To “TACK” της Βάνιας Τέρνερ έρχεται στον κινηματογράφο «Δαναός»

Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ “TACK”, σε σκηνοθεσία της Βάνιας Τέρνερ και παραγωγή του Onassis Culture, έρχεται στον κινηματογράφο «Δαναός» για περιορισμένες προβολές, από τις 25 Νοεμβρίου έως τις 4 Δεκεμβρίου.

Έπειτα από δεκάδες συμμετοχές και βραβεία σε κινηματογραφικά φεστιβάλ παγκοσμίως –όπως στο 10ο International Documentary Festival Visioni dal Mondo στο Μιλάνο, το 17ο Film Festival for Women's Rights στη Νότια Κορέα, το 53ο Kyiv International Film Festival Molodist στο Κίεβο και το 4ο Under Our Skin International Film Festival on Human Rights & Culture στο Ναϊρόμπι– το ντοκιμαντέρ “TACK” της Βάνιας Τέρνερ, κάνει μια ενδιάμεση στάση στην Αθήνα.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Έμφυλης Βίας, το βραβευμένο ντοκιμαντέρ που φωτίζει την πρώτη δίκη του ελληνικού #MeToo έρχεται στον κινηματογράφο «Δαναός», από τις 25 Νοεμβρίου έως τις 4 Δεκεμβρίου, σε ελληνική διανομή από τη CineDoc.

Τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου, μετά την πρεμιέρα της ταινίας ακολουθεί Q&A με τη σκηνοθέτρια του ντοκιμαντέρ Βάνια Τέρνερ και την Αμαλία Προβελεγγίου. Τη συζήτηση συντονίζει η σκηνοθέτρια Εύα Στεφανή. Οι προβολές του "ΤACK" θα συνεχιστούν έως και την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου και θα πλαισιωθούν από θεματικές συζητήσεις με καλεσμένες ομιλήτριες από τον τομέα της δικαιοσύνης, της ψυχικής υγείας, του αθλητισμού και της εκπαίδευσης.

Ενσωματωμένα Πολυμέσα

Αν επιθυμείτε να δείτε αυτό το υλικό, παρακαλούμε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας επιλέγοντας τις κατηγορίες Επίδοσης και Στόχευσης. Τα δεδομένα σας ενδέχεται να μεταφερθούν σε υπηρεσίες τρίτων μέσων όπως τα YouTube, Vimeo, SoundCloud και Issuu.

Προσαρμογή των ρυθμίσεων Cookies

Πόση δύναμη χρειάζεσαι για να κάνεις «τακ» στην έμφυλη βία; Το “TACK” της Βάνιας Τέρνερ παρακολουθεί την Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου και την Αμαλία, νεαρή πρωταθλήτρια της ιστιοπλοΐας, να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μια κομβικής αλλαγής στην ελληνική κοινωνία. Σε μια δίκη-ορόσημο, την πρώτη δίκη του ελληνικού #MeToo, η Σοφία στέκεται δίπλα στην Αμαλία με κάθε τρόπο. Η μία πάντα στο πλευρό της άλλης, βρίσκουν εν μέρει δικαίωση, αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιούν πως ο αγώνας τους για να αλλάξουν οι νοοτροπίες της ελληνικής κοινωνίας μόλις ξεκίνησε.

Όπως αναφέρει και η σκηνοθέτρια: «Θέλησα να προχωρήσω πέρα από τη ζωή των πρωταγωνιστριών για να αφηγηθώ την ιστορία ενός σαθρού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και πώς αυτό κατακερματίζει τα θύματα. Η Αμαλία εξουθενώθηκε ψυχικά κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Μέσα από αυτή την οδυνηρή καταγραφή ελπίζω να προβληματίσω για την κατάσταση της παιδικής προστασίας στη χώρας μας, την έλλειψη ειδικής εκπαίδευσης των δικαστών και συνηγόρων σε θέματα έμφυλης βίας και παιδικής κακοποίησης, αλλά και την απουσία ενός γενικού πλαισίου προστασίας των θυμάτων στη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας». Βάζοντας πλώρη σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, η Αμαλία γίνεται σύμβολο για όλες τις υπόλοιπες γυναίκες-θύματα, οι οποίες μέσα από τη δική της δίκη βρίσκουν τη δύναμη και τη φωνή να αποκαλύψουν το προσωπικό τραύμα τους και να πάρουν τον δρόμο της δικαιοσύνης.