FFF4 | Zvizdal [Chernobyl – so far so close]

Οι Bart Baele και Yves Degryse ίδρυσαν την ομάδα Berlin το 2003, στο Βέλγιο, μαζί με την Caroline Rochlitz. Στα πρότζεκτ τους ενσωματώνουν το θέατρο και τον κινηματογράφο, την εικαστικότητα και τη μουσικότητα.

Ένας πολύ συγκεκριμένος τόπος, μια πόλη ή μια περιοχή του πλανήτη αποτελεί πάντα το σημείο εκκίνησης για τα πρότζεκτ των Berlin. Στον πρώτο κύκλο έργων τους, με το γενικό τίτλο «Holocene» («Ολόκαινο», η τρέχουσα γεωλογική εποχή), περιλαμβάνονται τα πρότζεκτ: «Jerusalem», «Iqaluit» (η μικρότερη σε πληθυσμό πρωτεύουσα διοικητικής διαίρεσης στον Καναδά, που ιδρύθηκε το 1942, αρχικά ως πολεμική βάση των ΗΠΑ), «Bonanza» (μια μικρή κοινότητα στα Βραχώδη Όρη του Κολοράντο, ΗΠΑ), «Moscow» και «Zvizdal». Για το δεύτερο κύκλο, με το γενικό τίτλο «Horror Vacui» («Τρόμος του Κενού»), έχουν ήδη ολοκληρώσει τις πρώτες τρεις παραγωγές: «Tagfish, Land’s End» και «Perhaps All The Dragons». Στην παρούσα φάση, οι Berlin προετοιμάζουν νέες παραγωγές και για τους δύο κύκλους.

Η Γαλλίδα δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Cathy Blisson, όταν σταμάτησε να εργάζεται στο περιοδικό «Telerama», αποφάσισε να επιστρέψει στην περιοχή του Τσερνόμπιλ, για την οποία είχε ήδη γράψει στο παρελθόν. Εκείνη ήταν που πρώτη μίλησε στους Berlin για τους δύο μοναδικούς κατοίκους του ουκρανικού χωριού Ζβίζνταλ. Μαζί της δημιούργησαν την ταινία για τη ζωή του Πέτρο και της Νάντια.

«Η κάμερα δεν θα μπει ποτέ στο εσωτερικό του σπιτιού»: Αυτός ήταν ο βασικός όρος που έθεσαν ο Πέτρο και η Νάντια στους Berlin, για να συναινέσουν, όταν οι τελευταίοι τους ζήτησαν να κινηματογραφήσουν τη ζωή τους.

Τρεις περιστρεφόμενες μακέτες που απεικονίζουν τη φάρμα του ζευγαριού στο Ζβίζνταλ σε τρεις διαφορετικές εποχές (καλοκαίρι, χειμώνας, φθινόπωρο) είναι τοποθετημένες κάτω από την οθόνη που προβάλλει την ομώνυμη ταινία και, ανά διαστήματα, μέσω μιας GoPro κάμερας, έρχονται σε διάδραση με το κινηματογραφημένο υλικό.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Greenpeace, περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σήμερα σε περιοχές της Λευκορωσίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας, οι οποίες έχουν μολυνθεί από τη ραδιενέργεια που εκλύθηκε στο Τσερνόμπιλ.

Το «Jerusalem» ήταν το πρώτο πρότζεκτ με το οποίο οι Berlin συστήθηκαν στο ελληνικό κοινό, στο πλαίσιο του 1ου Fast Forward Festival της Στέγης (Μάιος 2014). Παράσταση-ταινία και, ταυτόχρονα, εικαστική εγκατάσταση, προσδιορίζεται από τους ίδιους τους Berlin ως το «πορτραίτο μιας πόλης» και βασίζεται σε μια ιδιαίτερη σύνθεση από βίντεο τραβηγμένα στην Ιερουσαλήμ –από το Τείχος των Δακρύων μέχρι τους παλαιστινιακούς καταυλισμούς– και από συνεντεύξεις των κατοίκων της: ιουδαίων, μουσουλμάνων και χριστιανών. Για τη δημιουργία του, η ομάδα Berlin επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ το 2003 –όταν δημιούργησε την πρώτη εκδοχή του πρότζεκτ– και επέστρεψε το 2013, αντλώντας νέο υλικό και παίρνοντας νέες δηλώσεις από τους συνεντευξιαζόμενους του 2003, προκειμένου να διερευνήσει τι άλλαξε σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο μέσα σε μια δεκαετία.