Ελένη Δόβρου
Eπικεφαλής έρευνας στο Max Planck Institute for Chemistry στη Γερμανία
Φωτογραφία: Eliza Grinnell
Η Δρ. Ελένη Δόβρου σπούδασε Μηχανικός Περιβάλλοντος στο Πολυτεχνείο Κρήτης και συνέχισε στο Harvard University των ΗΠΑ με διδακτορικές σπουδές, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της στην Ατμοσφαιρική Χημεία, ενώ αυτή τη στιγμή εργάζεται ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Max Planck Institute for Chemistry στη Γερμανία. Ταυτοχρόνως, ως αθλήτρια του volley/beach volley έχει ταξιδέψει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου, έχοντας συνειδητοποιήσει πόσο δεδομένο θεωρούμε οι άνθρωποι το περιβάλλον γύρω μας.
Η έρευνα που έχει πραγματοποιήσει και επεκτείνει από τη θέση της επικεφαλής, αφορά στον τρόπο με τον οποίο μοριακές αντιδράσεις στην ατμόσφαιρα και στις σταγόνες των σύννεφων επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα αέρα και κατά συνέπεια το κλίμα αλλά και την ανθρώπινη υγεία. Μαζί με την ομάδα της, παρατήρησαν πως θεσπίζουμε περιβαλλοντικούς νόμους με βάση ρύπους που θεωρούμε κατά βάση ανθρωπογενείς, ενώ στην πραγματικότητα μικρές χημικές ενώσεις που συμμετέχουν στην παραγωγή προϊόντων υπεύθυνων για την όξινη βροχή, το νέφος αλλά και το οξειδωτικό στρες στο αναπνευστικό σύστημα των ανθρώπων, κρίνεται αναγκαίο να νομοθετηθούν.
Σήμερα, στην έρευνα που πραγματοποιεί στο Max Planck Institute for Chemistry στην Γερμανία εξετάζει τις επιπτώσεις αυτών των «χημικών μονοπατιών» στην ανθρώπινη υγεία, μέσα από την ανταπόκριση του αναπνευστικού μας συστήματος, έχοντας ήδη συμπεράνει πως, δυστυχώς σε κάποιες χώρες, είναι η δεύτερη αιτία θανάτων. Μέσα από την έρευνά της, έχει συμπεράνει πως η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι άρρητα συνδεδεμένη με τον σχηματισμό σωματιδίων, τα οποία μεταφέρουν ιούς και ενώσεις που δύναται να πλήξουν το αναπνευστικό και καρδιοαγγειακό σύστημα, αλλά και να προκαλέσουν μη αντιστρέψιμες επιπτώσεις στα μάτια και το δέρμα όλων των ζωντανών οργανισμών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα επεισόδια νέφους στην Κίνα και την Ινδία, και η πρόσφατη απειλή του COVID-19.
Μια έρευνα με πολύ μέλλον, καθώς, όπως φαίνεται, η κατανόηση των αντιδράσεων που πραγματοποιούνται σε μοριακό επίπεδο στην ατμόσφαιρα, συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής και περιβαλλοντικής ρύπανσης, καθώς και στην κατανόηση και αντιμετώπιση των επιπτώσεων που μπορούν να προκαλέσουν στην υγεία όλων των οργανισμών και του ανθρώπου.