχνικών ρευμάτων που ασχολούνται με το θέμα της ψηφιακής και διαδικτυακής τέχνης, τη σχέση τέχνης και τεχνολογίας και των πολλαπλών αλληλεπιδράσεών τους. Οι Ψηφιακές Τετάρτες παρουσιάζουν καλλιτέχνες, έργα και εγχειρήματα τα οποία διερευνούν τους τρόπους και τις συνθήκες υπό τις οποίες οι καλές τέχνες και η τεχνολογία έρχονται σε επαφή, αλλά και επαναπροσδιορίζονται μέσα από αυτή τη διάδραση.

Στην περίοδο 2015-2016 έχουν πραγματοποιηθεί ήδη τρεις Ψηφιακές Τετάρτες με θέμα την κριτική παρουσίαση των τεχνολογιών που επηρεάζουν τη ζωή μας και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η τέχνη στο πλαίσιο αυτό. Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον James Bridle να αναπτύσσει το θέμα των «Ανατρεπτικών Μέσων», τον Theo Spyropoulos να μας παρουσιάζει το ζήτημα του επαναπροσδιορισμού της αρχιτεκτονικής ως ενός από τα «Ριζοσπαστικά Πλαίσια» που δημιουργούνται στη μετα-ψηφιακή κοινωνία και την Ειρήνη-Μιρένα Παπαδημητρίου να αναρωτιέται εάν η «Επανάσταση των Δημιουργών» είναι κίνημα ή μια νέα μορφή βιομηχανίας.

Στον καινούριο κύκλο συναντήσεων, ο Ηλίας Μαρμαράς και ο Nathan Jones, καλλιτέχνες και θεωρητικοί, στις παρουσιάσεις τους “Transitional Networks” («Μεταβατικά Δίκτυα») και “Glitch: The Contemporary Aesthetics” («Δυσλειτουργία: Η σύγχρονη αισθητική») πρόκειται να διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο οι ψηφιακές τεχνολογίες, και τα δίκτυα που αυτές ορίζουν, δημιουργούν και επεκτείνουν την αντίληψή μας για το τι συνιστά τέχνη, καθώς και για το πώς η ψηφιακή και μετα-ψηφιακή τέχνη ενσωματώνει τη μετάβαση από το ένα δίκτυο στο άλλο. Καθώς μεταβαίνουμε από το ένα ψηφιακό οικοσύστημα στο άλλο, από το αναλογικό στο ψηφιακό και από το ψηφιακό στο μετα-ψηφιακό, ακόμη και η κατάρρευση των δικτύων και το παραγόμενο έργο το οποίο μπορεί να φαντάζει ακατανόητο αποτελεί πλέον μέρος της δημιουργικής διαδικασίας και του καλλιτεχνικού έργου. Ταυτόχρονα, η χρήση των Κοινοτικών Δικτύων, ως μορφή εξόδου από ένα διαρκώς επεκτεινόμενο σύστημα ελέγχου από το κράτος, εμφανίζεται όχι απλώς ως εργαλείο ακτιβισμού, αλλά ως μορφή καλλιτεχνικής έκφραση χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη το ίδιο το δίκτυο μέσα στο οποίο τίθεται.

Οι Ψηφιακές Τετάρτες φιλοδοξούν να αποτελέσουν ένα φόρουμ δημιουργικού διαλόγου ανάμεσα στην τεχνολογία, την τέχνη και την επιστήμη, όπου μπορούν να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν νέες ιδέες και εγχειρήματα και το οποίο μπορεί να ενισχύσει την κριτική σκέψη, πράξη και δημιουργία και να καλλιεργήσει την κοινότητα των μετα-ψηφιακών τεχνών στην Ελλάδα.

Ψηφιακές Τετάρτες

εικόνα 1 / 3
Φωτογραφία @ Nathan Jones
Glitch Art

εικόνα 2 / 3
Εγκατάσταση ασύρματων δικτύων στους πρόποδες του Ολύμπου, Sarantaporo.gr

εικόνα 3 / 3
"Polylogue", μία εγκατάσταση από την ομάδα Design Research Lab/MAZI που εκτέθηκε για πρώτη φορά στην Transmediale 2016, στο Βερολίνο.

