Circular Cultures Design School 2025 | Strand B – Immateriality

Morphogenic Worldbuilding: A Learning Project [Μορφογενετική οικοδόμηση κόσμων: Ένα μαθησιακό πρότζεκτ]
από τις Keiken

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα προσφέρει εκ των έσω ματιές στην πρακτική των Keiken για τη συλλογική οικοδόμηση κόσμων, αντλώντας από την πολυετή εμπειρία αυτής της διεπιστημονικής καλλιτεχνικής συλλογικότητας. Στο επίκεντρό του είναι το “Morphogenic Angels”, ένα έργο που διερευνά θέματα αϋλότητας, υβριδικών όντων και προηγμένων τεχνολογιών σε έναν υποθετικό μελλοντικό κόσμο. Οι συμμετέχουσες και συμμετέχοντες θα καθοδηγηθούν μέσα από την αφήγηση, τους χαρακτήρες, την παράδοση και τις δομές του έργου, αποκτώντας μια βαθύτερη κατανόηση του τρόπου δημιουργίας συναρπαστικών υποθετικών κόσμων.

Το πρότζεκτ, εδραιωμένο σε έννοιες που έχουν διαμορφώσει την πρακτική των Keiken, όπως είναι η θεωρία των χορδών και η θεωρία της φυσαλίδας, συνδυάζει διαδραστική, διαλογική και ενσώματη συμμετοχή για τη διερεύνηση του πώς μπορούν να προκύψουν νέοι κόσμοι μέσω της συνεργασίας.

Οι Keiken θα μοιραστούν με το κοινό την πρόσφατη έρευνα και μεθοδολογίες από το τελευταίο τους πρότζεκτ R&D, που διεξήχθη με την κοινότητα κωφών και τυφλών στην Ιαπωνία. Η έρευνα αυτή εξετάζει το πώς η οικοδόμηση κόσμων μπορεί να ενισχύσει την ένταξη και να βοηθήσει στον οραματισμό μιας πιο συνειδητοποιημένης και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίας.

Αυτό το πρόγραμμα, σχεδιασμένο για καλλιτέχνες, σχεδιαστές και δημιουργικούς στοχαστές, εισάγει τη διαλεκτική δημιουργικότητα, συνδέοντας αντίθετες ιδέες για να πυροδοτήσει την καινοτομία. Οι συμμετέχοντες και συμμετέχουσες θα φύγουν εξοπλισμένοι με εφαρμόσιμα εργαλεία για να επισπεύσουν ιδέες, να εξερευνήσουν υποθετικά μέλλοντα και να συμμετάσχουν σε συλλογικές διαδικασίες που υπερβαίνουν την υλικότητα, αντιμετωπίζοντας τις πολυπλοκότητες του ανήκειν σε έναν διασυνδεδεμένο και υβριδικό κόσμο.

Εισαγωγή ψηφιακών πλατφορμών ως χώρων κοινοτικής δόμησης μέσω συμπεριληπτικών προσεγγίσεων στο παιχνίδι, την κατασκευή κόσμων και τον σχεδιασμό
από τον Costas Kazantzis

Η ομιλία του Κώστα Καζαντζή επικεντρώνεται στην αμφισβήτηση των παραδοσιακών μηχανισμών παιχνιδιών και του σχεδιασμού UX με σκοπό, προωθώντας αντ' αυτού πρωτοβουλίες που βασίζονται στην έρευνα και καθοδηγούνται από την κοινότητα. Παρουσιάζει έργα που περιλαμβάνουν τεχνολογίες 3D σάρωσης, ψηφιακών φίλτρων και κινούμενης εικόνας, εμπειρίες επαυξημένης πραγματικότητας, καθώς και ογκομετρική καταγραφή, με στόχο τη δημιουργία διαδραστικών 3D κόσμων και την ενίσχυση της εμβύθισης και της αυθεντικότητας. Η συνεδρία επαναπροσδιορίζει το παιχνίδι ως εργαλείο κοινωνικής εμπλοκής και κοινοτικής δόμησης, προωθώντας περιεκτικά και συμμετοχικά περιβάλλοντα.