FFF3 | Συμπόσιο: «Η τέχνη στα σύνορα: χωρικές πολιτικές και μετα-αποικιακές στρατηγικές στη Μέση Ανατολή»

ΠΑΡΑΣΚΕYH 27 ΜΑΪΟΥ
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Μικρή Σκηνή

13:00-13:15
Χαιρετισμός και εισαγωγή από την Κάτια Αρφαρά και τον Massimiliano Mollona

13:15-14:15
Ομιλία του Jalal Toufic: ‘Wall-to-Wall Relative Closures, then, Mysteriously, a Radical Closure’
Ακολουθεί συζήτηση με το κοινό

14:15-14:30 Διάλειμμα

14:30-16:30
1ο Πάνελ: «Τα σύνορα εντός: τέχνη και (γεω)πολιτική»
Με τους: Lara Khaldi, Yazan Khalili, Sandra Noeth, Marwan Rechmaoui, Christine Tohmé
Συντονισμός: Sandra Noeth

Το πάνελ διαπραγματεύεται το ζήτημα των «εσωτερικών συνόρων» και το πώς αυτοί οι (φυσικοί ή συμβολικοί, ιδεατοί ή ενσωματωμένοι) διαχωρισμοί εκτελούνται εντός του (γεω)πολιτικού πλαισίου της Μέσης Ανατολής και με τα εργαλεία της τέχνης και του πολιτισμού. Διακεκριμένοι παράγοντες από τη σκηνή αυτή θα διερευνήσουν καλλιτεχνικές και επιμελητικές στρατηγικές αμφισβήτησης των υπαρχόντων συνόρων, καθώς και συνοριακές και διασυνοριακές διεργασίες, διερωτώμενοι για την επίδρασή τους στην οικοδόμηση της ιστορίας, της ταυτότητας, της εθνικότητας, αλλά και στην καθημερινή ζωή των κατοίκων.

16:30-16:45 Διάλειμμα

16:45-17:45
Η Tania El Khoury σε μια συζήτηση με τη Sophie Nield: ‘Performing the border’

17:45-18:00 Διάλειμμα

18:00-20:30
Προβολή της ταινίας “Infiltrators” (70’, 2012) του Khaled Jarrar
Ακολουθεί συζήτηση του καλλιτέχνη με τον Nato Thompson (Creative Time)

Το σημείο ελέγχου είναι κλειστό: «Παράκαμψη, παράκαμψη!» ουρλιάζει ένας ταξιτζής, ανακοινώνοντας έτσι την έναρξη μιας ακόμα αβέβαιης αναζήτησης για μια δίοδο γύρω από τα φράγματα που παρεμποδίζουν την κίνηση των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη. Το “Infiltrators” είναι μια ταινία-γροθιά στο στομάχι, γυρισμένη σαν road movie, η οποία καταγράφει τα καθημερινά πάθη των Παλαιστινίων, ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, στην προσπάθειά τους να βρουν διόδους μέσα, κάτω, γύρω και πάνω από ένα απίστευτο σύμπλεγμα φραγμάτων. Ακολουθώντας αυτό το παιχνίδι υψηλού ρίσκου της γάτας με το ποντίκι, με μια φορητή βιντεοκάμερα, ο Χαλέντ Τζαράρ γνώρισε τεράστια επιτυχία με το πρώτο του αυτό ντοκυμανταίρ, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ντουμπάι το 2012, αποσπώντας το Βραβείο Ντοκυμανταίρ Muhr Arab, το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής και το Διεθνές Βραβείο Κριτικών.

ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΜΑΪΟY
Μπάγκειον | Ομόνοια

13:00-14:00
Ομιλία της Nadje Al-Ali: «Πολιτικές του σώματος και έμφυλη αντίσταση στην περιοχή των Μεσογειακών κρατών: Έμφαση στην Αίγυπτο και στη σύγκρουση Τούρκων και Κούρδων»
Ακολουθεί συζήτηση με το κοινό

14:00-16:00
2ο Πάνελ: «Πολιτική οικονομία και καλλιτεχνική εργασία στη Μέση Ανατολή»
Με τους: Eric Baudelaire, Amin Husain, Andrew Ross
Συντονισμός: Massimiliano Mollona

Το πάνελ διαπραγματεύεται το ζήτημα της καλλιτεχνικής εργασίας, τόσο στο εξειδικευμένο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Gulf Labour όσο και σε σχέση με σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτικές. Ποιες είναι οι οικονομίες που εμπλέκονται στην εργασία των καλλιτεχνών; Πώς μπορεί να αποτιμηθεί η άυλη εργασία; Πώς μπορούν οι καλλιτέχνες να θίξουν ζητήματα εκμετάλλευσης εργασίας, αν όχι άμεσα, τουλάχιστον μέσω του έργου τους;

16:00-16:15 Διάλειμμα

16:15-17:15
Ο Brett Bailey σε μια συζήτηση με την Κάτια Αρφαρά και τον Massimiliano Mollona για το “Exhibit B”

17:15-18:15
Προβολές βίντεο: “A Journey” (41’, 2006) και “Nights and Days” (17’, 2007) της Lamia Joreige

Το “A Journey” παρακολουθεί τη ζωή της γιαγιάς της Λάμια Ζορέζ, Tati Rose, καθώς η προσωπική ιστορία της συναντά τη συλλογική Ιστορία της Μέσης Ανατολής. Προβάλλοντας εναλλάξ έγγραφα, ταινίες Super-8, φωτογραφίες, συνεντεύξεις, τοπία και αφηγήσεις, η Ζορέζ πυροδοτεί ένα στοχασμό πάνω στην ιστορία και τις συγκρούσεις στην περιοχή, καθώς και ένα στοχασμό στο χρόνο, στην εξαφάνιση και στην απώλεια. Από τη Μέση Ανατολή της δεκαετίας του 1930, όταν όλα τα σύνορα ήταν ανοιχτά, έως την κατοχή της Παλαιστίνης, τον εμφύλιο πόλεμο στο Λίβανο, η Ζορέζ ανακρίνει τόσο τη μητέρα της όσο και τη γιαγιά της, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τις δικές της πολιτικές επιλογές και αποκαλύπτοντας την περίπλοκη σχέση ανάμεσα σε τρεις γυναίκες διαφορετικών γενεών.
Το “Nights and Days” χρησιμοποιεί σημειώσεις που γράφτηκαν και κινηματογραφήθηκαν στο Λίβανο, το καλοκαίρι του 2006, ως προσωπική μαρτυρία της Ζορέζ από την εμπειρία του πολέμου. Το πρώτο μέρος, το οποίο μοιάζει αλλά δεν είναι ένα ημερολόγιο πολέμου, ταλαντεύεται μεταξύ ημερήσιων και νυχτερινών πλάνων, εκφράζοντας την ιδέα του χρόνου που περνάει, της αναμονής, των διερωτήσεων και των φόβων που βιώνονται σε έναν τόσο ασυνήθιστο χρόνο. Το δεύτερο μέρος είναι ένα ταξίδι στο Νότιο Λίβανο, ο οποίος ερημώθηκε στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης εκείνο το καλοκαίρι. Οι εικόνες εναλλάσσονται, μεταξύ ειρηνικών τοπίων και άλλων ερειπωμένων και κατεστραμμένων, με συνοδεία μονάχα μουσικής, καθώς δεν υπάρχουν λόγια που θα μπορούσαν να εκφράσουν αυτή τη λαίλαπα.