Πρόγραμμα

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016 | 19:00

"Glitch: Η σύγχρονη αισθητική" | Nathan Jones

Ο όρος glitch, που στα ελληνικά μεταφράζεται ελεύθερα ως «ψηφιακό σφάλμα» ή «δυσλειτουργία», χρησιμοποιείται για να περιγράψει «το στιγμιαίο χάος» που επέρχεται όταν καταρρέουν ή παρουσιάζουν βλάβη τα συστήματα, εκθέτοντας τον εσώτερο κόσμο τους. Η Glitch Art αξιοποιεί, συλλαμβάνει και υποκινεί αυτές τις χαοτικές στιγμές των μέσων, παράγοντας αυτό που έχει περιγραφεί ως «η μοναδική αληθινή αισθητική του λογισμικού». Πολλά από τα χαρακτηριστικά στυλ αυτής της τέχνης είναι πλέον αρκετά διαδεδομένα και δεν προκαλούν καμία έκπληξη.

Στο μεταξύ, ο κόσμος μας διαρκώς πυκνώνεται και κυριαρχείται από γυαλιστερές οθόνες και κρυμμένους αλγορίθμους και σίγουρα η ανάγκη υλοποίησης αυτών των δυσλειτουργιών, στο πλαίσιο δημιουργικών-κριτικών πρακτικών, είναι μεγαλύτερη από ποτέ άλλοτε.

Είτε κυριολεκτικά, ως οθόνες, λειτουργίες αυτόματης διόρθωσης και φορολογικούς κώδικες, είτε μεταφορικά ως ιδεολογίες από τις οποίες οι γνωστικοί μας πόροι κατανέμονται και υπόκεινται σε επεξεργασία, σε αναζήτηση της υπερβάλλουσας αξίας τους, το ψηφιακό βρίσκεται σε σημείο κορεσμού – και το ίδιο ισχύει και για την απειλή και τη δυναμική του glitch.

Σε αυτή του την ομιλία, ο Νέηθαν Τζόουνς διερευνά την έκρηξη της αισθητικής του glitch, καταγράφοντας τη διάλυσή της στα ενσωματωμένα φίλτρα και την ποπ εικονολογία και εξερευνώντας τη μετά θάνατον ζωή της σε νέους ορίζοντες τεχνολογικής διαμεσολάβησης. Χρησιμοποιώντας αναφορές από τη λογοτεχνία, τα Μέσα, τις παραστατικές τέχνες και τη φιλοσοφία, καθώς και μια ποικιλία οπτικών και ακουστικών παραδειγμάτων, αυτή η ομιλία θα αποτελέσει μια εισαγωγή στην έννοια και τις πρακτικές της αισθητικής του glitch και θα θέσει προκλητικά ερωτήματα σχετικά με τη διαρκή δυναμική της να σοκάρει.

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016 | 18:00

Transitional Networks | Ηλίας Μαρμαράς, Γιώργος Κλεισιάρης, Παναγιώτης Αντωνιάδης

Οι Ιστορίες των Κοινοτικών Δικτύων (Community Networks) –αν και με διαφορετικά ονόματα– μπορούν να ανιχνευθούν στις απαρχές του Διαδικτύου, αλλά επανέρχονται με πολύ μεγαλύτερη ένταση από τη δεκαετία του 1990 και μετά.

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, με τις αποκαλύψεις του Edward Snowden, του Aaron Swartz και των WikiLeaks, καθώς και με τη μαζική αμφισβήτηση της Ουδετερότητας του Διαδικτύου (net neutrality), εμφανίζεται μια διεθνής σκηνή καλλιτεχνών, hackers και επαγγελματιών των δικτύων, που σε συνεργασία με απλούς χρήστες αναζητούν και βρίσκουν νέους τρόπους εναλλακτικής χρήσης των Κοινοτικών Δικτύων.

