Ο σπουδαίος καθηγητής, φιλόσοφος και μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος Ωνάση, Simon Critchley παρουσιάζει το νέο του βιβλίο από τις εκδόσεις Πατάκη
«Η τραγωδία, oι αρχαίοι Έλληνες κι εμείς» επιζητά να αντιμετωπίσει το πού βρισκόμαστε σήμερα, κοιτάζοντας προσεκτικά μέσα από τον φακό της αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Γιατί η τραγωδία μας θυμίζει όσα αποφεύγουμε: τον θάνατο, τις αντιθέσεις μας αλλά και το πόσο αξεπέραστα αλληλεξαρτώμενοι είμαστε.
«Ανεπιτήδευτες, προσωπικές αναγνώσεις σε καθαγιασμένες ιστορίες, μεταξύ αυτών στις Τρωάδες του Ευριπίδη και στην Ορέστεια του Αισχύλου».
Φωτογραφια: Ανδρεας Σιμοπουλος
Μπορεί να νομίζουμε ότι έχουμε ξεμπερδέψει με το παρελθόν, αλλά το παρελθόν δεν έχει ξεμπερδέψει μ’ εμάς. Η τραγωδία μάς επιτρέπει να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με ό,τι δεν γνωρίζουμε για τον εαυτό μας. Το βιβλίο εξετάζει ό,τι νομίζαμε πως γνωρίζαμε για τους ποιητές, δραματουργούς και φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας και μας τους παρουσιάζει υπό ένα φως καινούριο, απροσδόκητο και πρωτότυπο. Είναι εξίσου προκλητικό και επίκαιρο στην εξερεύνηση του πώς η τραγωδία εξακολουθεί να εκφράζει τις συγκρούσεις και αντιφάσεις του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Ενσωματωμένα Πολυμέσα
Αν επιθυμείτε να δείτε αυτό το υλικό, παρακαλούμε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας επιλέγοντας τις κατηγορίες Επίδοσης και Στόχευσης. Τα δεδομένα σας ενδέχεται να μεταφερθούν σε υπηρεσίες τρίτων μέσων όπως τα YouTube, Vimeo, SoundCloud και Issuu.
«Μια πολύτιμη επανόρθωση… [διατυπωμένη] σε ένα παράτολμο, ελεύθερο ύφος… Η έρευνα του Critchley ενέχει πολλές εκπλήξεις, αλλά το απρόσμενο στοιχείο είναι το ενδιαφέρον του για τους σοφιστές».
«Ο χρόνος εξαρθρώνεται και κάτι σάπιο υπάρχει στα κράτη που κατοικούμε. Το οσμίζεται κανείς εύκολα. Οι χώρες μας είναι διαιρεμένες, τα σπίτια μας είναι διαλυμένα και ο εύθραυστος ιστός της οικογένειας και της φιλίας ζαρώνει κάτω από τον μαύρο ήλιο της υψηλής τεχνολογίας. Οτιδήποτε θεωρήθηκε κάποτε μάθηση, μοιάζει πλέον να έχει φτάσει σε σημείο βρασμού. Καθώς σιγοβράζουμε και αισθανόμαστε την κάψα, αναρωτιόμαστε τι μπορεί να γίνει.
Δεν είναι εποχή για βραβεία παρηγοριάς και για τις απατηλές κοινοτοπίες της βιομηχανίας αυτοβοήθειας και της ποπ φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία, όπως εν γένει εκλαμβάνεται, είναι μέρος του προβλήματος, και όχι της λύσης. Αυτό το βιβλίο ισχυρίζεται ότι, αν θέλουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, θα πρέπει να στραφούμε εκ νέου στο θέατρο, στη θεατρική σκηνή της ζωής μας. Αυτό που μας επιτρέπει η τραγωδία να αντικρίσουμε, μέσα από τη σκληρή και αδυσώπητη λάμψη της, είναι ο φλεγόμενος πυρήνας της ζωντάνιας μας. Αν δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να κοιτάξει κατάματα την τραγωδία, θα μπορέσει ίσως να δει πιο μακριά και πιο καθαρά». - Simon Critchley
Μετάφραση: Γιάννης Δούκας
«Σε συναρπάζει και σου κεντρίζει το μυαλό, χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολικές θεωρητικοποιήσεις, και έχει τις κατάλληλες λεπτομέρειες που δίνουν την απαραίτητη γεύση… Έχει κάτι από το άρωμα ενός επιτυχημένου σεμιναριακού διαλόγου… εθιστικά ενθουσιώδες».
Ο Simon Critchley είναι Καθηγητής στην έδρα Hans Jonas του πανεπιστημιακού ιδρύματος New School for Social Research στη Νέα Υόρκη. Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία Very Little…Almost Nothing (1997), Infinitely Demanding (2007, ελλ. έκδ. Ζητώντας το άπειρο, 2012), The Book of Dead Philosophers (2009, ελλ. έκδ. Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων, 2019) και The Faith of the Faithless (2012). Ανάμεσα στα πιο πρόσφατα έργα του είναι η νουβέλα Memory Theatre, το δοκίμιο Notes on Suicide (ελλ. έκδ. Σημειώσεις περί αυτοκτονίας, 2018), μελέτες για τον David Bowie και το ποδόσφαιρο, καθώς και το podcast Apply-Degger (Ίδρυμα Ωνάση, 2020), για το βιβλίο Είναι και Χρόνος του Martin Heidegger. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του είναι τα Tragedy, The Greeks and Us (Pantheon, 2019) και Bald (Yale, 2021). Υπήρξε συντονιστής της σειράς “The Stone”, μιας φιλοσοφικής στήλης στους New York Times, και συνεπιμελητής του The Stone Reader (2016). Είναι μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος Ωνάση αλλά και το ήμισυ του dark μουσικού σχήματος που αποκαλείται Critchley & Simmons.
