Walid Raad

Ο Ουαλίντ Ράαντ γεννήθηκε το 1967 στην Ανατολική Βηρυτό από Παλαιστίνια μητέρα και Λιβανέζο πατέρα. Σε ηλικία 16 ετών –κι ενώ στον Λίβανο μαινόταν ήδη ο εμφύλιος πόλεμος (1975-90)– αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Το παιδικό του όνειρο να γίνει φωτορεπόρτερ άρχισε να υλοποιείται στην εφηβεία του, όταν φωτογραφίες του δημοσιεύτηκαν σε ευρωπαϊκά περιοδικά. Στη συνέχεια, σπούδασε φωτογραφία και εικαστικά στο Rochester Institute of Technology, στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Σήμερα, διδάσκει και ο ίδιος στην Cooper Union School of Art. 

Από το 2000 μέχρι σήμερα, έχει συμμετάσχει σε μερικές από τις σπουδαιότερες διοργανώσεις εικαστικών τεχνών, όπως στην Documenta, στην Μπιενάλε της Βενετίας και στην Μπιενάλε Whitney της Νέας Υόρκης. Το 2016, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA) διοργάνωσε έκθεση για το σύνολο του έργου του, δίνοντας έμφαση στα μακράς διάρκειας πρότζεκτ του, "The Atlas Group" και "Scratching On Things I Could Disavow". Την ίδια χρονιά, ανακηρύχθηκε από το περιοδικό Foreign Policy ως ένας από τους επιδραστικότερους στοχαστές του καλλιτεχνικού κόσμου. 

Στην εκπνοή του 20ού αιώνα, ο Ράαντ ίδρυσε τον οργανισμό The Atlas Group, αποσκοπώντας να φιλοξενήσει μια σειρά από έργα του, εμπνευσμένα από τους πολύχρονους εμφύλιους πολέμους οι οποίοι συντάραξαν την πατρίδα του. Στο πλαίσιο αυτών των έργων, ο Ράαντ διερευνά την κοινωνική, ψυχολογική και αρχιτεκτονική κατάρρευση που προκαλείται από τις πολεμικές συρράξεις. 

Τον Νοέμβριο του 2017 εγκαινιάστηκε το Λούβρο του Άμπου Ντάμπι. Χτισμένο πάνω στο τεχνητό νησί Σααντιγιάτ, σε σχεδιασμό του διάσημου αρχιτέκτονα Jean Nouvel, το νέο, εν μέρει υποβρύχιο Λούβρο υπήρξε αποτέλεσμα μιας διακρατικής συμφωνίας μεταξύ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Γαλλίας, η οποία δέχθηκε –έναντι 660 εκατομμυρίων ευρώ– να δανείσει το κορυφαίο brand name της πολιτιστικής της φυσιογνωμίας για 30 χρόνια, καθώς και 300 έργα τέχνης από 13 κορυφαία πολιτιστικά ιδρύματα της χώρας. Παράμετρος της συμφωνίας φαίνεται να είναι και η πρόσληψη ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού από τη Γαλλία, προκειμένου να επιβλέπει τα δανεισμένα έργα. Παρά τις έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γαλλίας, το Λούβρο του Άμπου Ντάμπι θεωρείται το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό πρότζεκτ μουσειακού πολιτισμού στον κόσμο, εδώ και δεκαετίες. 

Ο Ράαντ είναι συνιδρυτής του Gulf Labor Artist Coalition, από κοινού με τον media artist Ashok Sukumaran και τον καθηγητή Κοινωνικής και Πολιτιστικής Ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Andrew Ross – ο οποίος είχε παρευρεθεί στο Συμπόσιο του Fast Forward Festival το 2016, με θέμα «Η τέχνη στα σύνορα: Χωρικές πολιτικές και μετα-αποικιακές στρατηγικές στη Μέση Ανατολή». Πρόκειται για μια κολεκτίβα καλλιτεχνών και ακτιβιστών που παρακολουθεί τις συνθήκες ζωής και εργασίας στο νησί Σααντιγιάτ. Τον Μάιο του 2015, ενοχλημένες από τη δράση του Gulf Labor, οι Αρχές της χώρας απαγόρευσαν στον Ράαντ την είσοδο στο Ντουμπάι, με αποτέλεσμα επιμελητές και πολιτιστικοί φορείς από όλο τον κόσμο να κινητοποιηθούν με σκοπό την ανατροπή της απόφασης.