Έργα του Γιαννούλη Χαλεπά από το Onassis Collection στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ

Μέρος της ομαδικής έκθεσης Anti-Structure / Αντι-Δομή

Πού βρίσκονται τα λεπτά όρια μεταξύ τάξης και χάους, στάσης και κίνησης, δομής και αναρχίας; Το Ίδρυμα Ωνάση συμμετέχει με τρία έργα του Γιαννούλη Χαλεπά από το Onassis Collection στην ομαδική έκθεση Anti-Structure / Αντι-Δομή σε επιμέλεια Ανδρέα Μελά, στο Ίδρυμα Δέστε.

Φωτογραφία: Παύλος Φυσάκης

21 Έλληνες και Κύπριοι καλλιτέχνες έχουν ως αφετηρία μια εγκατάσταση έργων του Urs Fischer και ανοίγουν τον διάλογο για το που βρίσκονται τα όρια μεταξύ τάξης και χάους, στάσης και κίνησης, δομής και αναρχίας. Καλλιτέχνες από διαφορετικές γενιές και τεχνοτροπίες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ένας από τους σπουδαιότερους γλύπτες της νεότερης Ελλάδας, Γιαννούλης Χαλεπάς, δημιουργούν ένα σύμπαν όπου όλα αναστρέφονται στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ στη Νέα Ιωνία.

Τρία έργα που δημιουργούν μία δική τους «γωνία» στον χώρο από τον Γιαννούλη Χαλεπά. Προσχέδια, προπλάσματα έργα του μεγάλου Τηνιακού καλλιτέχνη που σε μία κοινωνία μαρμαράδων εκείνος έγινε γλύπτης.

Φωτογραφία: Παύλος Φυσάκης

Σχετικά με την έκθεση

Ο όρος “αντιδομή”, που εισήγαγε το 1969 ο ανθρωπολόγος Victor Turner (1920–1983), μελετά την κατάσταση της βαθειάς ψυχικής και πνευματικής ταλάντευσης που χαρακτηρίζει το μεταιχμιακό στάδιο κάθε τελετής μετάβασης, έναν ενδιάμεσο χώρο κατακλυσμένο από ένταση, παραδοξότητα και δράμα, όπου οι “δομικές ιεραρχίες ισοπεδώνονται ή αντιστρέφονται”. Ενώ η κυρίαρχη άποψη της εποχής ήταν ότι μια τέτοιου είδους διάλυση οδηγεί σε σύγχυση και ανομία, ο Turner διέκρινε πως σε τέτοιες περιόδους αποδόμησης ο πολιτισμός στην πραγματικότητα επανεκκινεί και αναδύονται νέα σύμβολα και πρότυπα.

Δεν είναι ασύνηθες να βρει κανείς τέτοιες εστίες σχεδόν μυστικιστικής καινοτομίας να σιγοβράζουν υπόγεια, στο γόνιμο περιθώριο της κανονικότητας. Σε αυτούς τους μακρινούς τόπους αγνώστων και εξόριστων είναι που υπάρχει πρόσφορο έδαφος για ρηξικέλευθη σκέψη και αλλόκοτες ιδέες. Ιδέες, οι οποίες όταν και αν ωριμάσουν, έχουν τη δύναμη είτε να κατευθύνουν είτε να αλλάξουν ριζικά το κατεστημένο.

Η έκθεση Anti-Structure / Αντι-Δομή περιλαμβάνει έργα των Urs Fischer, Διοχάντης, Ανδρέα Εμπειρίκου, Τάκη Ζενέτου, Γιώργου Λάππα, Τόνυ Μουσουλίδη, Παντελή Ξαγοράρη, Μαρίνας Ξενοφώντος, Σωτήριου Κοτούλα, Ντόρας Οικονόμου, Αλίκης Παναγιωτοπούλου, Ραλλούς Παναγιώτου, Χριστόδουλου Παναγιώτου, Ναυσικάς Πάστρα, Γεωργίας Σαγρή, Λουκά Σαμαρά, Χριστιάνας Σούλου, Τάκη, Θανάση Τότσικα, Ίριδας Τουλιάτου, Γιώργου Τουρκοβασίλη και Γιαννούλη Χαλεπά.

Διάρκεια
3 Ιουνίου 2021 — 27 Οκτωβρίου 2021

Ώρες και ημέρες λειτουργίας
Τετάρτη 12:00-20:00
Πέμπτη 12:00-20:00

Φωτογραφία: Παύλος Φυσάκης

Σχετικά με το Onassis Collection
Η συλλογή Onassis Collection περιλαμβάνει έργα από σημαντικούς Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες, διατρέχοντας ένα μεγάλο φάσμα καλλιτεχνικών ρευμάτων και ιστορικών περιόδων σε διάλογο μεταξύ τους. Ο κόσμος της Onassis Collection είναι συναρπαστικός, μη γραμμικός και απρόβλεπτος, αναδεικνύοντας τη δυναμική σχέση του παρελθόντος με το «εδώ και τώρα». Σε αυτόν, μπορεί να ανακαλύψει κανείς έργα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου και του Γιάννη Κουνέλλη, του Auguste Rodin και του Γιαννούλη Χαλεπά, του Παρθένη, του Γύζη και του Λύτρα αλλά και της Μαρίας Παπαδημητρίου, του Γιάννη Βαρελά και του Θανάση Τότσικα, της Etel Adnan και του Bob Wilson όπως και της Χρύσας, του Μόραλη, του Κεσσανλή, του Τσαρούχη και του Εγγονόπουλου. Παράλληλα, αναθέσεις νέων έργων σε ψηφιακή μορφή εμπλουτίζουν την Onassis Collection αναδεικνύοντας νέες τεχνολογίες και μορφές έκφρασης και προκαλώντας συζητήσεις για τα µεγάλα θέµατα των καιρών µας, τα ανθρώπινα δικαιώµατα, τη δηµοκρατία, την ισονοµία, την κλιµατική κρίση. Στην πλατφόρμα του Ιδρύματος Ωνάση φιλοξενούνται ψηφιακά έργα που δοκιμάζουν τα όρια της σύγχρονης τέχνης, όπως του Τεό Τριανταφυλλίδη, της Λουκίας Αλαβάνου, της Joana Hadjithomas και του Khalil Joreige. Η τέχνη του «εδώ και τώρα» οφείλει να είναι ανοιχτή και προσβάσιμη σε όλους.