François-Bernard Mâche

Γεννήθηκε σε οικογένεια μουσικών το 1935 στο Clermont-Ferrand. Έκανε διπλή καριέρα: ως επιστήμονας, σπούδασε στην École Normale Supérieure (1955), πήρε δίπλωμα στην κλασική αρχαιολογία (1957), Agrération στην κλασική φιλολογία (1958) και διδακτορικό στη μουσικολογία (1980). Ως μουσικός, υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της GRM (Groupe de Recherches Musicales) που διηύθυνε ο Pierre Schaeffer (1958), ενώ σπούδαζε με τον Olivier Messiaen στο Paris Conservatoire National Supérieur, όπου κέρδισε το Βραβείο Φιλοσοφίας της Μουσικής (Prix de Philosophie de la musique, 1960). Έχει γράψει 6 βιβλία και πάνω από 150 κείμενα για τη μουσική. Υπήρξε επίσης ένας από τους πρώτους μεταφραστές (1975, 1977) στα γαλλικά έργων του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.

Επεξεργάσθηκε μια προσωπική μέθοδο και θεωρία σύνθεσης επικεντρωμένη γύρω από τις έννοιες μοντέλων και αρχετύπων και έδρασε ως πρωτοπόρος γλωσσικών δεδομένων εφαρμοσμένων στη μουσική ανάλυση και σύνθεση. Για πολλά χρόνια διηύθυνε το Μουσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου (1983-1993) και διετέλεσε διευθυντής Μεταπτυχιακών Σπουδών στη Μουσικολογία στην ΕΗESS (École des Hautes Études en Sciences Sociales, 1994-1998).

Τα έργα του, που προσεγγίζουν τα εκατό, συχνά συνδυάζουν ηχεία και ακουστικά όργανα. Έχουν εκτελεστεί στις πιο σημαντικές αίθουσες και Φεστιβάλ. Έχει προσκληθεί να παρουσιάσει έργα του σε περισσότερες από 20 χώρες και να πραγματοποιήσει σεμινάρια σε πολλές πόλεις (Ελσίνκι, Τόκιο, Μεξικό, Σαν Ντιέγκο, Πεκίνο, Σόφια, Σεούλ, Καράκας κ.α.). Στις τιμητικές του διακρίσεις περιλαμβάνονται το Prix de la Biennale de Paris (1963), το Grand Prix du disque (1971), το Prix Italia (1977), το Grand Prix National de la Musique (1988), Prix Chartier de l’Academie des Beaux Arts (1984, 1998), το Grand Prix de la Musique Symphonique – SACEM (2002). Είναι Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres (1990) και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (Academie des Beaux Arts) από το 2002, οπότε καταλαμβάνει την έδρα του φίλου του Ιάννη Ξενάκη.

Επιλεγμένη εργογραφία (κύριος εκδότης: Durand)

"Volumes" για 12 μαγνητικά κανάλια και 11 όργανα, 1960
"Le son d'une voix" για 15 όργανα, 1964
"La peau du silence" για μεγάλη ορχήστρα, 1962-1966
"Rituel d'oubli" για 20 όργανα και μαγνητοταινία, 1969
"Danaé" για 12 φωνές σόλο και κρουστά, 1970
"Korwar" για μοντέρνο τσέμπαλο και μαγνητοταινία, 1972
"Naluan" για 8 όργανα και μαγνητοταινία, 1974
"Kassandra" για 14 όργανα και μαγνητοταινία, Prix Italia, 1977
"Octuor op. 35", 1977
"Amorgos" για 12 όργανα και μαγνητοταινία, 1979
"Andromède" για 3 πιάνα, διπλή χορωδία και μεγάλη ορχήστρα, 1979
"Temboctou", όπερα (πρώτη παρουσίαση: Avignon), 1982
"Aulodie" pour hautbois ou saxo sopr. ou cl. piccolo et sons enregistrés, 1983
"Styx" για 2 πιάνα και 8 χέρια, 1984
"Iter memor" για βιολοντσέλο και sampler,1985
"Eridan" για κουαρτέτο εγχόρδων, 1987
"Aliunde" pour clar., voix de femme, perc. et échantillonneur, 1988
"Khnoum" για sampler και 5 εκτελεστές κρουστών, 1990
"Kengir" για σοπράνο και sampler, 1991
"L'estuaire du temps" για sampler και μεγάλη ορχήστρα, 1993
"Moires" για κουαρτέτο εγχόρδων και μαγνητοταινία, 1994
"Braises" για μοντέρνο τσέμπαλο και ορχήστρα, 1995
"Manuel de résurrection" για φωνή και 2 sampler, 1998
"Brûlis" για κλαρινέτο, πιάνο και βιολοντσέλο, 1999
"Melanga" για gamelan Ιάβας, sampler και σοπράνο, 2001
"Kurunta" για φωνή, φλάουτο και κρουστά, 2001
"Chikop" για 7 μουσικούς και μαγνητοταινία, 2004
"Taranis", για μεγάλη ορχήστρα, μικτή χορωδία και αφηγητή, 2005