Nick Cave Solo

«Το να περπατάς στη σκηνή και να ερμηνεύεις μια σειρά τραγουδιών αποτελεί μια προσπάθεια να τονώσεις τη συλλογική ψυχή ενός κοινού. Οτιδήποτε συμβαίνει στην ψυχή του κοινού συμβαίνει επίσης και στην ψυχή του ερμηνευτή. Αυτή η αμοιβαιότητα αποτελεί μια κυκλική και κλιμακούμενη πρόσληψη και διάχυση αγάπης. Είναι εκ φύσεως θρησκευτική εμπειρία, γιατί υπηρετεί μια σπουδαιότερη, υπερβατική καλοσύνη. Είναι η αλήθεια. Η ανύψωση της ψυχής είναι καθολική και μπορεί να τη βιώσει κανείς σε οποιαδήποτε όπερα ή rock ‘n’ roll καταγώγιο στον κόσμο και είναι, κατά τη γνώμη μου, μια αυθεντικά θρησκευτική εμπειρία». Αυτά έγραψε ο Nick Cave απευθυνόμενος σε δύο από τους χιλιάδες θαυμαστές του που επικοινωνούν μαζί του μέσω του “Red Hand Files”, του πολυσυζητημένου blog, όπου καλεί όποιον θέλει να τον ρωτήσει οτιδήποτε, ακόμα και πολύ προσωπικά πράγματα – με τις απαντήσεις του Cave να γίνονται πολύ συχνά viral.

Μισό και πλέον αιώνα μετά την πρώτη «ολοκληρωμένη θρησκευτική εμπειρία» που βίωσε ο ίδιος ως επί σκηνής ερμηνευτής, έχοντας προ πολλού κατακτήσει τον κόσμο συνεπικουρούμενος από τους Bad Seeds, με πολλούς από τους δίσκους του να συγκαταλέγονται στους καλύτερους στην ιστορία της ροκ μουσικής (αν και δεν υπήρξαν ποτέ «απλά» ροκ μουσική), έχοντας περιοδεύσει δεκάδες φορές ανά τον κόσμο για να παίξει από μικρά κακόφημα μπαρ χωρητικότητας μιας χούφτας ανθρώπων μέχρι αχανή φεστιβάλ μπροστά σε λαοθάλασσες, στο μυαλό του Nick Cave, ενός από τους σπουδαιότερους τραγουδοποιούς όλων των εποχών –είτε μιλάμε για το στοιχειωτικό post-punk των Birthday Party και των πρώιμων Bad Seeds είτε για τον ανεπιτήδευτο λυρισμό των τραγουδιών του που πραγματεύονται τον έρωτα ή το πένθος– γεννήθηκε μία ακόμη ιδέα: μια σειρά συναυλιών με τον ίδιο στο πιάνο να ερμηνεύει τραγούδια απ’ όλη του την καριέρα, απογυμνωμένα όμως από τον διονυσιακό ηλεκτρισμό των Bad Seeds, ίσως της πιο αβίαστα «καλοκουρδισμένης» μεταξύ των μελών της μπάντας στον κόσμο, και έχοντας στο πλευρό του μόνο τον Colin Greenwood.

Το εγχείρημα ξεκίνησε το 2023 από τη Βόρεια Αμερική και όχι απλά στέφθηκε με επιτυχία αλλά εξαρχής οι μαρτυρίες όσων είχαν φροντίσει έγκαιρα να εξασφαλίσουν τα πολύτιμα εισιτήρια έκαναν λόγο για μια εμπειρία ζωής. Όμως, «οτιδήποτε συμβαίνει στην ψυχή του κοινού συμβαίνει επίσης και στην ψυχή του ερμηνευτή», και γι’ αυτό ο πολυπράγμων Nick Cave, ο οποίος άλλωστε ποτέ δεν περιόρισε δημιουργικά τον εαυτό του –εκτός από μουσικός, είναι και μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, ηθοποιός (έχει παίξει στα «Φτερά του έρωτα» και στο «Μέχρι το τέλος του κόσμου» του Wim Wenders) και εικαστικός (τα νέα του γλυπτά, που αφηγούνται την ιστορία του διαβόλου, εκτίθενται στις Βρυξέλλες)– αποφάσισε να συνεχίσει αυτή την επί σκηνής «αδελφότητα των δύο» με τον σπουδαίο μπασίστα των Radiohead.

Τη σκυτάλη των συναυλιών πήρε η γενέτειρά του, Αυστραλία, για να καταλήξει τον πρώτο μήνα του φετινού καλοκαιριού στην Ευρώπη, για λίγες ακόμα εμφανίσεις, ανάμεσα στις οποίες και τρεις στην Αθήνα και την Κεντρική Σκηνή της Στέγης (1-3 Ιουνίου). Εξαιρουμένης μιας μικρής θερινής ανάπαυλας, όλο το 2024 θα τον βρει «στον δρόμο», μιας και μέχρι το τέλος της χρονιάς θα ακολουθήσει μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία, αυτή τη φορά με τους Bad Seeds, για την προώθηση του επικείμενου άλμπουμ, “White Gold”, του πρώτου, μετά τον θάνατο του γιου του, Arthur, το 2015, που δεν δημιουργήθηκε, σύμφωνα με τον ίδιο, μέσα από το πρίσμα της απώλειας.

Γιατί στα 66 του ο Nick Cave εκτιμά πια τη ζωή περισσότερο από ποτέ. «Τι λέει σε όλους όσοι έχουν πεθάνει αν εμείς ζούμε όντας παθολογικά τσαντισμένοι με τον κόσμο; Τι λέει σε όσους έχουν φύγει από τη ζωή αν εμείς είμαστε σε μια διαρκή κατάσταση μιζέριας και οργής και κατάθλιψης και κυνισμού απέναντι στον κόσμο; Τι παρακαταθήκη αφήνουν αυτοί οι άνθρωποι πίσω τους, αν εμείς διαχειριζόμαστε κατ’ αυτό τον τρόπο τον χαμό τους;» Αυτά δήλωσε πρόσφατα στην εφημερίδα “Guardian”, για να καταλήξει ότι «η χαρά είναι κάτι που γεννιέται απρόσμενα και συγκλονιστικά μέσα από την κατανόηση της απώλειας και της οδύνης».