Mario Banushi: Μαμά, θυμάμαι τα πάντα
Φωτογραφια: Παυλος Φυσακης
Περφορμανς απο τον Mario Banushi στο Onassis AiR Open Day #12
Ο Mario Banushi, μετά από μια υπαρξιακή τριλογία για τη ζωή και τον θάνατο, ξεκινά μια έρευνα στις λαϊκές παραδόσεις για τη μητρότητα.
«Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι πόσο σημαντικά ήταν τα όνειρα και πόσο καθοριστικά θεωρούσαν τα σημάδια που αποκάλυπταν ερμηνείες για τη ζωή κάποιου».
Ο Banushi ερευνά ένα σύμπαν που περιέχει αστικούς μύθους, θρύλους, προσωπικές ιστορίες, όνειρα και συμβολισμούς που συνδέουν το άτομο με τη συλλογική εμπειρία. Διερευνά τις παραδόσεις και τις τελετουργίες που συνδέονται με τα όνειρα και την οικογένεια και τον τρόπο ερμηνείας των κρυμμένων νοημάτων που αυτά αντιπροσωπεύουν σε διαφορετικές συνθήκες ή περιοχές· τον κατακερματισμό των ονείρων, των φαντασιώσεων, των ψευδαισθήσεων και των παραισθήσεων και τις προβολές τους στην πραγματική ζωή, καθώς και τις ερμηνείες που τους αποδίδονται από τους διάφορους παραδοσιακούς πολιτισμούς, τη θρησκεία ή την ψυχανάλυση.
Εικόνες-κλειδιά προς επεξεργασία: Μια γέννηση/ Μια μητέρα κι ένας γιος/ Το φιλί τους/ Ο χρόνος που περνάει/ Παρόν-Παρελθόν-Μέλλον ως ένα/ Το χώμα/ Το φως/ Ένα σταυροδρόμι/ Η μητέρα να κόβει μια αχνιστή φρατζόλα ψωμί/ Ένας ύμνος σε αυτούς που δεν είναι εδώ, σε αυτούς που αγαπήσαμε, σε αυτούς που θα αγαπήσουμε/ Μια χορωδία/ Μια γοργόνα στο νερό/ Μια ηλικιωμένη γυναίκα να κοιτάζει ένα βρέφος/ Ο Gustav Mahler/ Ένα κρεβάτι/ Κάποια να βγάζει την καρδιά της και την προσφέρει σε κάποιον άλλο/ Ηλεκτρισμός/ Τα αστέρια/ Το σπίτι/ Ένας βωμός
«Ένα ταξίδι που ξεκινάει από τον τόπο όπου μεγάλωσα, μέσα από τα έθιμα και τις παραδόσεις που έχουν χαραχτεί στο ασυνείδητο και στη μνήμη μου, και μια προσπάθεια να βυθιστώ σε αυτή τη μοναδική “ήπειρο” που ονομάζεται Βαλκάνια».