Musicircus

Στο αφιέρωμα θα παρουσιαστούν συνθέσεις του Κέητζ από όλες τις περιόδους της δημιουργίας του, αλλά η έμφαση θα δοθεί σε έργα που τα ίδια αντανακλούν με τη δομή τους τη λογική του “Musicircus” (“Song Books”, “Music for....”, “Music for Piano”, “Atlas Eclipticalis”, “Essay” κ.ο.κ.).

Η ιδέα του τσίρκου επανερχόταν σε όλη τη δημιουργική διαδρομή του συνθέτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το έργο του “Roaratorio, an Irish circus on Finnegans Wake” (1979), βασισμένο στο περίφημο βιβλίο του James Joyce, “Finnegans Wake”, ένα από τα αγαπημένα λογοτεχνικά έργα του συνθέτη. Εδώ ο Κέητζ χρησιμοποίησε ως έμπνευση το δικό του κείμενο, «γράφοντας για δεύτερη φορά μέσω του Φίννεγκανς Γουέηκ», αλλά και παραδοσιακές μουσικές που ηχογράφησε ο ίδιος στην ιρλανδική ύπαιθρο με επιτόπια έρευνα.

Με αφορμή το εορταστικό έτος για τον συνθέτη, η Αγγλική Εθνική Όπερα διοργάνωσε το Μάρτιο ένα “Musicircus” στο Λονδίνο, με τη συμμετοχή πολλών μουσικών με διαφορετικές καταβολές. Στο YouTube υπάρχουν αρκετά βίντεο από την εκδήλωση, όπου μεταξύ άλλων μπορεί να δει κανείς τον πάλαι ποτέ θρύλο των Led Zeppelin, John Paul Jones, να παίζει μαντολίνο με τριπλό μπράτσο!

Ο Κέητζ αποτύπωσε στο βιβλίο του “Silence: Lectures and Writings” (α’ έκδ. 1961, αναν. επανέκδ. 1973, Wesleyean University Press) τη φιλοσοφία του για τη Μουσική και τη Σιωπή.

Μια προφητική δήλωση του 25χρονου Κέητζ για το μέλλον της μουσικής (“The Future of Music: Credo”, 1937): «Πιστεύω ότι η χρήση του θορύβου για τη δημιουργία μουσικής θα συνεχιστεί και θα αυξηθεί ώσπου να φτάσουμε σε μια μουσική που θα παράγεται από τη χρήση ηλεκτρικών οργάνων, τα οποία θα καθιστούν διαθέσιμους για μουσικούς σκοπούς οποιουσδήποτε και όλους τους ήχους που μπορεί κανείς να ακούσει. Θα ανακαλυφθούν φωτοηλεκτρικά και μηχανικά μέσα για τη συνθετική παραγωγή μουσικής.»