Ambient Pressure

Με αφορμή τα 30 χρόνια από τον θάνατο του Τζιατσίντο Σέλσι, το σύνολο ΤΕΤΤΤΙΞ ανεβάζει μια ambient παράσταση, κατά την οποία ο θεατής συμβιώνει με τη μουσική – ελεύθερος να βυθιστεί μέσα σε αυτήν ή απλώς να την παρακολουθήσει από απόσταση. Κάθε συνθέτης επιστρατεύει διαφορετικά εκφραστικά μέσα: ανεπαίσθητες αλλαγές με πύκνωση και αραίωση του μουσικού υλικού, έμφαση στο ηχόχρωμα ή σε μια συγκεκριμένη περιοχή ενός οργάνου.

Ο Παναγιώτης Τομαράς, εμπνεόμενος από τη μουσική –την ατμόσφαιρά της, τη μινιμαλιστική αισθητική της, την άλλοτε υπνωτική και άλλοτε διεγερτική της επίδραση–, επινοεί ένα παιχνίδι με τις βασικές ιδιότητες του φωτός. Με αντανακλάσεις και αλλαγές στην ένταση και το χρώμα, στήνει μικρές οπτικές «απάτες», δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο περιβάλλον για κάθε έργο.

Λίγα λόγια για τα έργα της παράστασης

Ο Τζιατσίντο Σέλσι, «ο Δάσκαλος της ελάχιστης μετάβασης», με τον διαλογισμό του πάνω στον ήχο, ξεδιπλώνει ένα αρχέγονο δράμα στα έργα “Okanagon” και “Maknongan”.

Ο Πέιτερ Άντριαανς ενορχηστρώνει μια τελετουργία βιομηχανικών ήχων στο “Fraction”, οι οποίες, με τις νωχελικές τους επαναλήψεις, συγχρονίζονται με τυχαίο τρόπο.

Ο Νίκος Ιωακείμ εξερευνά στο “Væsanus!” τις δυνατότητες που προσφέρει η περιστροφή γύρω από μία νότα.

Στο «Σκοστόκ» του Μιχάλη Παρασκάκη ένας ακανόνιστος παλμός διαταράσσει τη στατικότητα των κρατημένων ήχων, για να προσδώσει κίνηση στη μουσική δραματουργία.

Στο “Let the music go down”, ο Ζήσης Σέγκλιας εξερευνά την τάση της μουσικής να κατευθύνεται προς τα κάτω, από δραματουργική άποψη ― ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό: χαμηλή περιοχή ενός οργάνου, επιβράδυνση του παλμού, αλλαγή ηχοχρώματος και, φυσικά, διάθεσης.

Η παράσταση επισφραγίζεται με κομμάτια από το “On Land” του νονού της ambient, Μπράιαν Ίνο, σε μια αναδημιουργία για όργανα.