Γιάννης Ιωαννίδης

Ο Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930. Έκανε τις βασικές του μουσικές σπουδές (πιάνο και θεωρητικά) στο Ωδείο Αθηνών, ενώ παρακολούθησε και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές του (πολύαυλο όργανο, τσέμπαλο, σύνθεση, διεύθυνση ορχήστρας) στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης, απ’ όπου αποφοίτησε το 1963 με διάκριση και βραβείο. Έκτοτε, αφιερώθηκε αποκλειστικά στη μουσική ως οργανίστας, αρχιμουσικός, συνθέτης, παιδαγωγός και συγγραφέας.

Κατά την περίοδο 1963-68 εργάστηκε ως καθηγητής στο Αμερικάνικο Κολέγιο Θηλέων της Αθήνας και ως οργανίστας, διευθυντής ορχήστρας και χορωδίας στη Γερμανική Εκκλησία Αθηνών. Το 1968 εγκαταστάθηκε στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου εργάστηκε αρχικά ως αρχιμουσικός και αργότερα διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Δωματίου. Το 1969 διορίστηκε καθηγητής σύνθεσης σύγχρονης μουσικής στο Ινστιτούτο Intermusica του Καράκας και το 1971 μουσικός διευθυντής και καθηγητής σύνθεσης στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Καράκας. Το 1976 επέστρεψε στην Ελλάδα και δίδαξε σύνθεση στο Ωδείο Ορφείο Αθηνών (1976-82). Επίσης, διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής και καθηγητής ανώτερων θεωρητικών και σύνθεσης στο Ωδείο «Νίκος Σκαλκώτας» (1981-89), διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (1983-89), μουσικός σύμβουλος στο Υπουργείο Πολιτισμού, καλλιτεχνικός προϊστάμενος του Ωδείου «Φίλιππος Νάκας» (1989-93), καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1991-94), μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και πρόεδρος διεθνών κριτικών επιτροπών. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής την περίοδο 1981-88.