Εμφανίζονται τάσεις μεταστροφής και υβριδοποίησης της αρχιτεκτονικής του συστήματος των δικτύων, των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ χρηστών και δικτύων, καθώς και μεταξύ των ίδιων των χρηστών. Το παρόν κεντρικό αίτημα αφορά στην ανάπτυξη off-the-cloud δικτύων με συγκεκριμένες ποιότητες. Δίκτυα που να βρίσκονται εκτός εταιρικών μονοπωλιακών δομών, αλλά να συνδέονται υπερτοπικά μεταξύ τους και να μπορούν να προσφέρουν λύσεις σε προβλήματα της παραγωγικής οικονομίας, της πολιτιστικής σκηνής, της ασφάλειας της χρήσης και της συμπερίληψης μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων, όπως οι πρόσφυγες.

Στο εργαστήριο Transitional Networks, οι κεντρικοί ομιλητές, Ηλίας Μαρμαράς, Γιώργος Κλεισιάρης και Παναγιώτης Αντωνιάδης, θα παρουσιάσουν ανάλογα εγχειρήματα από τον ελληνικό και διεθνή χώρο και περιπτώσεις κοινοτικών δικτύων που χτίστηκαν με σκοπό την παροχή συνδεσιμότητας σε μη προνομιούχες ομάδες, όπως για παράδειγμα αγροτικές περιοχές (Σαραντάπορο: sarantaporo.gr) και πρόσφυγες, αλλά και θα εξετάσουν της σχέση των δραστηριοτήτων αυτών με την σύγχρονη κριτική καλλιτεχνική δημιουργία.

Διαβάστε περισσότερα

Nathan Jones

Ο Νέηθαν Τζόουνς είναι συγγραφέας και καλλιτέχνης που ζει στο Λίβερπουλ της Αγγλίας. Συνδιευθύνει τις εκδόσεις νου-γλώσσας-τεχνολογίας Torque και διευθύνει τον οργανισμό νέων μέσων και περφόρμανς Mercy. Ο Τζόουνς έχει επιμεληθεί διάφορα πρότζεκτ, όπως τα The Act of Reading (Η πράξη της ανάγνωσης, 2015), Syndrome (Σύνδρομο, 2014-15) και Electronic Voice Phenomena (Φαινόμενα ηλεκτρονικής φωνής, 2009-13). Στο ατομικό του έργο συγκαταλέγονται αναθέσεις από το πρότζεκτ Cape Farewell, το φεστιβάλ Abandon Normal Devices, την Μπιενάλε του Λίβερπουλ και το Mathaf (Αραβικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης) της Ντόχα. Κάνει τη διδακτορική του έρευνα πάνω στην αισθητική του glitch στην αγγλική και την ψηφιακή τέχνη στο πανεπιστήμιο Royal Holloway του Λονδίνου, ως διεπιστημονικός υπότροφος Reid. Γράφει στο blog για τα νέα μέσα Furtherfield και στο Art Monthly, ενώ το έργο του πάνω στην κωδικοποίηση και τη σύγχρονη ποίηση εντάχθηκε στο πλαίσιο του φετινού φεστιβάλ Transmediale. Alittlenathan.co.uk

Ηλίας Μαρµαράς

Γιώργος Κλεισιάρης

Ο Γιώργος Κλεισιάρης είναι Διπλωματούχος Μηχανικός της Σχολής Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης και κάτοχος μεταπτυχιακού στο Μάρκετινγκ και την Επικοινωνία από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι ο αρχικός εμπνευστής της εγκατάστασης και δημιουργίας των δικτύων του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Sarantaporo.gr στην περιοχή του Σαραντάπορου. Είναι εξειδικευμένος σύμβουλος μάρκετινγκ για ένα δίκτυο ελληνικών επιχειρήσεων. Η πληροφορική είναι το μεγάλο πάθος του και πεδίο επίσης εθελοντικής εργασίας για κοινωφελείς σκοπούς. Αυτή την περίοδο είναι επιφορτισμένος με την τεχνική υποστήριξη για τη λειτουργία και τη συντήρηση των δικτύων WiFi του Sarantaporo.gr. Είναι υπεύθυνος για το γενικό συντονισμό των εργασιών στο πλαίσιο του μη κερδοσκοπικού οργανισμού.

