Superposition

Όλοι οι συνεργάτες του "Superposition" είναι «σχεδόν εικοσάρηδες καλλιτέχνες» κάθε είδους, κυρίως προγραμματιστές που δουλεύουν σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Η δεκάχρονη μελέτη των Ικέντα και Carsten Nikolai οδήγησε στην ανακάλυψη κυματομορφών που εντυπωσίασαν την επιστημονική κοινότητα. Το πόνημά τους θεωρείται θεμελιώδες.

Οι περισσότεροι γνωρίζουν τον Ικέντα από το άλμπουμ «+/- (1996)». Εμπνευσμένη και καινοτόμος εργασία, άνοιξε νέα πεδία στον ηλεκτρονικό μινιμαλισμό. Το "Superposition" έχει παρεμφερείς βάσεις, αλλά είναι περιπλοκότερο, παραλλαγμένο σε παραμέτρους όπως ο ρυθμός.

Ο Ικέντα διατηρεί άριστες σχέσεις με το GRM, το ερευνητικό εργαστήριο του «πατέρα» της Συγκεκριμένης Μουσικής, Pierre Schaetter. Είναι ακροατής όλων των έργων του αρχείου.

Έχει δηλώσει: «Δεν είναι το αντικείμενο μου η κβαντομηχανική, όσο η συγκρότηση δεδομένων». «Το βαθύτερο μήνυμα κάθε έργου είναι ανείπωτο». «Δομή και ήχος: Έχουν ομορφιά, αλλά το ζήτημα είναι πώς ακούς». «Κάποιοι με θεωρούν μεταμοντέρνο! Τι εννοούν; Η Ιαπωνία δεν πέρασε από το μοντερνισμό. Πήγε απευθείας από τον προμοντερνισμό στο μεταμοντερνισμό!»

Ο όρος superposition αναφέρεται στην ιδέα κατά την οποία ένα υποατομικό σωματίδιο υπάρχει ταυτοχρόνως σε πολλές καταστάσεις. Ο Ικέντα «σκηνοθετεί» ανάλογες συνθήκες, μετατρέποντας την κβαντομηχανική σε πληροφορική και τα σωματίδια σε ήχους.

Έχοντας το δικό του (τεράστιο) αρχείο, δεν συνηθίζει να συνεργάζεται με μουσικούς. Αυτή τη φορά, η πρόσληψη δύο κρουστών-περφόρμερ (Stéfan Garin, Amélie Grould) ήταν –όπως παραδέχεται– «αληθινή πρόκληση».