Παναγιώτης Αντωνιάδης

Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης είναι συνιδρυτής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού nethood.org ο οποίος συνδυάζει τη θεωρία με τη πράξη για την ανάπτυξη εργαλείων αυτο-οργάνωσης. Διαθέτει ένα διεπιστημονικό προφίλ με υπόβαθρο στο σχεδιασμό και την υλοποίηση κατανεμημένων συστημάτων (Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών, Πανεπιστήμιο Κρήτης), διδακτορικό στα οικονομικά των ομότιμων δικτύων (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), μετα-διδακτορικό στις πολιτικές διαμοιρασμού κοινών υποδομών (UPMC Πανεπιστήμιο Σορβόνης) και διεπιστημονική έρευνα για το ρόλο της πληροφορικής τεχνολογίας για τη γεφύρωση του εικονικού και του φυσικού χώρου στις πόλεις (ETH Zurich). Δύο Ευρωπαϊκά έργα,http://mazizone.eu και http://netcommons.eu, στηρίζουν τις τρέχουσες δραστηριότητές του με έμφαση στην οργάνωση διεπιστημονικών εκδηλώσεων που αποσκοπούν να φέρουν σε επαφή ερευνητές, επαγγελματίες και ακτιβιστές από διάφορα πεδία, γύρω από το συμμετοχικό σχεδιασμό υβριδικών αστικών χώρων με τη χρήση τεχνολογιών ασύρματων και ομότιμων δικτύων

Transitional Networks

Ο Ηλίας Μαρµαράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θεωρία Αστικής ∆ιαχείρισης (Urbanism) και Καλές Τέχνες στο Paris VIII, στη Γαλλία. Υπήρξε µέλος και συνιδρυτής σε διάφορες διεθνείς οµάδες στο Παρίσι, το Μιλάνο, το Αιντχόβεν και την Αθήνα.

Ο Γιώργος Κλεισιάρης είναι Διπλωματούχος Μηχανικός της Σχολής Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης και κάτοχος μεταπτυχιακού στο Μάρκετινγκ και την Επικοινωνία από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι ο αρχικός εμπνευστής της εγκατάστασης και δημιουργίας των δικτύων του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Sarantaporo.gr στην περιοχή του Σαραντάπορου. Είναι εξειδικευμένος σύμβουλος μάρκετινγκ για ένα δίκτυο ελληνικών επιχειρήσεων. Η πληροφορική είναι το μεγάλο πάθος του και πεδίο επίσης εθελοντικής εργασίας για κοινωφελείς σκοπούς. Αυτή την περίοδο είναι επιφορτισμένος με την τεχνική υποστήριξη για τη λειτουργία και τη συντήρηση των δικτύων WiFi του Sarantaporo.gr. Είναι υπεύθυνος για το γενικό συντονισμό των εργασιών στο πλαίσιο του μη κερδοσκοπικού οργανισμού.

Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης είναι συνιδρυτής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού nethood.org ο οποίος συνδυάζει τη θεωρία με τη πράξη για την ανάπτυξη εργαλείων αυτο-οργάνωσης. Διαθέτει ένα διεπιστημονικό προφίλ με υπόβαθρο στο σχεδιασμό και την υλοποίηση κατανεμημένων συστημάτων (Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών, Πανεπιστήμιο Κρήτης), διδακτορικό στα οικονομικά των ομότιμων δικτύων (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), μετα-διδακτορικό στις πολιτικές διαμοιρασμού κοινών υποδομών (UPMC Πανεπιστήμιο Σορβόνης) και διεπιστημονική έρευνα για το ρόλο της πληροφορικής τεχνολογίας για τη γεφύρωση του εικονικού και του φυσικού χώρου στις πόλεις (ETH Zurich). Δύο Ευρωπαϊκά έργα, http://mazizone.eu and http://netcommons.eu, στηρίζουν τις τρέχουσες δραστηριότητές του με έμφαση στην οργάνωση διεπιστημονικών εκδηλώσεων που αποσκοπούν να φέρουν σε επαφή ερευνητές, επαγγελματίες και ακτιβιστές από διάφορα πεδία, γύρω από το συμμετοχικό σχεδιασμό υβριδικών αστικών χώρων με τη χρήση τεχνολογιών ασύρματων και ομότιμων δικτύων.